... که بازداشته شوقم زخواب وز خوردن

نه بار کس ببرد گردنم نه گوش حدیث

که حلقه هاست ز زلفت به گوش و بر گردن ...

... گر طمع در منصب و مالم کنی با جان و سر

در حقیقت کرده اند اندک سبکتر بار من

نه زر ونه زور نه تدبیر و نه خیل و حشم ...

... مگر که زلف سیاه تو بود سلسله جنبان

بهندوان تو نازم هزار بار کز افسون

بر آفتاب و بر آتشکده شد است نگهبان ...

... راح سبک بیارهی رطل گران بگیر هان

تا همه جان جان شوی چند کشی تو بار تن

بوسه بده تو پی زپی تلخی هجر تا بکی ...

ماند به زیر بار ناز این دل نو نیاز من

باز کرشمه می کند دلبر عشوه ساز من ...

... نافه بناف آهوان خون کند آرزوی تو

تا که بار مغان برد باد بباغ بوی تو

هر سحر از شرف نهد پای بخاک کوی تو ...

... خضر اگر نیست دلیل تو از این راه مرو

شوی آشفته سبک بار بمنزل نزدیک

بار جان را بفکن در پی جانانه برو

کیست جانانه علی مضجع او خاک نجف ...

... آه عشاق نکرد ار رخ تو گردآلود

از چه ای آینه پنهان به غبار آمده ای

از کمینی که کشی سلسله ای را به کمند

از چه ای سلسله زلف قطار آمده ای

همه پیوسته به هم بار تو از مشک و عبیر

مگر ای قافله از چین و تتار آمده ای ...

ای زلف پرشکن تو سراپا شکسته ای

گویا ز بار خاطر عشاق خسته ای

عاشق نه ای چیست سرافکنده ای به پیش ...

... ای بت پرستان همتی کاین بت زفرخار آمده

من آزمودم بارها می میبرد آزارها

گلنار بس رخسارها زین آب گلنار آمده ...

... از زلف مشکین سلسله پرنافه شد این مرحله

مشک است بار قافله از چین وتاتار آمده

ای عاقلان تدبیر کو دیوانه زنجیر کو ...

آید از عشق کار شایسته

من و آن کار بار شایسته

روزگاری بعشق کردم سر ...

... میرسد کاروان مصر زراه

سرمه کن زآن غبار شایسته

مدعی رفت جهد کن که بود ...

... گاه گلزار خلیل و لب کوثر داری

بار ده تا گذرد در خم زلف تو نسیم

خواهی ار ساعت گلزار معطر داری ...

... از این زیاده ز اهل نظر چه می خواهی

درخت مهر و وفا داد بار جور و جفا

از این نهال به جز این ثمر چه می خواهی

ز دشت عشق سبکبار درگذر ای عقل

به روز بادیه پرخطر چه می خواهی ...

... چه خوش بود که مجسم شود به بیداری

وصف آن لب شیرین شکر به بار آورد

وگرنه کی نی خامه کند شکرباری

خراب کرد به یک غمزه ملک دل چشمت ...

... نیست چو سیب غبغبت میوه خلد در بهی

چرخ همی نه از فسون رنگ بباخت بارهی

شیر شکار میکند حیله او به روبهی

ایکه به روز و شب مرا در همه عمر همرهی

بار بمنظر نظر از چه مرا نمیدهی

چون تو زسوز زخم دل از همه حال آگهی ...

... کند وصف الکبریاء و ردایی

کجا بار باشد بگلزار عشقت

زدام هوس تا نیابی رهایی ...

... بزیر توده عنبر هزار گل چینی

هزار بار اگر نیش میزند زنبور

نمیرود زعسل لطف طبع و شیرینی ...

... دست از جانان نمی شویی تو دست از جان بشوی

چون سر آشفته بار عشق یا بر جان بنه

یا مه ره در دلت مهر بتان تندخوی ...

... دل و دین بردی و بر جان های نیم جانی را

خدا را بار دیگر از برای غارت جان آی

مرا مردم ز دیده ای پریزاده سفر کرده ...

... روی تو خوانده ام گل زلف کج تو سنبل

سنبل به گل نماید گر زآنکه مشکباری

ای ابر نوبهاری دریا در آستینی ...

... گر دیگران به اعمال در حشر سربلندند

من سر به زیر آنجا از بار شرمساری

ساقی به برتو هوشم ز آن عقل سوز باده ...