حرف آخر قافیه

شماره ۱: ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا - به وصل خود دوایی کن دل دیوانه ما را

شماره ۲: می‌ندانم چه کنم چاره من این دستان را - تا به دست آورم آن دلبر پردستان را

شماره ۳: ای مسلمانان فغان زان نرگس جادو فریب - کو به یک ره برد از من صبر و آرام و شکیب

شماره ۴: قیامتست سفر کردن از دیار حبیب - مرا همیشه قضا را قیامتست نصیب

شماره ۵: چشم تو طلسم جاودانست - یا فتنه آخرالزمانست

شماره ۶: حالم از شرح غمت افسانه ایست - چشمم از عکس رخت بتخانه ایست

شماره ۷: خسته تیغ فراقم سخت مشتاقم به غایت - ای صبا آخر چه گردد گر کنی یکدم عنایت؟

شماره ۸: می‌روم با درد و حسرت از دیارت خیر باد - می‌گذارم جان به خدمت یادگارت خیر باد

شماره ۹: ما ترک سر بگفتیم، تا دردسر نباشد - غیر از خیال جانان، در جان و سر نباشد

شماره ۱۰: بخت و دولت به برم زآب روان باز آمد - وز سعادت به سرم سرو روان باز آمد

شماره ۱۱: رفت آن کم بر تو آبی بود - یا سلام مرا جوابی بود

شماره ۱۲: یاد دارم که روزگاری بود - که مرا پیش غمگساری بود

شماره ۱۳ - خسرو من چون به بارگاه (برآید): خسرو من چون به بارگاه برآید - نعره و فریاد از سپاه برآید

شماره ۱۴: باد بهاری وزید، از طرف مرغزار - باز به گردون رسید، ناله هر مرغ‌زار

شماره ۱۵: ایا نسیم سحر بوی زلف یار بیار - قرار دل ز سر زلف بی‌قرار بیار

شماره ۱۶: اگر چه دل به کسی داد، جان ماست هنوز - به جان او که دلم بر سر وفاست هنوز

شماره ۱۷: چه درد دلست اینچه من درفتادم - که در دام مهر تو دلبر فتادم؟

شماره ۱۸: من از تو هیچ نبریدم که هستی یار دلبندم - تو را چون بنده‌ای گشتم به فرمانت کمر بندم

شماره ۱۹: من این نامه که اکنون می‌نویسم - به آب چشم پر خون می‌نویسم

شماره ۲۰: دیدی ای دل که دگر باره چه آمد پیشم - چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم؟

شماره ۲۱: بیا بیا که ز عشقت چنان پریشانم - که می‌رود ز غمت بر زبان پریشانم

شماره ۲۲: من خسته چون ندارم، نفسی قرار بی‌تو - به کدام دل صبوری، کنم ای نگار بی‌تو

شماره ۲۳: ای یار ناسامان من، از من چرا رنجیده‌ای؟ - وی درد و ای درمان من، از من چرا رنجیده‌ای؟

شماره ۲۴: چنان خوب رویی بدان دلربایی - دریغت نیاید به هر کس نمایی

شماره ۲۵: هر شبی با دلی و صد زاری - منم و آب چشم و بیداری

شماره ۲۶ - ترکیب بند: در عهد تو ای نگار دلبند - بس عهد که بشکنند و سوگند

شماره ۲۷: می‌میرم و همچنان نظر بر چپ و راست - تا آنکه نظر در او توان کرد کجاست؟

شماره ۲۸: از روی نکو صبر نمی‌شاید کرد - لیکن نه به اختیار می‌باید کرد

شماره ۲۹: خفتی و به خفتنت پراکنده شدیم - برخاستی و به دیدنت زنده شدیم

شماره ۳۰: نقاب از بهر آن باشد که بربندند روی زشت - تو زیبایی به نام ایزد چرا باید که بربندی؟

شماره ۳۱: می‌شنیدم به حسن چون قمری - چون بدیدم از آن تو خوب‌تری