گنجور

حاشیه‌ها

امیرحسین در ‫۳۰ روز قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۰۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

چو بیدار گشتم بجستم ز جای چه ...

مایه کنایه از تیره و تاریک است!

امیرحسین در ‫۳۰ روز قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

بیاراست روی زمین را به داد ...

پردختن در اینجا به معنای پاک کردن و صاف کردن است!

یعنی زمین را با عدالت آراست و از بدی ها پاک کرد و سلطنت خود را آغاز کرد!

امیرحسین در ‫۳۰ روز قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۴۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

یکی گفت کاین شاه روم است و ...

قنّوج شهریست در هند.

 

امیرحسین در ‫۳۰ روز قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۱۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

رده بر کشیده سپاهش دو میل به ...

میل همان مایل(واحد مسافت!) است که ریشه پارسی آن میل خوانده میشود!

.. منا.. در ‫۳۰ روز قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۱:

ما به بغداد جهان کوس انالحق می زدیم

من این بیت رو به این صورت دیده بودم

مهرناز در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۹:۰۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد:

من از اون قسمت پیه و دنبه هیچی متوجه نشدم کسی هست که توضیح بده

شهاب قهرمان در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵۰:

بیت  ٧ می گوید علت اینکه در خانه ای (دلی) نور (آگاهی، بینش) وجود ندارد اینست که در آن جام ( وجد، شوق) نیست. از خداوند می خواهد که در دل ما ( خانه ای که بر أساس انتخابات، ارجهیات، تعصبات، خواستن ونخواستن ها،نگرانیها، و امیدهای ما شکل گرفته است- ساخته ما است) به گونه ای که تو می دانی و می توانی (تدبیر) وجد و شوق [بودن] القا و ایجاد کن تا به آگاهی برسیم - إشراق سویم.

رخشان در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۴۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۰ - مرتد شدن کاتب وحی به سبب آنک پرتو وحی برو زد آن آیت را پیش از پیغامبر صلی الله علیه و سلم بخواند گفت پس من هم محل وحیم:

کاتب وحی به جای این که در کنار حضرت رسول خود را مستغرق دریای وجود ایشان کند برای خودش دچار توهم شد چون هنوز منیّت داشت پس سقوط کرد 

بعداز آن هم به خاطر ناموسی که داشت عذرخواهی نکرد و برنگشت 

مرگ پیش از مرگ امن است ای فتی 

این چنین فرمود ما را مصطفی 

 

غیر مردن هیچ فرهنگی دگر

در نگیرد با خدای ای حیله گر 

Nooshin M در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۵ دربارهٔ حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:

این دیباچه خود حافظ؟ 

برای سعدی بالاش نوشته دیباچه ولی اینجا نوشته مقدمه جمع آورنده

نازنین مریم حسینی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۳۸ در پاسخ به مسعود زمانى دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲:

از قضا بیت مهمی هم هست در نسخه دیوان سایه آمده تشکر از شما 

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰:

کِی توان ، با جان برِ جانان نشست

نجفی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۴ - در قحط و غلا و شکایت روزگار گوید:

درود

قصه ی پرغصه و ملال انگیز این دیار گویا پایانی ندارد . این شعر اهلی شیرازی ، انگار حال و احوال اکنون مارا روایت میکند . 

رضا گودرزی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۵۳۴:

وقت بخیر. 

بیت دوم بایستی به شکل زیر اصلاح بشه: 

صورتت صاحب معنی ز مَلَک به دانست...
(اهل معنا و صاحبدلان صورت و ظاهر تو را از فرشته بهتر و زیباتر می‌دانند)

احمدرضا نظری چروده در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۱۴ در پاسخ به مهمان دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:

با ازنظر سبکی به جای به بکار می رفته است. 

درنمازم خم ابروی تو با یاد آمد یعنی به یاد آمد.

مهرپویا در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۲۱ در پاسخ به فخرالدین دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:

بشوی اوراق اگر همدرس مایی که درس عشق در دفتر نباشد کاملا جوابتون رو میده 

 

وحید نجف آبادی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۳:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۰:

اصن داستان چیز دیگه ایه تناسخ چیه

در بیان مفهوم کلی شعر میتونم این بیت شعر رو مثال بزنم 

هرخوشی کو فوت شد از تو مباش اندوهگین

کو به نقش دیگر اید سوی تو میدان یقین

 

پوران دخت طوسی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۳۶ در پاسخ به ابوالقاسم افشاری دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۰:

من الان نوشته های شما در رابطه با این شعر رو خوندم و می دونم بارها و بارها بر می گردم بهش امیدوارم هرجایی هستین نور درونتون همواره جاری باشه و موفق باشین چون پیامتون به من خیلی کمک کرد 🪴

علی جوادی در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:

درود

 

 تصحیح شود لطفا

 

 

در رکعات نماز هست خیال تو باز

 

بیست هزار آرزو بود مرا پیش از او

 

 

 

سپاس فراوان

mehmet boss در ‫۱ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۰:۲۱ در پاسخ به Vahid Haha poor دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷۵:

هَله هُش دار که در شهرْ دو سه ...

خیر مقصود این نیست، وقتی دقیق نگفته دوتا یا سه تا، یعنی در بند تعداد نباش، منظور کم بودن و حداقلی این افراد در سطح شهر هست، که میتونه نشان از استادهای عارف باشه یا جریانات و گروه های خاص چون تصوف، آنجا که گفته کلاه از سر مه بردارند هم به این خاطر است که در گذشته مردم معمولی قائل بر این بودند که فلک و اجرام در قضا و قدر و سرنوشت افراد دخیل هستند و بارزترین انها ماه است مثل قمر در عقرب که یک نشانه فلکی بوده، مولانا میگه این افراد  در حقیقت شناختی از امور حتی ماه رو دور میزنن و ماه نمیتونه بر آنها پیشامد تعیین کنه، بلکه نشان از اشراف این افراد بر فراتر از آسمان اشاره میکنه دقیقا به همین خاطر در بیت پایینی میگه فلک را به یک عربده بر چرخ آرند، یعنی نقش به اجرام میدهند درحالی که نقش از اجرام نمیپذیرند. 

 

امیدوارم مفید واقع بشود _ mehmet  boss e boss

امیرحسین در ‫۱ ماه قبل، جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۵۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۰ - بنیاد نهادنِ کتاب:

و دیگر که گَنجَم وَفادار نیست ...

گنج همان شاهنامه است!

۱
۲۹
۳۰
۳۱
۳۲
۳۳
۵۴۵۰