حرف آخر قافیه

شماره ۱: از زلف تو سودائی و شیدا دل ما

شماره ۲: ای خیل غمت برده بیغما دل ما

شماره ۳: ای روز جهانتاب تو همسایه شب

شماره ۴: تا مایه ی سودای تو سرمایه ی ماست

شماره ۵: یاری اگرت تیغ زند راحت ماست

شماره ۶: برگردش چرخ چون نمی باشد دست

شماره ۷: آن لعل که گنج شایگانست کجاست

شماره ۸: زینسان که بزیر پای غم گشتم پست

شماره ۹: اکنون که ز سبزه آسمانی شد دشت

شماره ۱۰: چون خسرو گل بجای جمشید نشست

شماره ۱۱: نرگس که مدام خوشدل و سرمستست

شماره ۱۲: مه ذره ئی از مهر رخ مهوش ماست

شماره ۱۳: گر سرو سهی بقد او ماند راست

شماره ۱۴: ای آنکه شبت جیب ثریا بگرفت

شماره ۱۵: ای چشم تو مخمور و من از چشم تو مست

شماره ۱۶: هر چند که یک موی نیرزم بر دوست

شماره ۱۷: بر خاک درت غمست کو محرم ماست

شماره ۱۸: چون زلف تو بر مه سر چوگان بشکست

شماره ۱۹: ای سرو سهی که قد و بالات خوشست

شماره ۲۰: می گفت مگر ملامت از ما بگرفت

شماره ۲۱: از چشم تو هر که می پرستی آموخت

شماره ۲۲: رونیست شو ای خواجو که هستت خوانند

شماره ۲۳: با اشک و رخ ار سیم و زرت گردانند

شماره ۲۴: انکو بسوی کعبه مرا راه نمود

شماره ۲۵: گر یار نه آن بود که ره می پیمود

شماره ۲۶: دیدیم که در کعبه بجز یار نبود

شماره ۲۷: آنها که دوای دل افگار کنند

شماره ۲۸: مستان چو هوای در میخانه کنند

شماره ۲۹: هر کو لب جام لا یزالی بوسد

شماره ۳۰: ای آنک دل از مهر رخت جان نبرد

شماره ۳۱: آن یار که درد از دل ما می چیند

شماره ۳۲: از دیده ی من چو دمبدم خون آید

شماره ۳۳: در ماتم من مرغ صراحی مؤید

شماره ۳۴: مخمورم و از کسی شرابم نرسید

شماره ۳۵: نرگس بنگر نشسته در سایه ی بید

شماره ۳۶: چون گلرخ ما پرده زعارض بگشاد

شماره ۳۷: چون باد صبا زرویت آگاهی داد

شماره ۳۸: مانند رخت صبا هر آن لاله که دید

شماره ۳۹: شب هندوی آن طره مه فرسا شد

شماره ۴۰: چشمم که مدام آن حسرت بارد

شماره ۴۱: چون طره زپای یار سر برگیرد

شماره ۴۲: هر دم زدلم آتش عشق افروزد

شماره ۴۳: هر آه که از دلم بدر می آید

شماره ۴۴: کس نیست که در درد و غمم می پرسد

شماره ۴۵: ای کرده دلم بچین گیسو در بند

شماره ۴۶: لعل تو بخاتم سلیمان بخرند

شماره ۴۷: مگذار که هر کس خط و خالت بیند

شماره ۴۸: چون شاهد مه غره غرا بنمود

شماره ۴۹: هر کس که دلش ز عشق فرسوده شود

شماره ۵۰: آنشب که ز زلفت گرهم بگشاید

شماره ۵۱: چون سوز غم تو از جهان برخیزد

شماره ۵۲: چشمم که ز خون رخم منقش بیند

شماره ۵۳: مقبول تو عمر جاودانی یابد

شماره ۵۴: چون عکس تو بر جهان جان می افتد

شماره ۵۵: در چشم رخت مه فلک میل کشید

شماره ۵۶: آنکش غم عشق دلنوازی نکند

شماره ۵۷: ماهی که نبات از شکر آورد پدید

شماره ۵۸: چشمم چو بر آن قامت رعنان افتد

شماره ۵۹: از لوح غمت نام و نشانم نرود

شماره ۶۰: گر خلد برین در نظرم خواهد بود

شماره ۶۱: در بوته ی غم هر که چو زر بگذارد

شماره ۶۲: یارب کی آن چشم و چراغم برسد

شماره ۶۳: ای در دلم آتش غم و در جان دود

شماره ۶۴: تا کی چو مسیح دم ز طاعات زنید

شماره ۶۵: تا چند توان کرد درین قصر دو در

شماره ۶۶: در ساغر جان ما شراب اولیتر

شماره ۶۷: چون مرغ چمن برآورد بانگ هزار

شماره ۶۸: نرگس بنگر که در دهان دارد زر

شماره ۶۹: در کوی تو غم ز شادمانی خوشتر

شماره ۷۰: ای شمع دلم یافته از مهر تو نور

شماره ۷۱: در ساعد سیمین چه کنی یاره ی زر

شماره ۷۲: رفتی ز برم ولی نرفتی ز ضمیر

شماره ۷۳: ای یافته از خاک درت افسر سر

شماره ۷۴: ای چشم بد از طلعت زیبای تو دور

شماره ۷۵: مطرب بزن و غمزدگان را بنواز

شماره ۷۶: ایمرغ دلم کرده بکویت پرواز

شماره ۷۷: هنگام گل و عید صیامست امروز

شماره ۷۸: ای چشمه ی نوشت بروان بخشی فاش

شماره ۷۹: ناگشته شبی چو طره هم زانویش

شماره ۸۰: ای خواجه شه مملکت آرائی باش

شماره ۸۱: ای لعل لبت برده ز یاقوت سبق

شماره ۸۲: روزی که من از جهان روم با دل تنگ

شماره ۸۳: هر صبح که از پرده برون آید گل

شماره ۸۴: ای من شده بی رخ تو از ناله چونال

شماره ۸۵: ای لعل تو آتش زده در آب زلال

شماره ۸۶: ای سنبل تو ریخته در دامن گل

شماره ۸۷: ای مهر رخت مشعله ی دیده ی دل

شماره ۸۸: ای طرفه که نشنید کسی آوازم

شماره ۸۹: عیبم مکن ای خواجه که تا من هستم

شماره ۹۰: از باده ی بیخودی بر انسان مستم

شماره ۹۱: آن فتنه که تاماش بچنگ آمده ایم

شماره ۹۲: جانا ز من بی سر و بی پات چه غم

شماره ۹۳: بیروی تو من در آرزویت میرم

شماره ۹۴: با درد غم تو نام درمان نبرم

شماره ۹۵: بر دست خیال چشم مستت خوابم

شماره ۹۶: ایدل دو جهان بدیده ی جان می بین

شماره ۹۷: ایدل طلب درد کن و درمان بین

شماره ۹۸: روزی که نه باغ بود و نی گل نه سمن

شماره ۹۹: ایدل دل ازین روزن شش سو بر کن

شماره ۱۰۰: ایجان بغمت شاد غمت شادی جان

شماره ۱۰۱: تا کی طلب شراب خواهی کردن

شماره ۱۰۲: ای چیده گل و کرده کنار از گلشن

شماره ۱۰۳: هر دم برود ز باده هوش دل من

شماره ۱۰۴: نرگس نگر ای ماهرخ زهره جبین

شماره ۱۰۵: ای برگ گلت به مشک ناب آبستن

شماره ۱۰۶: ای ابروی شوخ تو نمودار کمان

شماره ۱۰۷: چون دل بتو دادم ای بت عهد شکن

شماره ۱۰۸: جز شوق مرا از دو جهان چیست بگو

شماره ۱۰۹: گفتم که مکش گرد رخ آن خط سیاه

شماره ۱۱۰: بر بوی سمن بین چمن از دست شده

شماره ۱۱۱: ای همنفسم در شب هجران تو آه

شماره ۱۱۲: ای دست من از دامن وصلت کوتاه

شماره ۱۱۳: چون رخ بنمودی ای بت یغمائی

شماره ۱۱۴: ای خواجو اگر می بری از مستی بوی

شماره ۱۱۵: نرگس که بتاجداریست ارزانی

شماره ۱۱۶: آنماه که بر میان کمر سازد موی

شماره ۱۱۷: ای از لب لعلت می نوشین عرقی