... خار این ره بخریم و پی دیبا نرویم

خضر چون راه نما شد چه خطر از ظلمات

ناخدا نوح بود از چه بدریا نرویم ...

... نه بانگ جرس بود که در دشت شنیدیم

خضر خط سبز تو بر او راه نمون شد

آن چشمه که اندر ظلماتش طلبیدیم ...

... ننگ است بت پرستی از سبحه عار دارم

تن خاک راه او شد اریار دید و بگذشت

دامن کشید وگفتا در ره غبار دارم ...

... سحرگه بر سر پیمانه خواهد رفت پیمانم

نخواهم راه بردن سوی کعبه من از این وادی

که بر دامان بسی آویخته خار مغیلانم ...

... در هوای آن پری رو کز میان خلق رفت

یک جهان جان را نثار راه دیوان کرده ایم

تا کشد آن چشم مستم بر سر سیخ مژه ...

... عقدها زد بدل آنزلف گره در گرهم

منکه جز راه حرم هیچ نمیپیمودم

طره آن بت ترسا بچه برده زرهم ...

تا کرد ادیب عشق یک نکته مرا تعلیم

در راه وفا کردم جان و سرو دل تسلیم

ای شاهد هر جایی وی دلبر یغمایی ...

مطرب تو راه میزنی از ساز دلکشم

ساقی صفا دهد زمی صاف بیغشم ...

... بسکه شکنج زلف تو خم به خم است و چین به چین

یار ز راه می رسد غالیه سوده بر سمن

باد ز باغ می وزد مشک ختن در آستین ...

... گرد ز هستی خلق بایدت انگیختن

چشم تو بست از مژه راه به اهل نظر

جز به خم زلف تو کو ره بگریختن ...

... نقش بتان در نظر کعبه ات اندر قفا

راه حقیقت کجاست عین ضلالست این

خون رزانت حرام خون جهانت حلال ...

... متاع دین و دل از زلف و چشم او که برد

که راه قافله را بسته اند طراران

بیا چو باد سحرگه که جان بیفشانند ...

دلا به راه سحرگاه شمع روشن کن

درآ بخانه تار و بخویش شیون کن ...

... لیک بگرد توسنت ره نبرد سمند من

نیست قیاس و وهم را راه بآستان تو

پاکتر است دامنت از چه و چون و چند من ...

... چشم اگر خفته غمزه بیدار است

بفسونی تو راه خواب بزن

چهره ات حسن راست دیباچه ...

... خیز و برون تو پنبه غفلت ز گوش کن

هشیار را به منزل دلدار راه نیست

از جام عشق باده کش و ترک هوش کن ...

... گر راست زنی رنگ بآهنگ همایون

گلبانگ عراقی برد از راه حجازم

از مویه حصاری شده ام با دل محزون ...

... من آتشتی دارم نهان بر آتشم دامن مزن

ای سالک راه هدی مطلب مجو جز از خدا

تا دوست داری دست رس هرگز در دشمن مزن ...

... بلبل عاشق کجایی نغمه ی آهنگ کن

تابکی شور مخالف راست زن راه حجاز

زنگ غم را پاک کن از زنگوله سارنگ کن ...

... بربط زهره شکست بانگ مزامیر او

شور حسینت برد راست به راه حجاز

گوش کنی گر ز جان صوت بم و زیر او