من این نامه که اکنون می‌نویسم
به آب چشم پر خون می‌نویسم
ازین در بر نوشتم نامه لیکن
نه آن سوزست کاکنون می‌نویسم
به عذرا درد وامق می‌نمایم
به لیلی حال مجنون می‌نویسم
نگارا قصهٔ خود را به خدمت
نمی‌دانم که تا چون می‌نویسم
تو بپذیر، ارچه من عذری نیارم
تو خوش خوان، گرچه من دون می‌نویسم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و غم‌انگیز نویسنده است که به معشوق خود می‌نویسد. او با اشک‌هایی پرخون نامه‌ای به عشقش می‌نگارد و می‌گوید که این نامه از سوز و درد واقعی او سرچشمه نمی‌گیرد. نویسنده به عذرا و لیلی اشاره می‌کند و از حال خود و عشقش صحبت می‌کند. او از شنونده می‌خواهد که هرچند بهانه‌ای ندارد، نوشته‌اش را با محبت بپذیرد، هرچند که ممکن است کیفیت آن خوب نباشد.
هوش مصنوعی: من این نوشته‌ای که حالا دارم می‌نویسم را با اشک‌های پر از غم و اندوه می‌نویسم.
هوش مصنوعی: این در را باز کردم و نامه‌ای نوشتم، اما احساسم اکنون مثل گذشته نیست.
هوش مصنوعی: من در حالتی هستم که برای عذرا احساس دلتنگی می‌کنم و برای لیلی، مانند مجنون، از احساسات خود می‌نویسم.
هوش مصنوعی: عزیزم، نمی‌توانم داستان خود را به خدمت تو بگذارم، زیرا هر بار که می‌نویسم، حس دیگری دارم.
هوش مصنوعی: تو باید بپذیری که حتی اگر من نتوانم به خوبی از خودم دفاع کنم، تو به خاطر استعداد و توانایی‌ات همچنان خوب می‌نویسی، حتی اگر نوشته‌های من کم‌ارزش باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.