سفید در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۴ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۲۵۰ - مثل آئینه مشو محو جمال دگران:
ای که نزدیک‌تر از جانی و پنهان ز نگه
هجر تو خوش‌ترم آید ز وصال دگران...
سفید در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۳ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۲۵۰ - مثل آئینه مشو محو جمال دگران:
در جهان بال و پر خویش گشودن آموز
که پریدن نتوان با پر و بال دگران
سفید در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷۶:
که هر کجا که غمی هست رزق هشیار است...!
.
زمانه‌ایست که هر کس به خود گرفتار است...
سفید در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۷:
چراغ دیده‌ی شب زنده‌دار من گردی...
محمد صالح در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۲۹ دربارهٔ میرزاده عشقی » دیوان اشعار » هزلیات » شمارهٔ ۱۱ - مستزاد مجلس چهارم:
طفلک دل پری داشته
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹۷:
در این غزل مولانا اشاره ای دارد به زمانی که درگیر کتاب و دفتر و مدرسه بود و به اصطلاح به دنبال علم قال بود و نیز نشان می دهد که قبل از ورود شمس، با ادباء سر و کار داشته حداقل با دیوان و شعر ادیبان
دفتر باره بودن یعنی زیاد اهل دفتر و کتاب و علم و مدرسه بودم
عطاردوار دفترباره بودم
زبردست ادیبان می نشستماما وقتی شمس وارد شد همه را شست و با خود برد و آن فقیه برجسته دست از همه چیز برداشت
چو دیدم لوح پیشانی ساقی
شدم مست و قلم‌ها را شکستم
محسن جهان در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۲۱ - در بیان آنک موسی و فرعون هر دو مسخر مشیت‌اند چنانک زهر و پازهر و ظلمات و نور و مناجات کردن فرعون بخلوت تا ناموس نشکند:
تفسیر بیت ۲۰ فوق:
با اشاره به آیه 82 سوره مبارکه یس که می فرماید: "فرمان نافذ خدا چنین است که هر گاه آفرینش چیزی را اراده کند به محض آنکه گوید: باش، می شود."
مولانا می‌فرماید: در پیش چوگانهای حکم و قضای خدا، مانند گوی چوگان، در مکان و لامکان می دویم. منظور از مکان و لامکان، همان جسم و روح مجرد انسان است. چنانچه ما تسلیم محض فرمان الهی باشیم، بر اساس حکم او (کن فکان) انسان بین عالم لاهوت و ناسوت در حال گذر است.
آذر بهار در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۱:
با احترام به همه نظرات
ولی به نظر من حافظ در بیت سوم کنایه میزنه
میگه اگه بهشت رو بخاطر حوری هاش می خای همین جا میتونی
درک ما از بهشت حوری و شراب .
در حالی حافظ میدونه بهشت یعنی چی ولی نمی‌خواد بگه
تو طوبی و منو قامت یار** فکر هر کس بقدر همت اوست
آیدین ناقل در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۴۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۱۶:
در بنای صبر من غم رخنه نتواند فکند
من نه آن تیغم که هر سنگی کند دندانه‌ام
معنی کلمات مهم:
رخنه کردن: نفوذ کردن
در این بیت شاعر به صبوری خود در برابر مشکلات و غم‌های خود اشاره می‌کند.
معنی: من (شاعر) در برابر مشکلات صبور هستم و هیچ غم و مشکلی نمی‌تواند باعث شکیبایی و بردباری من را از بین ببرد. من آن شمشیری نیستم که هر سنگی با برخورد به من، مرا دندانه دندانه کند.
بنای صبر= اضافی تشبیهی، در بیت دوم منظور از سنگ، مشکلات است.
آیدین ناقل در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
صبر کن حافظ به سختی روز و شب
عاقبت روزی بیابی کام را
حافظ در این بیت خود را به صبر و شکیبایی بر مشکلات عشق به معشوق دعوت می‌کند.
معنی: ای حافظ: روز و شب (قید زمان)، بر سختی عشق صبور و شکیبا باش تا در آخر (عاقبت) کامروا و کامیاب شوی.
آیدین ناقل در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۴۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۸:
با سلام
من فکر کنم معنی بیت 8 اینجوری میشه: احساس عشق به وطن (عشق میان انسان‌ها و وطن خود) انسان‌های وطن‌دوست را از سرزمین (آبادی) بیگانه (می‌تونیم «دور» هم معنی کنیم) خوش رفتار و رعنا می‌آورد.
سیامک یوسفی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۲۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » اسکندرنامه - بخش اول: شرف‌نامه » بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده:
در بیت پنجم "خرد داد بر تو گواهی نخست" به نظر درست تر است از "گدایی نخست"
عرفان پارسی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۰۹ دربارهٔ صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » ترجیعات » شمارهٔ ۳:
بند چهارم بیت دوم مصراع اول :
در این مدینه از این در درآ که در دو جهان
رسی بحصن امان خدای لم یزلی
افسانه چراغی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۳۵ در پاسخ به هاشمی دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » خیام شاعر:
آنان که "محیط" فضل و آداب شدند
در جمع کمال، شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند به روز
گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند
ایرج خواجوی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ اهلی شیرازی » سحر حلال » بخش ۹ - در موعظه و نصیحت گوید:
بیت چهل باید چنین باشد
کی شد ازین خوان دل فرد آش جوی
ارتباط خوان وآش تایید گر آن است
نوشاد رکنی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۲۶ در پاسخ به نورالله دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸۱:
احسنت. در واقع این غزلی مستقل نیست و بخشی از غزل شماره 1978 است.
نوشاد رکنی در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲۶:
به نظر می‌رسد در بیت 5، «گروی» یعنی گرویی به جای «گرهی» صحیح‌تر باشد. (به اعتبار »نقد غنچه»).
قطره … در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
یک روز بابا محسن برایمان این شعر را خواندند فرمودند معنای این شعر برای خواص است برای هرکه خدا به او نظر خاص داشته باشد ،این شعرِ جناب مولانا معنای درونی سوره ی رعد را شکافته است و کس نمیبیند مگر به اذن حق
سجده کردم گفتم این سجده بدان خورشید بر
کو به تابش زر کند مر سنگ‌های خاره را...
روح و ریحان در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۲۰ در پاسخ به فاطمه زندی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷:
با احترام، همیشه از حاشیه های شما ذیل اشعار سعدی لذت میبرم، ولی بیتی که در آخر میارید باید این باشه:
به چه کار آیدت ز گل طبقی
از گلستان من ببر ورقی
سفید در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲: