اخطار: این کتاب به اشتباهاً عطار نیشابوری نسبت داده می‌شود اما در اصل متعلق به شاعری به نام «محمد عصار لواسانی» است (این پیوند را ببینید). در فرصت مناسب انتقال این اثر از آثار عطار نیشابوری به مدخلی متعلق به شاعر واقعی آن صورت خواهد پذیرفت.
بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم: پناه من بحیّی کو نمیرد
بخش ۲ - در نعت حضرت سید المرسلین(ص): درود از حضرتش بر جان آن کس
بخش ۳ - آغاز سخن: تمامت طول و عرض آفرینش
بخش ۴ - در توحید فرماید: امانت کلمهٔ توحید میدان
بخش ۵ - در شرح دل فرماید: بجدّ و سعی خود آن را طلب کن
بخش ۶ - دربیان و شرح عقل فرماید: خرد شد کاشف سرّ الهی
بخش ۷ - در شرح عشق فرماید: عجب مرغیست مرغ عشق جانا
بخش ۸ - در شرح نفس فرماید: نباید بود ازو غافل زمانی
بخش ۹ - نباید بود ازو غافل زمانی: بدان ای دل اگر هستی تو عاقل
بخش ۱۰ - در بیان ایمان و اسلام: از ایمانست اصل جمله ای یار
بخش ۱۱ - در بیان و شرف علم فرماید: شرف از علم حاصل کن تو جانا
بخش ۱۲ - در بیان مرد دین و شرح پیر فرماید: چو دولت همنشین مرد باشد
بخش ۱۳ - در بیان نمایش و روش و کشش: کسی کو صاحب این درد باشد
بخش ۱۴ - درونش از دو عالم فرد باشد: لباس زاهدان و رنگ پوشان
بخش ۱۵ - در بیان خرقه ارادت فرماید: نخستین قسم را گویند ارادت
بخش ۱۶ - در بیان ریاضت فرماید: یکی دلقی و دو نان و سجاده
بخش ۱۷ - در بیان رعایت ادب فرماید: اساس راه دین را بر ادب دان
بخش ۱۸ - در بیان نصیحت و نگاهداشت صحبت: ز عهد خویش داد خویش بستان
بخش ۱۹ - در تحقیق صحبت فرماید: بپای عشق باید رفتن این راه
بخش ۲۰ - در تحقیق مقامات اهل سلوک: مراد رهروان در فعل و طاعات
بخش ۲۱ - در بیان اقسام اهل ایمان: نخستین عام وانگه خاص باشد
بخش ۲۲ - در بیان نیستی و «موتواقبل ان تموتوا»: چو در بند خودی افتاد بنده
بخش ۲۳ - در تحقیق و بیان ارواح خاص الخاص: در آن شب خواجهٔ ما شد بمعراج
بخش ۲۴ - در توحید و در بیان آنکه باب توبه نبندد که موجب ختم ولایت نباشد: خداوند جهان دانای اکبر
بخش ۲۵ - در بیان قوتهای معنی: کند تقریر اهل این معانی
بخش ۲۶ - در بیان مواظبت بریاضت و چهار اربعین و کیفیت آن: مربّی باید ای جان اندر این راه
بخش ۲۷ - در دستور اربعین اول فرماید: چو کردی اربعین اول آغاز
بخش ۲۸ - در بیان اربعین ثانی: پس آنگه ساز و ترتیب سفر کن
بخش ۲۹ - در اربعین ثالث فرماید: سیم را چونکه خواهی کرد آغاز
بخش ۳۰ - در بیان دستور اربعین رابع: چو کردی اربعین دیگر آغاز
بخش ۳۱ - در بیان سماع و کیفیت آن: سماع اصلی بزرگست اندرین ره
بخش ۳۲ - در بیان شاهد بازی و اینکه شاهد بازی که را مسلم باشد: ز سر بیرون کن انکار ای برادر
بخش ۳۳ - در بیان اولیائی که تحصیل علم کرده باشند و اولیائی که امی باشند: گروهی علم ظاهر را بخوانند
بخش ۳۴ - در شرح کشف اولیاء: سه کشف است اندرین ره تا بدانی
بخش ۳۵ - در مناجات و ختم کتاب فرماید: خداوندا چو توفیقم فزودی
بخش ۳۶ - تاریخ نظم کتاب: بسال پانصد و هفتاد و دو چار