|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حالت‌های درونی خود می‌گوید. او از شادی و خوشی دل صحبت می‌کند، اما اشاره دارد که به خاطر خاکی و زندگی دنیوی‌اش، نمی‌تواند آن شادی را تجربه کند. او همچنین به یادهای خود اشاره کرده و می‌گوید که توانایی یادآوری یا بیان آنها را ندارد و در نهایت از فریاد و ناله‌هایش نیز سخن می‌گوید که به نظر نمی‌رسد به جایی برسند. به طور کلی، این شعر بیانگر دل‌تنگی و ناتوانی در ابراز احساسات است.
هوش مصنوعی: دل شاد نمی‌شود، چون وقتی به خاک افتادم، دیگر کسی به یادم نمی‌آید.
هوش مصنوعی: دارم از صحبت‌هایی می‌گویم که فراموش کرده‌ام، اما فریاد می‌زنم تا یادآوری کنم، در حالی که خودم نمی‌توانم چیزی را به یاد بیاورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.