حرف آخر قافیه

شماره ۱: سپهر علم و جهان فضیلت آنکه بود - به جنب قدر تو پستی سپهر اعلا را

شماره ۲: چو شد دلگشا آن دل افروز باغ - به حکم محمد تقی خان بنا

شماره ۳: شود چو شاد زقتلم دل من و تو مترس - ز یک گناه که در ضمن آن بود دو ثواب

شماره ۴: به سینه تیرنگاهت همان کند که کند - به روز رزم سنان خدیو عرش جناب

شماره ۵: ز سائلان درت هیچکس نشد واقف - به اینکه هست تقدم سوال را به جواب

شماره ۶: به فرمان شاهی کزو زیب دید - نگین جم و تخت افراسیاب

شماره ۷: طراز محفل ایجاد میرزا احمد - توئی که ملک جهان خالیت زمانند است

شماره ۸: خار گلزار جهان آقا فلان - ای که بخلت نیست محتاج ثبوت

شماره ۹: به شخصی آشنا گفتم حدیثی - که با بیگانگان نتوان سخن گفت

شماره ۱۰: مهین کره ی میر عبدالغفور - یقین است کز زمره ی ناس نیست

شماره ۱۱: هزار افسوس از فاطمه که دست اجل - گل وجودش بر دوحه ی حیات نهشت

شماره ۱۲ - شعر شاعر: کس را جمال نقش به جز حسن حال چیست - وان را که حسن حال نباشد کمال چیست

شماره ۱۳ - معما بنام زر و مدح: چیست آن لعبت که زیبا شکل و نیکو منظر است؟ - منظرش چون وصل زیبا منظران جان پرور است

شماره ۱۴: فلک جناب و ملک رتبه میرزا احمد - توئی که مرحمتت روح را کند تفریح

شماره ۱۵ - مدح و تاریخ: خان زمان یگانه ی دوران علی نقی - کآمد به بذل وجود و سخا در جهان فرید

شماره ۱۶ - عقده ی دل: در طالعم اقتضای فرزند - غم نیست مرا اگر نباشد

شماره ۱۷: ای فلک جاه ملک رتبه که در زیور و زیب - گوش چرخت زنعال سم ابرش باشد

شماره ۱۸: گویند که در قریه ی فین کآب و هوایش - مستحسن اطباع و پسند سلق افتد

شماره ۱۹: خان بزرگ خطه شروان اگرچه فخر - بر میر گنجه والی تفلیس می‌کند

شماره ۲۰: جناب واعظ و مفتی کز آن دو گر گویم - صفات نیک فزون از شماره خواهد شد

شماره ۲۱: که گوید از من آزرده دل با بی وفا یاری؟ - که نه کس جز فنون بی وفائی کرد ارشادش

شماره ۲۲: فرید دهر آقا خان که بودش - عیان شخص بزرگی از شمایل

شماره ۲۳: شرم از ابروی آن ابرو کمان کرد آسمان - زان هلال عید را امشب نهان کرد آسمان

شماره ۲۴: امیر فلک آستان فخر گیتی - خدیو ملک پاسبان خان دوران

شماره ۲۵: فرمانروای گردون رفعت علی نقی خان - کایوان همت اوست برتر ز سقف گردون

شماره ۲۶: خان جم شوکت خدیو آسمان رفعت حسین - آنکه ساید رایت جاهش به فرق فرقدان

شماره ۲۷: بعد قرنی خواستم تقویمی از سال جدید - از توای سر خیل ارباب نجوم آقا حسین

شماره ۲۸: خان فلک اجلال حسین آنکه بنا کرد - محکم تر از ارکان بهشت این دو سراچه

شماره ۲۹: شاها بقای عهد شباب از شراب خواه - بهر درنگ عمر ز ساقی شتاب خواه

شماره ۳۰: سلطان چرخ از ماه نو بر فرق افسر یافته - وز موکب عید صیام آفاق زیور یافته

شماره ۳۱ - تبریک عید و مدح: جابر ایوان حمل زینب ده خاور گرفته - یا مکان بر تخت جم شاه فریدون فر گرفته

شماره ۳۲ - معما در وصف خورشید و مدح: چیست آن لعبت که دهر از منظرش زیور گرفته؟ - گرچه برقع از سه نیلی پرده بر منظر گرفته

شماره ۳۳ - مدیحه: از جرعه جام گوهری لؤلؤ لا لا ریخته - یا دست ساقی بر ثری عقد ثریا ریخته

شماره ۳۴ - تبریک عید و مدح: عید است و بر کاخ حمل زد تکیه شاه خاوری - چون خسرو کیوان محل بر صدر تخت گوهری

شماره ۳۵: فرید روی زمین زین عابدین که رخت - به چرخ عزو شرف کرده مهری و ماهی

شماره ۳۶: فلان گنده بینی را نظر کن - که او را غیر خود بینی نبینی

شماره ۳۷: جهان علم و بحر فضل و کوه حلم ای کآمد - سپهر مجد و برج فضل را قدرت ثریائی

شماره ۳۸ - مرثیه درباره ی فوت صباحی بید گلی: هزار افسوس از حاجی سلیمان صباحی آن - که صبح معرفت را بود رایش مهر تابانی