پناه من بحیّی کو نمیرد
بآهی عذر صد عصیان پذیرد
قدیم لم یزل معبود بیچون
پدید آرندهٔ این هفت گردون
برافرازندهٔ چرخ مدور
برافروزندهٔ خورشید انور
قدیم و قادر و گویا و بینا
سمیع و عالم و بی مثل و همتا
کریم و راحم و غفار و ستار
کبیر و حاکم و قهار و جبار
منزه ز احتیاج جفت و فرزند
مبرا از شریک و شبه و مانند
نه برجا و نه خالی گشته از جا
ازو قایم وجود جمله اشیا
هموشد کردگار عرش و کرسی
هم او دان خالق جنی و انسی
خرد را دانش آموزی هم او داد
تمامت خلق را روزی هم او داد
ز مخلوقاتش از مه تا بماهی
دهد بر پاکی دانش گواهی
اگر فاجر اگر از اهل برّند
همه بر وحدت ذاتش مقرّند
چو خواهی سرّ توحید عیانی
جز او کس را مبین ار میتوانی
بجز او نیست چیز دیگر ای دوست
ازو میدان اگر مغزست اگر پوست
بجز او ظاهر و باطن دگر کیست
چه باشد دل دماغت کو جگر چیست
اگر صورت اگر معنی است ای یار
از او باشد وجود هر دو در کار
چو وصفی بشنوی ز اوصاف ذاتش
دران یک وصف جامع دان صفاتش
چو ذاتش را حقیقت کس نداند
یقین وصفش بوصف کس نماند
زهر ذره اگر تو باز خواهی
ز بیچونی او یابی گواهی
چو لطفش عاصیان را پاس دارد
همه عصیانشان طاعت گذارد
چو عفوش بر مطیعان خورده گیرد
همه کردارشان ناکرده گیرد
بستاری چو پوشاند گنه را
نماید نیک هر حال تبه را
چو عفوش دست گیرد مجرمان را
بپای مزد می‌بخشد جنان را
سحاب لطف از یک قطره بارد
دو عالم را پر از رحمت بدارد
چو قهرش ذرهٔ پیدا کند دود
شود صد ملک ازو زیر و زبر زود
نسیم لطفش ار بر دوزخ آید
درو صد چشمه حیوان گشاید
سموم قهرش ار بر جنت آید
سرای درد و رنج و محنت آید
بهشت از فیض جودش رشحهٔ دان
جحیم از تف قهرش شعلهٔ خوان
بکرد از لطف و قهر خود معیّن
دو فرقت اندرین عالم مبین
تمامت را بقدرت کرد پیدا
ز پشت آدم و از بطن حوا
گروهی را بلطف خود نوازد
بقهر خویش قومی را گدازد
نه آنها جسته در فطرت پناهی
نه اینها در ازل کرده گناهی
ز جمله بر کشیده اولیا را
وز ایشان بر گزیده انبیا را
قلوب انبیا را جمله یکسر
بنور لطف خود کرده منور
بدان نورند یکسر گشته بینا
شده پنهان بر ایشان آشکارا
بدو بینند هر حرفی که خوانند
ازو دانند هر علمی که دانند
ازو یابند هر چیزی که جویند
بدو گویند هر لطفی که گویند
بدو گشته غنی از خود فقیرند
بدو زنده شوند از خود بمیرند
چشاند هر یکی را از محبت
شراب قربت از کاس مودت
نهد بر فرق هر یک تاج خلت
از آن تاجند گشته شاه ملت
کند گویا زبانهاشان بحکمت
شود آسوده جانهاشان بحکمت
هر آن نعمت که با ایشان عطا کرد
همه ازبهر جاه مصطفی کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به توحید و صفات الهی می‌پردازد و صفات خداوند را به زیبایی توصیف می‌کند. شاعر بر این باور است که خداوند قدیم، قادر، عالم، و بی‌همتا است و هیچ نیازی به همراه یا فرزندی ندارد. آفریننده تمام موجودات و روزی‌دهنده همه خلق است. او هم بر نیکوکاران و هم بر خطاکاران لطف می‌کند و در عین قهر، رحمتش همه‌جا را در بر می‌گیرد.
شاعر توضیح می‌دهد که همه چیز از خداوند سرچشمه می‌گیرد و در حقیقت وجود هر چیزی به او مرتبط است. حتی در عذاب و قهر نیز نوازش‌های او مشهود است. او به پیامبران و اولیا نوری عطا کرده که آنها را بینا و آگاه کرده و از محبت و قربت خود سیراب می‌سازد. در نهایت، همه نعمت‌ها به خاطر مقام و عظمت پیامبر اکرم نازل شده است.
هوش مصنوعی: پناه من به خداوندی است که همیشه زنده است و هیچ وقت نمی‌میرد. او با یک نفس می‌تواند از صد اشتباه و خطا عذرخواهی کند و بر ما ببخشاید.
هوش مصنوعی: خداوند از آغاز تا به حال، بی‌نیاز و یکتا، خالق این هفت آسمان است.
هوش مصنوعی: این بیت به قدرت و عظمت خداوند اشاره دارد که می‌تواند دنیا و آسمان را به حرکت درآورد و نوری را مانند نور خورشید به وجود آورد. یعنی خداوندی که نیروی محرکهٔ کائنات است و زندگی را با نورش روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: قدیم و توانا و سخن‌گو و بینا، شنوا و عالم و بی‌همتا و بی‌نظیر است.
هوش مصنوعی: او بخشنده و مهربان است، آمرزنده و پرده‌پوش، بزرگ و فرمانروا، و توانا و قدرت‌مند است.
هوش مصنوعی: او از نیاز به جفت و فرزند پاک است و هیچ شریکی ندارد و مشابهی ندارد.
هوش مصنوعی: وجود همه چیز نه در حال سکون است و نه کاملاً خالی از مکان. این وجود به گونه‌ای است که همه اشیاء در آن مستتر هستند.
هوش مصنوعی: خدای بزرگ که عرش و کرسی را آفریده، همان کسی است که جن و انسان را نیز خلق کرده است.
هوش مصنوعی: عقل و خرد را خدا به انسان آموزش می‌دهد و همچنین روزی و رزق و روزی تمام مخلوقات را نیز او عطا می‌کند.
هوش مصنوعی: از میان مخلوقاتش، از ماه تا ماهی، نشانه‌ای از پاکی و خلوص علمش را به ما ارائه می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگرچه شخص فاسق یا اهل گناه باشد، اما همه در نهایت به یکتایی ذات خداوند اعتراف می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی جادوی توحید را به روشنی ببینی، هیچ‌کس غیر از او را نبین.
هوش مصنوعی: ای دوست، غیر از او هیچ چیز دیگری وجود ندارد. اگر چیزی هست، یا مغز است یا پوست، که هر دو در واقع نشان‌دهنده او هستند.
هوش مصنوعی: جز از او هیچ چیز دیگری وجود ندارد، پس چه چیز دیگری می‌تواند وجود داشته باشد؟ دل و ذهن تو چه می‌خواهند و احساساتت چیست؟
هوش مصنوعی: اگر به زیبایی و ظاهر توجه کنیم، ای محبوب، وجود هر دو یعنی ظاهر و باطن در یکدیگر نهفته است.
هوش مصنوعی: هرگاه تو وصفی از ویژگی‌های او بشنوی، بدان که آن وصف، تمامی خصوصیات ذاتش را در بر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هرگاه کسی به حقیقت وجود او پی نبرد، قطعاً توصیفش نیز مشابه توصیف هیچ کس دیگری نخواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی از ذره‌ای زهر استخراج کنی، از نبودن آن میتوانی شاهدی بر وجودش پیدا کنی.
هوش مصنوعی: زمانی که او مهربانی و رحمتش را بر عاصیان نازل کند، همۀ گناهان آنها را به عنوان عبادت و طاعت می‌پذیرد.
هوش مصنوعی: وقتی قدرت و سلطه بر کسانی که فرمانبردارند مستولی شود، تمام اعمال آنها به صورت ناپسند و نادرست به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر کسی مرتکب خطایی شود و آن را پنهان کند، در نهایت اوضاع بدش به خوبی نشان داده خواهد شد.
هوش مصنوعی: زمانی که عفو و بخشش پیش آید، مجرمان را در برابر پاداش به بهشت می‌سپارند.
هوش مصنوعی: ابر رحمت با فقط یک قطره باران می‌تواند دو عالم را پر از خیر و برکت کند.
هوش مصنوعی: زمانی که خشم او ظاهر شود، تمام دنیا در هم می‌ریزد و به آشوب می‌افتد.
هوش مصنوعی: اگر نسیم رحمت او به جهنم نفوذ کند، در آنجا صد چشمه حیات خواهد جوشید.
هوش مصنوعی: اگر خشم او به بهشت نیز برسد، آن مکان نیز مملو از درد و رنج و زحمت خواهد شد.
هوش مصنوعی: بهشت به خاطر بخشندگی و عطای او، گویی قطره‌ای از نعمت‌هایش را به ما می‌دهد، در حالی که دوزخ به خاطر خشم و قهر او، شعله‌هایی از عذاب را بر می‌افروزد.
هوش مصنوعی: خداوند با نعمت و قدرت خود دو دسته مشخص را در این جهان ایجاد کرد.
هوش مصنوعی: تمام موجودات و آنچه در دنیا وجود دارد، به اراده خداوند از پشت آدم و از درون حوا به وجود آمده‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خداوند برخی را به لطف و رحمت خود مورد نوازش قرار می‌دهد، در حالی که برخی دیگر را با غضب و خشم خود عذاب می‌کند.
هوش مصنوعی: نه آنها در فطرت خود جایی برای پناه ندارند، نه اینها در آغاز کار مرتکب گناه شده‌اند.
هوش مصنوعی: از میان همه اولیا و برگزیدگان، انبیا را انتخاب کرده‌اند.
هوش مصنوعی: همه دل‌های پیامبران را با نور مهربانی خود روشن کرده‌ام.
هوش مصنوعی: بدان که کسانی که به حقیقت پی برده‌اند، به طور کامل بیدار و آگاه شده‌اند و در خفا، حقیقت بر آنان روشن است.
هوش مصنوعی: آنها هر نوشته‌ای را که می‌خوانند، به خوبی درک می‌کنند و از آن، هر دانشی را که نیاز دارند، به دست می‌آورند.
هوش مصنوعی: از او هر چیزی که بخواهند به دست می‌آورند و به او هر خوبی که بگویند، می‌فهمد و می‌پذیرد.
هوش مصنوعی: آنهایی که به ظاهر ثروتمند و غنی‌اند، در حقیقت از درون فقیرند. آنها برای زندگی و ادامه حیات به او وابسته‌اند، ولی در واقعیت از خود جدا شده‌اند و نسبت به عشق و وجود او جان می‌دهند.
هوش مصنوعی: هر کسی را از عشق و دوستی طعمی داده است و از کاسه محبت، شراب نزدیکی و صمیمیت را به او نوشانده است.
هوش مصنوعی: هر فردی در جامعه به واسطهٔ رفتار و نتایج اعمالش مورد احترام و اعتبار قرار می‌گیرد، و وقتی که به مقام و جایگاهی بالا می‌رسد، مانند یک پادشاه در دل ملت می‌درخشد و ارزش و مقامش از جایگاه او سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: گویا زبان‌هایشان با حکمت آرام می‌گیرد و جان‌هایشان نیز به واسطه حکمت آسوده می‌شود.
هوش مصنوعی: هر نعمتی که به آن ها داده شده، همه به خاطر مقام و عظمت پیامبر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.