حرف آخر قافیه

شماره ۱: ای که داری حسن جان افزای دوست - دررخ خوبان نظرکن بین که ظاهر حسن اوست

شماره ۲: یارم چو نقاب از رخ چون ماه گشودست - از پرده هر ذره بمن مهر نمودست

شماره ۳: جام جهان نما دل انسان کامل است - مرآت حق نما بحقیقت همین دل است

شماره ۴: دوش دیدم یار مست و جمله اغیار مست - جام مست و باده مست و خانه خمار مست

شماره ۵: درد عشقش مرهم جان منست - کفر عشقش عین ایمان منست

شماره ۶: هرکس که در حریم وصال تو محرم است - اورا فراغت از غم و شادی عالم است

شماره ۷: چو از عالم جمال او عیانست - بعالم ازچه رو رویش نهانست

شماره ۸: مائیم و عشق و مهر و وفا هر کجا که هست - معشوق و ناز و جور و جفا هرکجا که هست

شماره ۹: یار در جانست و جان جویان که آن جانان کجاست - دل بدلبر همدم و پرسان ز جان کان جان کجاست

شماره ۱۰: طالب وصل ترا خانه چه کعبه چه کنشت - مست دیدار ترا جای چه دوزخ چه بهشت

شماره ۱۱: یارم چو بناز و عشوه برخاست - فریاد برآمد از چپ و راست

شماره ۱۲: مرا با دوزخ و جنت چه کار است - مراد عاشقان دیدار یار است

شماره ۱۳: منادی در منادی این ندایست - که درد عشق را درمان فنایست

شماره ۱۴: آئینه خدا بخدا مرتضی علیست - گنج بقا و نور لقا مرتضی علیست

شماره ۱۵: آن دلبر پنهانی سرمست بصحرا شد - خود را بجهان بنمود عالم همه شیدا شد

شماره ۱۶: دوش اندر بزم وصل یار بودم تا به روز - شب همه شب مست آن دیدار بودم تا به روز

شماره ۱۷: هر جا ظهور یافت کمال و صفای دل - عالم نبود ذره اندر فضای دل

شماره ۱۸: من که خورشید جمال تو عیان می بینم - عکس روی تو ز مرآت جهان می بینم

شماره ۱۹: ما دل و دین در قمار عشق جانان باختیم - خلوت جانرا ز رخت غیر وا پرداختیم

شماره ۲۰: ما مست شراب لعل یاریم - مخمور دو چشم پرخماریم

شماره ۲۱: ساقی شراب عشق ده تا از خرد یکسو شوم - مست و خرابم کن چنان کز ما برآیم هو شوم

شماره ۲۲: کافر عشقم مسلمان نیستم - بت پرستم اهل ایمان نیستم

شماره ۲۳: من آن رند خراباتم که هشیارانه می نوشم - من آن قلاش رسوایم که دایم مست و بیهوشم

شماره ۲۴: ما دو عالم را همه لا دیده ایم - لا چه باشد جمله الا دیده ایم

شماره ۲۵: ای دل بیا بکوی خرابات جا کنیم - با پیر میفروش بجان اقتدا کنیم

شماره ۲۶: ای عاشقان ای عاشقان مائیم عشق دلبران - چون عشق سودی بی زیان کاری نباشد در جهان

شماره ۲۷: امام و هادی جانی علی ولی الله - طبیب درد نهانی علی ولی الله

شماره ۲۸: توئی که مشرق انوار و ذات اسمائی - توئی که قطره و موج و حباب و دریائی

شماره ۲۹: ای دل ز جفای او چو نالی هر دم - کز ناله بخاطرش نشیند گردم

شماره ۳۰: ای مهر تو کرده خانه در جان و دلم - بسرشته غم عشق تو در آب و گلم

شماره ۳۱: تا عشق تو خیمه زد بصحرای دلم - بگرفت سپاه غم سراپای دلم

شماره ۳۲: تا عشق ترا به جان و دل بگزیدیم - مهر دو جهان ز جان و دل ببریدیم

شماره ۳۳: در هر چه نظر کنم ترا می بینم - من غیر تو از جهان کجا می بینم

شماره ۳۴: مخمور شراب جام وحدت مائیم - دردی کش میخانه کثرت مائیم

شماره ۳۵: در دام کمند زلف تو افتادم - سودای چنین ز غم کند آزادم

شماره ۳۶: عمری بامید آنکه رویت بینم - یا بو که گلی ز باغ وصلت چینم

شماره ۳۷: می‌سوزم و می‌گدازم و می‌گویم - وصلت چو نمی‌شود چرا می‌بویم

شماره ۳۸: ما از غم تو روی به صحرا کردیم - واندر طلبت پشت به دنیا کردیم

شماره ۳۹: اسیری از سگان نوربخش است - از آنش دردو عالم نوربخش است

شماره ۴۰: پیش غمم ز عشق شه بیوفای من - یعقوب آنچه دیده کمیته جفای من

شماره ۴۱: ما مست شراب وصل یاریم - وز هر دو جهان خبر نداریم