فرهاد اکبرزاده در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰:

در واقع منظور حافظ معشوق خودش نیست بلکه منظورش از یار یار واقعی ست.یار غیر واقعی و به اصطلاح نامرد کسیست که سوختنش را ببیند اما برایش لذت بخش و بی اهمیت است.منظور از شمع انجمن کسیست که سوختن رفیقش را می بیند اما مانند شمعیست که در آنجا روشن و نظاره گر است.حافظ در ابیات بعدی اشاره می کند چنین افرادی یار نیستند بلکه رقیبهایی هستند که به هر علت مانند حسادت و...تبدیل به اهریمنی در غالب یار شده اند.حسادت از صفات اهریمن و اهریمنی ست و با خواندن اشعار حافظ می فهمیم انسان واقعی با کسی رقابت ندارد بلکه رقیب اصلی برای چنین انسانی امیال و صفات زشت نفس که معمولا طبیعی است و حسادت یکی از آنها می باشد است.رقابت با خود و نفس خود برای چنین انسانی یعنی انسان از خود پیشین اش بهتر باشد و نتیجه اش پیشرفت و رسیدن به مقامات بالا چه معنوی چه دنیوی و...است و در این حالت بدون اینکه انسان خودش را با دیگری مقایسه کند و در نتیجه رقیبی برای خودش بسازد ، مقام خود را بالا میبرد.به نظر میرسد حافظ چنین تجربه ای در زندگی اش داشته و ضربات و صدمات زیادی از نارفیقان خورده.توجه داشته باشیم وقتی حافظ اشاره به اهرمن می کند منظورش آدمهایی است که از سر حسادت با نیرنگ و فریب و...آسیبهای جدی میرسانند زیرا اهرمن در افسانه و اسطوره های ایرانی بسیار قدیمی ست.زُروان در اندیشه و اسطوره های ایرانیان گاها بعنوان ایزد و گاها بعنوان خدا می شناسند.زروان که مدتهای زیادی تنها بود از تنهایی زیاد در این فکر غوطه ور می شود که نکند هستی سراسر پوچ است و از این فکر اهورامزدا و اهرمن در زهدان شکل می گیرند.زروان گفت هرکه زودتر به دنیا آمد فرمانروایی جهان را به او میسپارم.اهرمن که از اندیشه پدر آگاه شد با نیرنگ و فریب زهدان را شکافت و به دنیا آمد اما زروان او را نپسندید زیرا زشت ، یعنی دارای صفات نازیبا بود و پس از آن اهورا مزدا دنیا آمد و بسیار زیبا یعنی دارای صفات نیک بود.زروان بناچار فرمانروایی دنیا را بنا بر قولی که داده بود برخلاف میل باطنی اش به اهرمن سپرد اما گفت اهورامزدا طوری آفریده شده که سرانجام بر اهرمن پیروز خواهد شد و نور بر تاریکی چیره خواهد شد و....از آن زمان بین اهورا مزدا و اهریمن نبرد است زیرا مثلا یکی از کارهای اهرمن این است که روان انسانها را به سوی خویش کشاند برای بردن به تاریکی ، البته هم در این دنیا هم در آن دنیا و نبردی که در مثال فوق ذکر کردم و اشاره به آن دنیا شد ، مراد پس از مرگ نیز است.منظور حافظ از اهرمن یعنی کسیکه آسایش و راحتی و خوشی و خوشبختی کسی یا اطرافیان را برنمی تابد و مانند اهرمن  با دستان ناپاکش ضربه ها و صدمات زیادی به اطرافیان میزند و زندگی را به کامشان تلخ می کند.

منابع: اشعار حافظ و اوستا جلیل دوستخواه

جبرئیلی در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۳:۱۳ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۸۴:

بنده در بیت دوم مصراع اول "بگردی و نجوئی یار چون مُو" شنیده ام

همیرضا در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۵۲ دربارهٔ نظامی عروضی » چهارمقاله » مقالت چهارم: در علم طب و هدایت طبیب » بخش ۵ - حکایت چهار - محمد بن زکریای رازی:

در مقدمهٔ تصحیح چهارمقاله به قلم علامه قزوینی ضمن برشمردن اشتباهات تاریخی نظامی عروضی اشاره شده (در این صفحه):

«محمد بن زکریای رازی طبیب معروف را معاصر منصور بن نوح سامانی دانسته و حال آن که وی اقلا سی سال قبل از جلوس منصور وفات یافته است و بر چنین امری باطل و بنیانی متزلزل یک حکایت بلندبالای مجعولی مبتنی ساخته.»

به نظر می‌رسد که نظامی عروضی تصور کرده کتاب «طب منصوری» زکریا به نام منصور سامانی تصنیف شده و آن را مأخذ نقل این داستان قرار داده، در حالی که این کتاب به نام «منصور» دیگری تألیف شده است. («منصور بن اسماعیل» به نقل از ابن ندیم، «منصور بن اسد» به نقل از بیرونی و به عقیدهٔ نویسندهٔ مقالهٔ طب منصوری در ویکیپدیا درست آن «منصور بن اسحق» حاکم ری).

mowjehasti در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۳۱ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۶۸:

مصرع دوم از بیت پنجم حتما باید اصلاح شود. زیرا خودش می‌فرماید عرض بر ۹ قسم است و با عبارات موجود هشت قسم برشمرده است. در واقع مقوله «ملک» از اقسام ساقط شده.

اما اگر مصرع دوم اصلاح شود اقسام نه‌گانه کامل است.

پس کم و کیف و این و متی و مضاف و وضع _ پس یفعل است و ینفعل و ملک، ای ودود

Mahyar در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۵:

به گمان من -- سعدی میگوید - بی فکری ( که نمونه آن در مدیتیشن صبح زود به دست میاید) از آب حیات بهتر است.

ای ساقی صبوحی درده می شبانه
هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه
ز آب حیات بهتر خاک شرابخانه

 

نریمان در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰:

عبارت «بر خنگ» ظاهرا از رباعی بعدی («رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین») این‌جا به اشتباه کپی شده؛ مشخص هم نیست چرا!

باید اصلاح شود.

نریمان در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵:

دوستان فاشیست و ناسیونالیست ببخشند که خیام در این‌جا باب طبع عقایدشان سخن نگفته :)

«خشت سر خم ز ملکت جم خوشتر!»

یک خشت سر خم شراب از تمام گستره ی امپراطوری هخامنشی (و هر امپراطوری یا قدرت دیگری) ارزشمندتر و خوشتر است.

حکیم در این جا دم و دستگاه قدرت و «تمدن» اقتدارطلبان را به سخره می‌گیرد، چنان که در مصرع بعد توهمات متشرعان را. در بیت بعدی هم بساط شامورتی به اصطلاح «عرفا» را کف کوچه می‌پاشد.

شگفتا که با یک تیر سه نشان زده!

زنده باد خیام!

کوروش در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۵:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۹۲ - قصهٔ عبدالغوث و ربودن پریان او را و سالها میان پریان ساکن شدن او و بعد از سالها آمدن او به شهر و فرزندان خویش را باز ناشکیفتن او از آن پریان به حکم جنسیت و همدلی او با ایشان:

ای بسا در گور خفته خاک‌وار

 

به ز صد احیا به نفع و انتشار

 

سایه برده او و خاکش سایه‌مند

 

صد هزاران زنده در سایهٔ ویند

 

حضرت اینجا خودشونو میفرمایند

 

سید محسن در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۴۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۰:

دلم از بس که خون بخورد از او-----درست است

حسین مرکزی در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۱ - ذکر ابراهیم بن ادهم رحمة الله علیه:

عبادات آنگاه ارزد که رها از نفس باشد.

آیینه در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۰۶ در پاسخ به بهزاد دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:

مات صفت نیست، فعل است .
مات یعنی مردن ، نه اینکه مرده
یعنی شما میفرمایید مات به این سادگی که یعنی از ما تو را ، جایش بگذاریم "از مردن ، سلام الله"

آیینه در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۰۰ در پاسخ به سعید دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:

دوست عزیز
مولوی در بیت آخر به صورت واضح و آشکار مخاطب شعرش رو اعلام کرده
چه اصراریه حقیقت رو در جهت عقاید خودمون تحریف کنیم؟

امید در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۰۳ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی معرفت » حکایت پاسبانی عاشق که هیچ نمی‌خفت:

منظور حفظ حالت اگاهی دائم در تمام مدت می باشد . منظور از آگاهی بیدار بودن ظاهری و نخوابیدن نیست بلکه منظور مراقبه و توجه و دقت روی تک تک لحظات و دیدن پروردگار در هر لحظه می باشد . ( یکی از راه هایی که کمک میکند ذکر دائم تسبیحات و صفات الهی میباشد )

فقط زمانی ما درگیر وسوسه ها و عدم تعادل و توهم دنیا می شویم که به حالت خواب و عدم آگاهی می رویم و با بیداری به سرعت به معرفت و عشق الهی میرسیم. چه زیبا حضرت عطار می گوید :

پاسبانی کن بسی در کوی دل

زانک دزدانند در پهلوی دل

هست از دزدان دل بگرفته راه

جوهر دل دار از دزدان نگاه

چون ترا این پاسبانی شد صفت

عشق زود آید پدید و معرفت

لیلا حاتمی در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:

چقدر خود خواهی و ریا و خود بزرگ بینی در نظرات بعضی حضرات موج میزنه از آقا رضا یاد بگیرن بی ادعا و بی ریا اما باسواد...همچنین با نظر دوستان عزیز فرهاد و مسعود بسیار موافقم

همایون در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۱۴ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱۱ - حکایت:

درپاسخ به 2تن ازکاربران(آقایان کرامتی مقدم و صفاری) این روایتهاکه هیچ ریشه  و پایه ی درستی ندارن چگونه درنهانخانه ی برخی جای میفته که... خاوریان برعکس باختریان(غربیان)بجای نوشتن آنچه تجربه کردن به نقل روایتی(دربیشترجاها)سانسورشده و باغرض آمیخته بشکل سینه بسینه بسنده کردن.آنچه هم اکنون دربرخی جاهای کشور رخ میده رو با روایتی که همین مدعیان روایتهای هزارواندی سال پیش میدن قیاس کنید سره از ناسره روشن میشه=دربرخی جاها جای سیاه و سپید بکل عوض میشه!!!

بشکل تجربی هم میشه آزمودکه نقل قول و روایت تاحد180درجه هم میتونه جابجابشه=به کسی بگیدچیزی رو که او به دیگری بگه واونیز به.. بهمین شکل تا10تن تاببینید که پیام نخست چه اندازه دستخوش تحریف میشه(گرچه ناخواسته وبی غرض)حال شما با ذهن غرض آلود بهر بهانه ونیتی بخوایددر این سیر روایت بخاطر خداظاهرا و بخاطرآنچه سودمیرسونه(دراصل)دستی ببرید که نتیجه ازین هم پیچیده تر میشه

دربیت رفتن درآتش صنعت تلمیح رو نمیبینیم واگرباشه نیز بکدام داستان؟!

خود زندگی دراین دنیای سه بعدی و جهان2گانگی ها درآتش بودنه از2گانگی نیز اگر بتونیم برای لحظاتی برهیم و به یکپارچگی با ذات نازنینش برسیم هم مادام که درجسم فیزیکی هستیم ناگزیر از فرونشست درعالم2گانگی ها هستیم گرچه میتونه بسیارمتفاوت باشه حالا غمی(بنیان فیزیک افکن) از دوری و عشقی آتش فشان و گدازنده رو میشه حس کرد    اگراین دوری ازآن ...(واژه کم میاره=نمیشه باواژگان جهان2گانه*خیروشر*نوروتاریکی*تندرستی و بیماری*زندگی و مرگ*فهمیدگی و نفهمی و در1واژه که چینیان بزیبایی بیان کردن یین و یانگ که درشکم هم هستند از عالم یگانه گفت تنها آتش هجران درعالم دوگانه حس میشه از سوی کسی که ازعالم یگانه خبر و دریافتی حس کرده و یا دراو هرچنداندک بامتر دنیای دوگانه زیسته)رو بخوایم به باحس زیبای بزرگان عارفی همچون وحشی بیان کنیم جز ازآتش و درسوزندگیش روان شدن ازچی میتونیم بگیم؟

تلمیح نیست و بیان احساسه درماموریتی سراپاسوز وشور درجهان 2گانه

هرچندحسش هجرانه و سوختن و اشک ریختن اما کسی که درجهان2گانه نیز رابطه رو نگه داشته این رو باهمه ی عالم 2گانه که مانند خواب توهمی بیش نیست عوض نمیکنه        همه ی بیتهایی که وحشی نازنین بیان کرده روایت همینه وچه زیبا روایت کرده ازین زیباترنمیشه ترجمان حس کسی که به وحدت رسیده و بگفته ی برخی فقر و فنا

و بسیار دوره از عالم وبهتره بگیم  عوالم متوهمان

آرش ثروتیان در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲۹:

پنیر صدق بگیر و به باغ روح بیا

که ما بلی تو را باغ و بوستان کردیم

معنی و مصداق «پنیر صدق» در هیچ کدام از فرهنگها یافت نشد. ظاهراً تناسبی هم با موضوع ندارد. 
بنده احتمال می دهم  «پذیر صدق» بوده که در کتابت آن ذال به یا چسبیده و در استنساخهای بعدی ، پذیر تبدیل به پنیر شده است. 
از این گونه پیش آمدها در نسخ قدیمی ناممکن نیست و مصادیق دیگر می توان یافت.
آرش ثروتیان
5 شهریور 1400

 

آرش ثروتیان در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳۷:

مگر آنکه چنین تلفظ کنیم:
صرفهِ یْ برد، نه خودْ من صرفهِ یْ بَرم از او

حافظ اکبری در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۳۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » گلهٔ یار دل‌آزار:

من همیشه میومدم گنجور چند بیتی شعری میخوندم و میرفتم

اما این شعر باعث شد من اکانت درست کنم تا بتونم نظر بدم

خیلی غم انگیز و زیبا هس...

 

گر ز آزردن من هست غرض مردن من

مردم ، آزار مکش از پی آزردن من

بیشتر به خود ماست که چگونه ببینیم ، در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۳۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۶:

در واقع سعدی خواست ما بفهمیم که این کار چه بر سر زهد و تقوایی ما میآورد 

زهرا ناصری در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۵۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲۳:

لطفا فایل صوتی این شعر رو هم اضافه کنید