اخطار: در انتساب این کتاب که «مفتاح الاراده» نیز خوانده میشود به عطار نیشابوری تشکیک شده است.
بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم: پناه من بحیی کو نمیرد
بخش ۲ - در نعت حضرت سید المرسلین(ص): درود از حضرتش بر جان آن کس
بخش ۳ - آغاز سخن: تمامت طول و عرض آفرینش
بخش ۴ - در توحید فرماید: امانت کلمه توحید میدان
بخش ۵ - در شرح دل فرماید: بجد و سعی خود آن را طلب کن
بخش ۶ - دربیان و شرح عقل فرماید: خرد شد کاشف سر الهی
بخش ۷ - در شرح عشق فرماید: عجب مرغیست مرغ عشق جانا
بخش ۸ - در شرح نفس فرماید: نباید بود ازو غافل زمانی
بخش ۹ - نباید بود ازو غافل زمانی: بدان ای دل اگر هستی تو عاقل
بخش ۱۰ - در بیان ایمان و اسلام: از ایمانست اصل جمله ای یار
بخش ۱۱ - در بیان و شرف علم فرماید: شرف از علم حاصل کن تو جانا
بخش ۱۲ - در بیان مرد دین و شرح پیر فرماید: چو دولت همنشین مرد باشد
بخش ۱۳ - در بیان نمایش و روش و کشش: کسی کو صاحب این درد باشد
بخش ۱۴ - درونش از دو عالم فرد باشد: لباس زاهدان و رنگ پوشان
بخش ۱۵ - در بیان خرقه ارادت فرماید: نخستین قسم را گویند ارادت
بخش ۱۶ - در بیان ریاضت فرماید: یکی دلقی و دو نان و سجاده
بخش ۱۷ - در بیان رعایت ادب فرماید: اساس راه دین را بر ادب دان
بخش ۱۸ - در بیان نصیحت و نگاهداشت صحبت: ز عهد خویش داد خویش بستان
بخش ۱۹ - در تحقیق صحبت فرماید: بپای عشق باید رفتن این راه
بخش ۲۰ - در تحقیق مقامات اهل سلوک: مراد رهروان در فعل و طاعات
بخش ۲۱ - در بیان اقسام اهل ایمان: نخستین عام وانگه خاص باشد
بخش ۲۲ - در بیان نیستی و «موتواقبل ان تموتوا»: چو در بند خودی افتاد بنده
بخش ۲۳ - در تحقیق و بیان ارواح خاص الخاص: در آن شب خواجه ما شد بمعراج
بخش ۲۴ - در توحید و در بیان آنکه باب توبه نبندد که موجب ختم ولایت نباشد: خداوند جهان دانای اکبر
بخش ۲۵ - در بیان قوتهای معنی: کند تقریر اهل این معانی
بخش ۲۶ - در بیان مواظبت بریاضت و چهار اربعین و کیفیت آن: مربی باید ای جان اندر این راه
بخش ۲۷ - در دستور اربعین اول فرماید: چو کردی اربعین اول آغاز
بخش ۲۸ - در بیان اربعین ثانی: پس آنگه ساز و ترتیب سفر کن
بخش ۲۹ - در اربعین ثالث فرماید: سیم را چونکه خواهی کرد آغاز
بخش ۳۰ - در بیان دستور اربعین رابع: چو کردی اربعین دیگر آغاز
بخش ۳۱ - در بیان سماع و کیفیت آن: سماع اصلی بزرگست اندرین ره
بخش ۳۲ - در بیان شاهد بازی و اینکه شاهد بازی که را مسلم باشد: ز سر بیرون کن انکار ای برادر
بخش ۳۳ - در بیان اولیائی که تحصیل علم کرده باشند و اولیائی که امی باشند: گروهی علم ظاهر را بخوانند
بخش ۳۴ - در شرح کشف اولیاء: سه کشف است اندرین ره تا بدانی
بخش ۳۵ - در مناجات و ختم کتاب فرماید: خداوندا چو توفیقم فزودی
بخش ۳۶ - تاریخ نظم کتاب: بسال پانصد و هفتاد و دو چار