سیاوش بابکان در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۴۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۹ - قصهٔ آغاز خلافت عثمان رضی الله عنه و خطبهٔ وی در بیان آنک ناصح فعال به فعل به از ناصح قوال به قول:
" یک روز شیخ ما، ابو سعید در نیشابور مجلس می گفت، خواجه ابوعلی سینا رحمت الله علیه، از در خانقاه
در آمد و ایشان هردو پیش ازآن یکدیگر ندیده بودند، اگر چه میان ایشان مکاتبت بود.
چون بوعلی درآمد، شیخ ما روی به وی کرد و گفت: حکمت دانی آمد. خواجه بوعلی درآمد و بنشست.
شیخ به سر سخن شد. و مجلس تمام کرد و از تخت فرود آمد و در خانه شد و خواجه با شیخ در خانه شد.
و در خانه فراز کردند و سه شبانه روز با یکدیگر بودند به خلوت. و سخن میگفتند که کس ندانست و هیچ کس
نیز به نزدیک ایشان در نیامد.
پس از سه شبانه روز، خواجه بوعلی برفت. شاگردان از خواجه پرسیدند: شیخ را چگونه یافتی؟
گفت: هرچه من می دانم او می بیند. و مریدان شیخ از او سوال کردند : ای شیخ خواجه را چگونه یافتی؟
گفت: هر چه ما می بینیم او می داند. "
Nazanin در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶:
جناب جاوید مدرس، دو شرح بر این شعر نوشته اند ، ضمن تشکر از وقتی که برای این مرقوم گذاشته اند دو نکته قابل تصحیح است.
اول : در شرحی که خودشان مرقوم کرده اند، معنی خلوتی نافه گشای را ، گوشه نشین مشکل گشا معنی نموده اند در صورتیکه معنی نافه گشا ، بر میگردد به عطر آگین کردن ! در واقع منظور حافظ از تشبیه " خلوتی نافه گشای" خودش و شعرش میباشد، شعر خود را عطر اگین و مفرح تشبیه نموده است که بسیار هم نیکو و به جاست و خلوتی هم در دو معنی است، یکی محرم اسرار و دیگری گوشه نشین.
دوم : در شرح جلالی بر حافظ، در بیت سوم که حافظ می فرماید: که ز صحرای ختن ، آهوی مشکین آمد، آهوی مشکین، همچنان که گفته شده، مراد شاه شجاع است اما مراد از صحرای ختن، شیراز نیست بلکه اشاره ایست به جد مادری شاه شجاع که شاهزاده خانمی از نسل قراختاییان بوده است. در واقع با این بیت به درستی میتوان استدلال کرد که این شعر در مورد شاه شجاع و رسیدن او به سلطنت گفته شده و معانی عرفانی که از این ابیات ، استدلال میکنند، صرفا برداشت شخصی خواننده یا صاحب نطر است.
مهرداد در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۳۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:
بنده بدین روی نیز یافته ام:
دارنده چو ترکیب طبایع آراست
باز از چه سبب فکندش اندر کم و کاست
گر خوب نیامد این بنا، عیب کراست
ور خوب آمد، خرابی از بهر چراست؟
جزیره مثنوی در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۱۹ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
فقاعی کودکی: همان ساقی است. آبجوفروشی که همچون دخترکان صورتی زیبا داشت،
جزیره مثنوی در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۱۱ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » بیان وادی عشق:
بیت یازده باید چنین باشد:
تا بریشم در وجود خود نسوخت
به جای «به ریشم»
بریشم=ابریشم، که طبیبان سوختن آن برای شادی افزایی مفید می دانستند. در مصرع بعد «مفرح» شدن را در گروی سوزاندن ابریشم می داند.
Seyed Tabibi در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۷۴:
در مصرع دوم بیت هشتم کلمه آفتا باید آفتاب باشد.
A در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:
ادامه پست قبل : البته باید منتظر شرح آقای کریم زمانی باشیم که ایشان این غزل را چگونه شرح میکنند . این نظریات همه حدس و گمان است
A در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷:
ادامه 2 پست قبلی : البته یکی از آن 3 غزل محل تردید است . باید منتظر شرح آقای کریم زمانی باشیم که آیا ایشان بر آن 3 غزل شرح می نویسند یا خیر
A در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:
ادله پست قبل : البته این رو هم باید بگم که یکی از این 3 غزل مورد تردید است . باید منتظر شرح آقای کریم زمانی باشیم و ببینیم آیا ایشان شرح بر آن 3 غزل می نویسند یا خیر . آن موقع مشخص می شود
ایمان در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۴۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴:
فهم شعرهای بیدل کمی سخت است خوب است ادیبان ما به اشعار زیبای بیدل توجه بیشتری کنند
ارش اسمانی در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹:
چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست
چون هست بهرچه هست نقصان و شکست
در مصرع اول شاعر گفته از هر چیزی که هست به علت ضعف شناختی
تنها مقدار ناچیزی در اختیار ماست که ان را به باد تشبیه کرده
و در مصراع دوم اینطور به نظر میرسد که گفته در غیر اینصورت چرا تا این حد نقص و ایراد در کار کار هستی وجود دارد
به بیان ساده تر شاعر نمیداند که این نقصانی که در کار اشیاء مشاهده میشود از ضعف شناختی ماست یا از خود ابجکت......
من الان هر چه فکر میکنم به نظر بَهر صحیح تر از به هر باید باشد....
و ضمنا من ادبیات نخوندم و لذا اگر از دوستانی که ادبیات خواندن نظر خواهی میشد شاید بهتر میبود.....
در گنجور دو خوانش وجود دارد که در هردو به هرچه تلفظ شده
فقط جای این سوال همچنان باقیست که اگر به هرچه صحیح تر است چرا به و هر سرهم نوشته شده
کسی نظری درین مورد دارد؟
امان در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲۴:
در بیت ششم "نهان شدستم" درست می باشد.
آرش در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۵۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۱۱ - حکایت خواجه نیکوکار و بنده نافرمان:
خفرق درست است نه خفرگ
رجوع شود به دهخدا
امید در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴:
نکته ای لازم به ذکر هست اینکه دوستان انتظار دارند در موسیقی دقیقا همان کلمات شعر استاده شود در صورتی که این کار هم غیر ممکن هست هم اینکه این اشعار به هر حال از چندین قرن پیشتر هستند و الان نمیتوان به همان شکل مخصوصا در موسقی ادا شوند.
شهدل در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۰:
مصرع دوم در اولین بیت، یک پیچ و گره خاص دارد و ان در کلمه «آب» نهفته شده است.
اب در مصرع دوم به معنای خود آب جویباری که می شناسیم نیست، بلکه مراد از اب اشک است.
معنای ساده شده بیت اول: دیشب از سوز اشک روان خواب به چشمم نمی آمد و تصویر گردی روی زیبا تو را در هر قطره اب چشمم می دیدم.
مالک رضایی در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹۲:
با سلام
اصلا از سایت معتبر گنجور انتظار نمی رفت که دو خوانش غلط و متوالی از یک غزل معتبر مولوی را به اشتراک بگذارد .
خوانش اول که مملو از خطاها و سهوهاست از آن عبور می کنم و خوانش دوم که نسبتا مطلوب اجرا شده است ،باز عاری از خطا نیست و مناسب نیست که در سایت پر اعتباری مانند گنجور حتی یک بیت از غزل نیز با خطاهای اعرابی از کسره و فتحه و ضمه و ...خوانده شود
باری در همان خوانش دوم نسبتا صحیح هم بیت زیر با تلفظ اشتباه از قلماشی و سریانی و به اشتباه ،هر دو با کسره خوانده شده است در حالیکه هر دو با ضمه است
ای عشق قلماشیت گو از عیش و خوش باشیت گو
کس می نداند حرف تو گویی که سریانی است این.
خوانش صحیح این بیت اینگونه است :
ای عشق قُلماشیت گو از عیش و خوش باشیت گو
کس می نداند حرف تو گویی که سُریانی ست این
با پوزش از هر دو عزیزی که این بیت را اشتباه خوانده اند .ضمن اینکه در خوانش اول ،سهو و خطا ،محدود به این بیت نیست .
با احترام
مالک رضایی ✍
روح اله در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۵۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۷۰:
سلام
شعر سخت و سنگین و نامفهومی بنظر میرسه
کسی میتونه کمک کنه؟
سپهر همت زاده در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱ - پادشاهی ضحاک تازی هزار سال بود:
با درود.
چه شباهت عجیبی بین احوالات این شعر با این زمانه بد میبینم.
هنر خوار شد جادویی ارجمند...
دلال ها و دزدها و اختلاس گران ثروتمند
پاکان و اندیشمندان و ادبا و شاعران فقیر...
ارسلان در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » مثنویات » در تاریخ بنای گرمابه:
سال ساخت حمام 982قمری بوده است. برابر ابجدی: حمام با فیض
nabavar در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۷۰: