حرف آخر قافیه

شماره ۱: خورشید همی سجده برد قد ترا

شماره ۲: ای چشم من از نقش رخت دفتر آب

شماره ۳: از زلف تو دل برون گرفتم مطلب

شماره ۴: کردست مرا زمانه در تاب امشب

شماره ۵: آی آینه جود مصور دستت

شماره ۶: از جود تو برد ابر بر گردون رخت

شماره ۷: از زلف تو باد گل سواری آموخت

شماره ۸: افسوس که آن جان جهانم بفروخت

شماره ۹: هر کیسه که بر وفاش جان از دل دوخت

شماره ۱۰: دل گرچه ز هجرت سپر تیر بلاست

شماره ۱۱: کس را ز فراق نیست این غم که مراست

شماره ۱۲: فردا بخرم هر آنچه در شهربلاست

شماره ۱۳: می بر کف من نه که دلم پر تاب است

شماره ۱۴: با دل گفتم که جان غمگین بی تست

شماره ۱۵: جورم همه زان غمزه خونخواره تست

شماره ۱۶: از دل همه آسایش جان رفت ز دست

شماره ۱۷: در رزمت و بزمت ای شه عدل پرست

شماره ۱۸: عکس تو ازاین دیده غمناک برست

شماره ۱۹: امشب مه من که آفتابی دگر است

شماره ۲۰: آن دل که هزار کامکاری کرده است

شماره ۲۱: ای دوست مرا غمت چو موئی کرده است

شماره ۲۲: از رنگ رخ تو لاله پرتاب شده است

شماره ۲۳: مقصود ز آفرینش ما جان است

شماره ۲۴: غم آتش و دل هیمه غمناکان است

شماره ۲۵: مشکین خط دوست را ز سنبل ننگ است

شماره ۲۶: در ده پسرا می که چمن را تاب است

شماره ۲۷: بر مه نقط از مشک سیه باری چیست

شماره ۲۸: بر روی تو از هلاک جانم غم نیست

شماره ۲۹: از فتنه چشم تو خور و خوابم نیست

شماره ۳۰: شبها ز تو در سرم چه سوداست که نیست

شماره ۳۱: بی عارض چون سیم توام سنگی نیست

شماره ۳۲: تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت

شماره ۳۳: در آب دو چشمم همه عکس رخ تست

شماره ۳۴: گر باز بیایم به مراد خویشت

شماره ۳۵: در بند نیاید به کمند انصافت

شماره ۳۶: بی یاد تو نرگس، قدح زر نگرفت

شماره ۳۷: دل را چو هوای آن دل آرای گرفت

شماره ۳۸: جان جز به امید تو سکونی نگرفت

شماره ۳۹: چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت

شماره ۴۰: کس جز تو مرا طرب فزا نیست مباد

شماره ۴۱: ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد

شماره ۴۲: یک وعده که نیم عشوه بد یار نداد

شماره ۴۳: یارم چو کلاله بر گل و لاله نهاد

شماره ۴۴: گر با دل و دیده هیچ کارم افتد

شماره ۴۵: درویش ز دور تو توانگر گردد

شماره ۴۶: هر شب که رخ سپهر گلشن گردد

شماره ۴۷: ترسان نه از آنم که دلم خون گردد

شماره ۴۸: شاها فلکی که روی از هر دارد

شماره ۴۹: بگذار جهان که او همین خو دارد

شماره ۵۰: نقد دلم از غمت عیاری دارد

شماره ۵۱: هرگز به وفا ز تو گمان نتوان برد

شماره ۵۲: حاشا که قبول خلقت از ره ببرد

شماره ۵۳: خاکی بر من کزین سرای اندیشد

شماره ۵۴: در راه تو دیده را زمین باید کرد

شماره ۵۵: دل را بدمی شاد نمی یارم کرد

شماره ۵۶: سلطان بهرام تا جهان می گیرد

شماره ۵۷: ای آنکه به تو دیده ظاهر نرسد

شماره ۵۸: خاک قدمت به تاج خورشید ارزد

شماره ۵۹: دل خیمه میان سنبل و سوسن زد

شماره ۶۰: شاها سوسن نمونه پروین شد

شماره ۶۱: ای شاه چو دولت تو جاوید آید

شماره ۶۲: شد عمر برون و آرزو برنامد

شماره ۶۳: یارم ره و رسم عشق نیکو داند

شماره ۶۴: دردا که دلم به وصل تو شاد نماند

شماره ۶۵: هر شب که دلم به حیلها درماند

شماره ۶۶: هوشم سوی یار ناجوانمرد بماند

شماره ۶۷: نی باد سحر بادم سر دم ماند

شماره ۶۸: این طایفه را چو خویشتن دانستند

شماره ۶۹: رندان می معرفت به اقبال کشند

شماره ۷۰: هر دم خسرو هزار دل شاد کند

شماره ۷۱: این هفت اختر که باغ معمور کند

شماره ۷۲: هر تیر کز این طبع چو الماس جهد

شماره ۷۳: سودی همه را مرا زیان خواهی بود

شماره ۷۴: دل در بر من به درد خشنود نبود

شماره ۷۵: افسوس که بخت دل فروزیت نبود

شماره ۷۶: همراهی عشق هر هوس را مدود

شماره ۷۷: مه باتو تا درون پیرانه رود؟

شماره ۷۸: یک روز مرا کار به سامان نرود

شماره ۷۹: حالی باری بر آتشم تا چه شود

شماره ۸۰: چون باد اگر زخاک سنگم بشود

شماره ۸۱: خشنود ز بهرام روان محمود

شماره ۸۲: آن سبزه که از گلت برون می آید

شماره ۸۳: در شیوه عشق صبر و زر می باید

شماره ۸۴: در ده قدح درد که در می باید

شماره ۸۵: آتش زده در هجر تو گرمی باید

شماره ۸۶: در عشق نماند دیده را جای امید

شماره ۸۷: هر لحظه کنی دلا یکی درد شکار

شماره ۸۸: ای رنگ رخت جامه جادوی بهار

شماره ۸۹: خط تو کشیده زهره را نیل ای یار

شماره ۹۰: جانا تن نالان که نماندست ببر

شماره ۹۱: دوش آن بت زرین کمر سیمین بر

شماره ۹۲: شبهای وصال ما کجا شد آخر

شماره ۹۳: هر روز ترا یک بدآموز دگر

شماره ۹۴: در مجلس خسرو همایون اختر

شماره ۹۵: غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر

شماره ۹۶: پیش لب خود یاد شکر هیچ مگیر

شماره ۹۷: هر سنگی را که آفتاب از تک و تاز

شماره ۹۸: مهمان من آمده است جانان امروز

شماره ۹۹: گر صبر نه‌ای، ای دل پر خون بگریز

شماره ۱۰۰: از درد دل پر غمم ای ماه به ترس

شماره ۱۰۱: سبحان الله در آن جوانی و هوس

شماره ۱۰۲: ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟

شماره ۱۰۳: ای دوست مطیع دشمن هجران باش

شماره ۱۰۴: ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش

شماره ۱۰۵: دشمن که فتاده است بوصلت هوسش

شماره ۱۰۶: شاهنشه را که بخت بادا وطنش

شماره ۱۰۷: ای دل به دل آنچه می کند یار بکش

شماره ۱۰۸: ای دل قدح بلاش چون نوش بکش

شماره ۱۰۹: آیینه بیار است خط چون زنگش

شماره ۱۱۰: هر دم جنگ است با من مسکینش

شماره ۱۱۱: ای زلف تر از سوسن و گل مفروش

شماره ۱۱۲: از خاک درت ساخته ام مفرش خویش

شماره ۱۱۳: گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق

شماره ۱۱۴: خواهی که چو بلبل نهدت گفت محل

شماره ۱۱۵: زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل

شماره ۱۱۶: چشم از نظری هلاک تو جست ای دل

شماره ۱۱۷: از علم و عمل چشم و چراغی دارم

شماره ۱۱۸: ای طایفه را چو خویشتن دانستم

شماره ۱۱۹: ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام

شماره ۱۲۰: تا از تف سینه قبله زردشتیم

شماره ۱۲۱: در خدمت کس گر نکنم پشت به خم

شماره ۱۲۲: من روی بدان زلف چو شست آوردم

شماره ۱۲۳: آن شد که ترا به جان بها می کردم

شماره ۱۲۴: آرامگه دل خم مویت دیدم

شماره ۱۲۵: در عشق تو چون خیره سران می خندم

شماره ۱۲۶: مندیش که بی گل تو در گلزارم

شماره ۱۲۷: نی یاد کند یار ز رنج سفرم

شماره ۱۲۸: کی بو که قدم از این جهان برگیرم

شماره ۱۲۹: از علم زمین و آسمان می گیرم

شماره ۱۳۰: ای عکس خیالت آفتاب چشمم

شماره ۱۳۱: چون باز رهد ز غصه جان پاکم

شماره ۱۳۲: در دست یک ستمگر افتاد دلم

شماره ۱۳۳: نزدیک تو ای از همه کس کم که منم

شماره ۱۳۴: یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم

شماره ۱۳۵: از عمر که بگذشت بلا می بینم

شماره ۱۳۶: تا عمر بود به دل هوای تو کنم

شماره ۱۳۷: رفتیم و گرانی ز وصالت بردیم

شماره ۱۳۸: تا چنگ بر آن سنبل پرتاب زدیم

شماره ۱۳۹: سر کوفته در پای بلا می گردیم

شماره ۱۴۰: بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم

شماره ۱۴۱: سبحان الله بعهد تو آن گویم

شماره ۱۴۲: دل بسته روزگار پر زرق شدن

شماره ۱۴۳: ای دل ز غمش ناله زاری می کن

شماره ۱۴۴: دارم ملکا چو ریگ و باران دشمن

شماره ۱۴۵: ای کرده بسی جفا به جای دل من

شماره ۱۴۶: آن رفت که عشوه می خریدم ز تو من

شماره ۱۴۷: خورشید بنفش و ماه گلرنگش بین

شماره ۱۴۸: ای مردم چشم ملک بینا از تو

شماره ۱۴۹: بگشای تو مشرق ای به حجت خسرو

شماره ۱۵۰: در راه یگانگی نشان ما کو

شماره ۱۵۱: رفتم ز درت دل به غمت کرده گرو

شماره ۱۵۲: ای دولت و دین را به سزا شاهنشاه

شماره ۱۵۳: ای در طلب لطف تو دریا تشنه

شماره ۱۵۴: ای نقش تو از دیده به دل جان بسته

شماره ۱۵۵: ای شاه تو شیر می فکندی ره ره

شماره ۱۵۶: ای عزم تو بر دولت و دین آکنده

شماره ۱۵۷: داد دلم ای خیال هر شب تو بده

شماره ۱۵۸: جانا تو به وصل خویش تعریفم ده

شماره ۱۵۹: ای نیست شده در غم تو هست همه

شماره ۱۶۰: بر دست من ای شوخ می روشن نه

شماره ۱۶۱: هر لحظه مرا به کام دشمن تو کنی

شماره ۱۶۲: ای جان جهانیان برای تو فدی

شماره ۱۶۳: ای نرگس تر جهان معطر کردی

شماره ۱۶۴: شاها چو نشاط بزم خرم گیری

شماره ۱۶۵: بر چهره من به نام خود زر داری

شماره ۱۶۶: شاها ملکی که دیر پاید داری

شماره ۱۶۷: زلفی ز برای عقل سوزی داری

شماره ۱۶۸: دردا که من از زمانه خوردم تیری

شماره ۱۶۹: از زخم خود و درد من ای رشک پری

شماره ۱۷۰: گفتم ببر من از تو ای مینائی

شماره ۱۷۱: گفتم که چوشب روی بکس ننمائی

شماره ۱۷۲: ای سایه ایزدی چو خورشید بزی

شماره ۱۷۳: تا چند زجان مستمند اندیشی

شماره ۱۷۴: خواهم که همه کار برایت کنمی

شماره ۱۷۵: جانم ز تو از واقعه تو حالی

شماره ۱۷۶: گر تو به خلاف دولت سلطانی

شماره ۱۷۷: زان جان که نداشت هیچ سودم تو بهی

شماره ۱۷۸: با دل گفتم که ای دل اسرار مگوی

شماره ۱۷۹: هر بوی که از مشک و قرنقل شنوی

شماره ۱۸۰: شاها اگر از بخت نشانی است توئی

شماره ۱۸۱: تا شربت عاشقی چشیدم ز غمت

شماره ۱۸۲: شاها کرم تو راز کان بگشاده ست

شماره ۱۸۳: جز عشق تو سرمایه دین داری نیست

شماره ۱۸۴: این دوست‌وشان که دشمن جان منند

شماره ۱۸۵: دل در زر و سیم و دولت و بخت مبند

شماره ۱۸۶: دردت ز دلم بدر نمی داند شد

شماره ۱۸۷: کس را بر تو ز ناز تمکین نبود

شماره ۱۸۸: حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز

شماره ۱۸۹: ای باغ رخت گریز گاه نظرم

شماره ۱۹۰: گفتم مگر آتش جوانی ببرم

شماره ۱۹۱: من کز نم دیده آسیا گردانم

شماره ۱۹۲: یک چند نهان سوی دل آرام شدیم

شماره ۱۹۳: آن رفت که کردمی نگه سوی تو من

شماره ۱۹۴: این لشکر شاه فتح یابند همه

شماره ۱۹۵: ای جان دل ریش بر مهان بیش منه

شماره ۱۹۶: در خواب ندید چرخ اعلا چو منی

شماره ۱۹۷: ای سر تا پا به تازگی سرو سهی