امیرحسین صباغی
علاقه‌مند به ادبیات فارسی
امیرحسین صباغی در ۱۲ روز قبل، یکشنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۹ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۳:
این شعر بسیار بعید است از رودکی باشد. رودکی و کلا خراسانیان هم‌عصر رودکی تمایلی به اشعری‌گری نداشته‌اند و اتفاقا خردستایی در آن دوران باب بوده، در حالی که این شعر را حتما یک اشعری متعصب گفته.
امیرحسین صباغی در ۱۴ روز قبل، جمعه ۱۷ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۹:
نمی‌دونم چرا ولی نمی‌تونم مثبت فکر کنم
امیرحسین صباغی در ۱ ماه قبل، شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۸ در پاسخ به امین دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:
در این ابیاتی که به عنوان شاهد آورده‌اید کلمات هم‌آوا با هم قافیه شده‌اند. ریشۀ لغوی آهوی دشت و آهو به معنی عیب و ایراد اصلا ربطی به هم ندارد و تصادفا شبیه هم تلفظ می‌شوند. طلبیدن مستقیما از روی طلب ساخته شده. عملا این تکرار قافیه است. اگر کسی خواب در نقش اسم را با خواب در نقش فعل قافیه کند قطعا به او ایراد خواهیم گرفت.
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۵۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۵۹ - داستان آن کنیزک کی با خر خاتون شهوت می‌راند و او را چون بز و خرس آموخته بود شهوت راندن آدمیانه و کدویی در قضیب خر می‌کرد تا از اندازه نگذرد خاتون بر آن وقوف یافت لکن دقیقهٔ کدو را ندید کنیزک را به بهانه به راه کرد جای دور و با خر جمع شد بی‌کدو و هلاک شد به فضیحت کنیزک بیگاه باز آمد و نوحه کرد که ای جانم و ای چشم روشنم کیر دیدی کدو ندیدی ذکر دیدی آن دگر ندیدی کل ناقص ملعون یعنی کل نظر و فهم ناقص ملعون و اگر نه ناقصان ظاهر جسم مرحوم‌اند ملعون نه‌اند بر خوان لیس علی الاعمی حرج نفی حرج کرد و نفی لعنت و نفی عتاب و غضب:
جدای از بی‌ادبی بودنش خیلی آموزنده‌س :)
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۹ در پاسخ به Nima.Mmmm دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:
در این حد می‌دانم عزیزم. بحث این است که نقش‌های متفاوت این دو، تکرار قافیه را توجیه نمی‌کند. مثلا اگر کسی رفت و آمد را با فعل آمد قافیه کند باز هم تکرار قافیه داریم. حتی قافیه‌کردن بخواب با خواب به معنی اسم تکرار قافیه محسوب می‌شود. این مورد هم بعید می‌دانم کسی در تکراری بودن قافیه‌اش تردید کند.
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:
چرا این شعر در همان بیت اول تکرار قافیه دارد؟ :/
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۳۷ در پاسخ به خسرو ياوري دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶:
بوی به ضم با
اشتباه خوانده‌اید جانم
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۳ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲:
هرچه فکر می‌کنم معنا یا نوشتار درستی برای مصرع دوم این بیت نمی‌توانم بیابم. اگر این پیام را می‌بینید و چاپ خوبی هم از دیوان ناصر خسرو در دست دارید حتما این بیت را بر برسید و اصلاح کنید.
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۱۵ در پاسخ به علیرضا غلامی دربارهٔ کسایی » رباعیها » تیغ خورشید:
چرا به نظر شما؟ اینطور هست دیگر.
امیرحسین صباغی در ۳ ماه قبل، شنبه ۲ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۵۸ در پاسخ به جهن یزداد دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷:
تخلص ناصرخسرو حجت بوده. متن درست است.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۱ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » فی لسان الاصفهانیه » شمارهٔ ۵ - قطعه:
این شعر نباید در بخش اصفهانی کهن باشد چون به فارسی دری است و فقط سخت‌خوانی آن باعث اشتباه شده. خواهش می‌کنم اگر می‌توانید این را لحاظ کنید.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۰۰ در پاسخ به مصطفی دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲:
بنظرم بهتره مطالعه‌تون رو توی زمینۀ قافیه گسترش بدین.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۵۴ دربارهٔ میرزاده عشقی » دیوان اشعار » غزلیات و قصاید » شمارهٔ ۸ - تجدید مطلع:
این شعر امروز خوب معنی‌دار شده. یک عده قبیله‌گرا راه افتاده‌اند که فلانی همشهری من بود و هم‌زبان من بود و هم‌رنگ من بود. همین نادانان اگر شعر همان شاعر را پیششان بگذاری یک بیت نمی‌توانند بی‌غلط بخوانند اگر اصلا بتوانند.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۶ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۶ - در وصف نوروز و مدح خواجه ابوالحسن بن حسن:
تابحال تهدید به این ظرافت نخوانده بودم :)
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۴ دربارهٔ فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۳۱ - در مدح سلطان محمود سبکتگین گوید:
از آنجا که می‌دانیم بعد از محمود چه بر سر غزنویان آمد امروز این قصیده تاحدی کنایه‌آمیز بنظر می آید.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۰:
این باید در بخش قطعات باشد. اصلا وزنش وزن رباعی نیست.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۹ دربارهٔ اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶:
بیت سوم بایست ترکیب «جانِ شکر» می‌داشته. شکر معشوقۀ دوم خسرو در داستان است. اصلاحش بدون مراجعه به کتاب ممکن نیست. خواهش می‌کنم دوستانی که دارند اصلاح بفرمایند.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۳ دربارهٔ اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳:
خَرد به معنی گِل لزج است.
احتمالا مصرع سوم به این شکل نبوده چون نهاد جمله باید اشاره به کسی که مرده اشاره کند. آنکس که گِل را «می‌داند» که مرده نیست. شاید درستش «خوابیده به خرد» باشد. چون مطمئن نیستم ویرایشش نخواهم کرد، اما اگر کسی از شکل درست مصرع سوم مطمئن است لطف بفرماید ویرایش کند.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۳ دربارهٔ اثیر اخسیکتی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷:
این بیت در گنجور به اسم رودکی هم نوشته شده و قطعا از او نیست و به احتمال زیاد از اثیر اخسیکتی هم نیست. کاربرد لفط دماغ به معنی بینی جدیدتر از این حرف‌هاست.
امیرحسین صباغی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۸ دربارهٔ مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۴:
میگن یه جا امامی و سعدی داشتن شعر می‌خوندن یهو کمیته می‌ریزه می‌گیردشون، مجد همگر می‌پره وسط میگه من و سعدی و امامی رو کجا می‌برین؟