شب‌ها ز تو در سرم چه سوداست که نیست
وز هجر تو بر من چه ستم‌هاست که نیست
سوگند همی خوری که دل بستهٔ توست
سوگند چه حاجت است، پیداست که نیست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
شب‌ها ز تو در سرم چه سوداست که نیست
وز هجر تو بر من چه ستم‌هاست که نیست
سوگند همی خوری که دل بستهٔ توست
سوگند چه حاجت است، پیداست که نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس تنهایی و ناراحتی‌اش از دوری معشوق اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که شب‌ها تنها بودنش چه فایده‌ای دارد و از درد و رنجی که از هجران معشوق می‌کشد، سخن می‌گوید. همچنین به سوگند معشوق اشاره می‌کند که ادعا کرده دل به او بسته، اما برای او روشن است که این ادعا حقیقت ندارد و او را در خوش‌بینی به خود فریب می‌دهد.
هوش مصنوعی: شب‌ها برای من چه فایده‌ای دارد که تو در دل من نیستی و از دوری تو چه ظلم‌هایی بر من می‌گذرد که هیچ‌کس نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: به این معناست که تو به من قسم می‌خوری که به من وابسته هستی، اما حقیقت این است که نیاز به قسم خوردن نیست، زیرا واضح است که این‌طور نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.