سایه ی هیچ در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۶۰ - زیافت تاویل رکیک مگس:

مولانا به درستی به افراد و حاکمان فرو مایه ی متوهم  بعد از ظهری ( آنهایی که بعد از ظهر به مقامی و یا جایگاهی رسیده اند که شایسته آن مرتبه نبوده اند)  تلنگر زده ، حال ضمیر بیداری اگر باشد. 

و به واقع پیش بینی درستی هم کرده است.

 

 

 

فاطمه رضائی نیا در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان رستم و اسفندیار » بخش ۱۸:

سلام،

این چرت و پرت‌های هوش مصنوعی می‌تونه برای فردی که با ادبیات بیگانه است بسیار گمراه کننده باشه. من فقط ترجمه چند بیت اول رو از هوش مصنوعی خوندم. ببینید چقدر اشتباهه:

اگر من نرفتی به مازندران

به گردن برآورده گرز گران

 

هوش مصنوعی: اگر تو به مازندران نرفتی، پس من هم با کلاه و گرز سنگین به سمت تو نخواهم آمد.

ترجمه درست: اگر من به مازندران نرفته بودم، در حالی که گرز سنگینم را بر روی گردن خویش گرفته بودم،

 

 

# کجا بسته بد گیو و کاوس و طوس

شده گوش کر یکسر از بانگ کوس

 

هوش مصنوعی: در جایی که گیو، کاوس و طوس محصور شده‌اند، به طور کامل از صدای شیپور بی‌خبرند و نمی‌شنوند.

ترجمه درست: 

جایی که گیو ، کاوس و طوس به بند کشیده شده بودند و گوش از شنیدن صدای شیپور کر می‌شد،

 

# که کندی دل و مغز دیو سپید

که دارد به بازوی خویش این امید

 

هوش مصنوعی: شخصی که دل و عقلش مانند دیو سپید کند است، چگونه می‌تواند به قدرت و توانایی خود امیدوار باشد؟

ترجمه درست: چه کسی دیو سپید را شکست می‌داد؟ چه کسی خود را تا این حد قدرتمند می‌داند؟

در این چند بیت رستم داره به اسفندیار یادآوری می‌کنه که چه پهلوان بزرگیه و چه حقی بر گردن پادشاهان پیشین خاندان او داشته. ولی ترجمه هوش مصنوعی کاملا مطلب متفاوتی رو می‌رسونه. لطفاً این طریق استفاده از هوش مصنوعی رو به پایان برسونید چون کاملا شأن گنجور رو شکسته. لااقل یک دور بگذارید متخصصین مجموعه شما این ترجمه ها رو بخونن تا شاهد چنین خطاهای خنده داری نباشیم.

 

محمد در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۴ دربارهٔ وفایی شوشتری » دیوان اشعار » مدایح و مراثی » شمارهٔ ۱۴ - در مدح امیرمؤمنان علی علیه السلام:

زیباست

افسانه چراغی در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۱۱ در پاسخ به مصطفی قباخلو دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۲:

مصرع دوم نامفهوم است. در نسخه دکتر دبیرسیاقی این بیت به این شکل آمده:

سه پورِ گرانمایه دارم چو ماه

سزاوارِ دیهیم و تخت و کلاه

احمد خرم‌آبادی‌زاد در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۴ - بر رخش «زلف» عاشق است چو من:

در باره بیت پایانی «زن و دخترش گشته مویه کنان/رخ کرده به ناخنان شدکار»

در گذشته‌های دور از کدوی خشک شده به عنوان کاسه استفاده می‌کرده‌اند. در بیت پایانی، شاعر به زیبایی اشاره دارد به شیار خورگی بخش بیرونی کاسۀ کدویی!

فاطمه زمانی در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۱۰ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷:

قدردان زحمت شما برای نگارش تفسیر اشعار رند شیراز هستیم.

کوروش بابایی در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۳۶ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۸۲ - آمال شاعر:

فکر میکنم در بیت اول کلمه (پس از) درست باشد چرا که ( سپس ) به معنای بعد است. وقتی میگوییم فروردین آمد سپس بهمن و اسفند گویی بهمن و اسفند بعد از فروردین آمده اند.

sobhan seyfi در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۵۶ در پاسخ به محمدرضا جهرمي زاده دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:

درود. البته آهنگسازی این اثر با جناب حمید متبسم هست.

Hafez Khallizadeh در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۷ دربارهٔ ایرج میرزا » قطعه‌ها » شمارهٔ ۶۹ - ای خایه:

این چی بود دیگه😂

سید دانیال حسینی در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۰۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:

سلام و ارادت. 

من احساس می‌کنم در مصرع آخر شعر که الآن «از دام گه خاک بر افلاک پریدند» هست، باید «دامگه» سر هم نوشته بشه که مخفف دامگاه باشه. و با خاک اضافهٔ تشبیهی بسازه.

درحال حاضر وقتی جدا نوشته شده، معنیِ وقت و زمان می‌ده که غلطه.

البته خودم ویرایش کردم... اما چونکه منبعی برای اصل شعر نداشتم، ترجیح دادم اینجا هم مطرح بکنم که اگر غلطه، دوستان اصلاح کنن. 

مسعود جابری در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۳۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۲:

بزرگمرد و دانشمندی چون خیام که محاسبات پیچیده ریاضی و ستاره شناسی اش پس از گذشت قرن ها هنوز هم مورد استفاده و دقیق است برای بیان عرفان و ...  نمی تواند از کلماتی مانند شراب استفاده کند و بسیار کلمه دیگر برای بیان دقیق احساسش در اختیار دارد. دوستانی که شراب را به عرفان مرتبط می کنند نگران چه چیزی هستند؟ 

آن دم که از شراب سرمست هستید و جام دگری نمی توانید بنوشید اوج لذت است و دیگر هیچ.

محمد سلماسی زاده در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰۲:

در مصرع اول از بیت دهم : 

غازه لاله‌ها منم قیمت کاله‌ها منم

اشاره به آن است که هر زیبایی و گلگونی از اوست و ارزش هر کالایی در نسبتی که با "او" دارد تعیین می شود.منظور از او در اینجا همان "هو" است شاید بتوان آن را آگاهی و بیداری و هوش کائنات نامید.

غازه به معنای گلگونه ، رنگ سرخ و سرخاب است.

اردشیر در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۱۷ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:

جناب رضا من همیشه تفصرهای شما را می خوانم چون شفافیت و روشن بینی بیشتری نسبت به اشعار حافظ دارید، اما در مورد تفصر بیت اخر اکیدا باشما موافق نیستم، شحنه به معنی داروغه و محتسب است، حضرت علی در نجف کاره ای نبوده ایشان حاکم کوفه بوده و محل دفن ایشان بنا به روایتی در نجف است. اگر حافظ ارادتی به حضرت علی داشت مثل پیر مغان که حدود ۳۸ بیت مورد ستایش قرار گرفته حداقل در یک بیت اشکارا از ایشان نام می برد.

علی.نیشابور در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۳۴ در پاسخ به Hadi Golestani دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۴:

سلام آقا رضای نازنین.

بسیار ممنونم که به دور از حاشیه و به دور از ایرادات سطحی ،در پی روشنگری هستی.

فقط بخاطر اینکه ازت تشکر کنم اومدم و تو گنجور ثبت نام کردم.متشکرم.لطفا ادامه بده.

مرجان یادگار در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۵۴ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۸۲۰:

درود. اشتباه تایپی زیادی در این غزل هست؛

بیت اول مصرع دوم:

منت خاک درت باز نهد بر سر من

بیت سوم مصرع دوم

که بود دیده‌ی تر خانه‌ی روشنتر من

بیت چهارم مصرع دوم

کز تب هجر تو بگداخت تن لاغر من

بیت پنجم مصرع اول

باد بیزن که کسی بر من بیمار زند

بیت پنجم مصرع دوم

از ضعیفی چو مگس باد برد پیکر من

رضا از کرمان در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۱۳ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۷ - مناجات:

آقا کوروش سلام

انگار مقرر شده بنده به نوبه خود همواره پاسخگوی شما دوست عزیزم باشم زهی سعادت ومعترفم از سوالات شما بسیار آموخته‌ام   ولی هر بار که برای شما مینویسم ناخود آگاه یاد شخصیت‌های رمان خرمگس نوشته اتل لیلیان وینچ میافتم و باخود تصور میکنم شاید در سایرین این شبهه بوجود آید که شاید فیلیس ریوس  همان آرتور گمشده است .نکند کوروشی که میپرسد ورضایی که پاسخ میدهد از هم جدا نباشند .

موفق باشی برادر گرامی مخلص ثمامی همراهان گنجور محمد رضا ذویاور از دیار کریمان ،کرمان زمین

شاد باشید

رضا از کرمان در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۷ - مناجات:

درود بر شما

معنی بیت :هرگاه واسطه و علل واسباب ظاهری فراوان گردد امکان وصل به حقیقت  از دست خواهد رفت وبالعکس با کم شدن نظام علت ومعلولی واسباب ظاهری ، شوق وامکان وصال افزایش خواهد یافت  در بیت قبل داره میگه که جمیع تغییرات در عالم هستی را، تو از سوی مبدل کننده اصلی (خدا) بدان ونظام علت معلولی واسباب ومسبب ظاهری را رهاکن 

طبق نظر ایشان در پشت تمام نظام علت ومعلولی جهان هستی که توسط عقل آدمی قابل درک واستدلال است، دست پنهان وقدرت الهی وجود دارد که قادر به تغییر در این نظام وقوانین علمی علت ومعلولی است  به عنوان مثال اگر او نخواهد آتش نمیسوزاند ،آب غرق نمیکند  وامثالهم یعنی علل واسباب ظاهری از کار میافتد وقوانین علمی دیگر کاربرد خود را ندارند  ومولانا برای بیان وتفهیم این موضوع در آثار خود بیشتر از معجزات پیامبران یاری جسته است و دست خداوند را بالاتر از هر قدرتی میداند 

دست حق باید مر اورا ای فلان 

کو بود بر هر محالی کن فکان 

هر محال از امر او ممکن شود 

هر حرون از بیم او ساکن شود 

اکمه وابرص چه باشد ،مرده نیز

زنده گردد از فسون این عزیز 

شاد باشید

رضا از کرمان در ‫۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۷ - مناجات:

درود برشما 

 معنی تحت اللفظی بیت: واگر با بصیرت به گردون بنگری خواهی دید که ذات مخلوقات  توسط کیمیاگری خداوند وتوسط اکسیر او هرلحضه دگرگون میگردد و روح خدایی باعث انسجام خرقه تن آدمی میگردد بدون هیچ عمل دوخت ودوزی 

اعیان جمع عین به معنای ذات وجوهره اشیا وموجودات است حالا یعنی چی؟

  اعیان ثابته اصطلاحی عرفانی است زایده تفکرات فلسفی ابن عربی  بدین مضمون هرچیز که در عالم ملک پدیدار میشود حقیقت وصورتی ثبوتی است در علم حضرت حق ودر خیال ساحت وجود وخیال جهان، که به آن عین ثابته گفته میشود .

علت طرح این موضوع از سوی ابن عربی بدین قرار است که ایشان علم خداوند را ازلی میداند همانگونه که نقشه یک  ساختمان توسط مهندس و یا طرح وتفکر یک پیکره ومجسمه بوسیله پیکر‌تراش  قبل از ایجاد وظهور آنها در فکر مهندس ومجسمه ساز وجود داشته ،پس علم خداوند در خلقت کاینات ازلی وقدیم است  یعنی این اندیشه وعلم نه موجود است ونه معدوم که به آن ثبوت میگویند  باید توجه داشت که  اعیان (مظاهر خداوند بر عالم هستی) نمیتوانند وجود داشته باشند  وهمزمان معدوم نیز نیستند ،اگر وجود داشته باشد، موجب تعدد قدما میگردد که باطل است و متناقض اصل توحید و وحدانیت خدا ،  ونه معدومند به صورت مطلق ،چون اعیان وجود علمی دارند  وقبل از اینکه در عالم ملک نمایان شوند در علم حضرت حق وجود داشته‌اند

  در اندیشه های اسلامی هر مسلمان به وحدانیت ویکتایی خداوند معترف است واین از اصول دین  مسلمین، بدین معناست که خداوند یکی است وهیچ قدرت وذاتی بجز او وجود ندارد  حال چگونه میشود موجودیت اشیا ومخلوقات را باور داشت بدون اینکه خللی در اقرار به توحید بوجود آید ،در اینجا ابن عربی با ارایه نظریه وحدت وجود به این نقیصه وشبهه پاسخ داده  بنا بر این نظر، نباید در عالم هستی ،مخلوقات وآفریده‌های گوناگون را جدا از خالق وآفریده جهان دانست  بلکه هرچه در عالم هستی وجود دارد مظهری از خداوند است که به واسطه جوهره و روح خدایی  تجلی ظهور یافته است که این تجلی ذات الهی توسط دو فیض اقدس  ومقدس  تفکیک ومعرفی شده است .

فیض اقدس همان تجلی حق به سبب ظهور اولیت وباطنیت ذات است وباعث پیدایش اشیا درحضرت علمیه است به مثابه همان نقشه ذهنی مهندس یا پیکر تراش  وفیض مقدس تجلی الهی است به حسب صفت ظاهریت  وآخریت و موجب ظهور اشیا واستعدادهای آنها در خارج وظهور عینی اشیا است مثل ظاهر ساختمان ومجسمه که قابل رویت ولمس است.

حتی امروزه دانشمندان حوزه فیزیک کوانتوم به وجود ذره‌ای مشترک در وجود کل مخلوقات تحت عنوان ذره خدا پی برده ومعترفند که به قول مولانا باعث بسط وایتلاف جان و وجود وهستی کل مخلوقات میگردد وآن چیزی جز روح خدایی نیست 

 گرچه یقین دارم که توضیح  موضوعات فلسفی در چند جمله بسیار مشکل وشاید گنگ ونامفهوم میتواند باشد، ولی امیدوارم  تا حدودی باعث روشنگری وشفافیت مقصود این بزرگمرد در این ابیات شده باشم.

شاد باشید

رضا از کرمان در ‫۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۲۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۳۷ - مناجات:

درود بر شما

   اگر از اول به معنای ابیات این مناجات توجه فرمایید مولانا مستقیما به قدرت بلا‌منازع خداوند یا اصطلاحا ، استطاعت تکوینی یا همان نیروی غیبی وماورایی بر دخل وتصرف در همه چیز هستی وکل مخلوقات وکاینات یا همان امکان کن فیکون ،اشاره دارد 

معنی بیت : ای انسان اگر با چشم دل ،با هوشیاری ذهنی وبصیرت به جهان هستی بنگری هر لحضه میتوانی این تجلیات الهی را در عرصه گیتی نه منحصرا در احوال آدمیان بلکه در کل کاینات ببینی وقدرت باریتعالی بر تو نمایان میگردد

میناگری  در ظاهر شغل وصفتی است برای کسی که ظروف علی‌الخصوص جام‌های نوشیدنی را با ترکیبی از مینا ،نوعی شیشه رنگی لاجوردی وطلا  مزین ومتحول میکنند و بعضا در ادبیات میناگر یا اکسیر ساز بصورت استعاره،اشاره به خداوند دارد یعنی همانگونه که میناگر  با میناگری وکیمیاگری با اکسیر جادویی میتوانند ماهیت اشیا را دگرگون کنند (به باور قدما با اکسیر مس به طلا وجیوه به نقره مبدل میگردد )،خداوند با قدرت ازلی خود قادر به ایجاد تحول در اعیان و ظاهر مخلوقات است

اینچنین میناگری‌ها کار توست

اینچنین اکسیرها اسرار توست 

گردون در ادبیات به معنای آسمان ،سپهر،گنبد لاجوردی بکار میرود یا نمادی از گردش زمان است

لطف تو خواهم که میناگر شود 

این زمان این تنگ هیزم زر شود 

بوالعجب میناگری کز این عمل

بست چندین خاصیت را بر زحل

جمله پاکیها از آن دریا برند

قطره هایش یک به یک میناگرند 

در این بیت تلویحا به آیه ۲۹ سوره رحمان بدین مضمون اشاره شده است 

یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ

هر که در آسمان ها و زمین است از او درخواست [حاجت] می کند، او هر روز در کاری است.

شاد باشید

 

مهدی رجبعلی پور در ‫۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:

آقای رضا ( ساقی،...) من واقعا شیفته تفسیرهای شما هستم و اگر سرمایه ای داشتم به شما کمک میکردم آنها را در یک کتاب مدون کنید. شاید خودتان‌ تا به حال این کار را کرده اید و من خبر ندارم. خوشحال میشوم اطلاعاتی در این مورد برایم ارسال فرمایید

mradjabalipour@gmail.com