|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از دل‌تنگی عاشقانه سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نباید به غم عشق دامن زد. او به شعله شمع اشاره می‌کند که باید خاموش شود تا دوباره موضوع عشق و پرحرفی تکرار نشود. در کل، این شعر به احساسات عمیق و تلخ عشق و نیاز به سکوت و آرامش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر غم عشق دل را نوازش نکند، پس باید که درباره‌ی عشق و بازی‌های آن سخن نگوید.
هوش مصنوعی: از آن روی که شمع زبانش را از ترس آتش می‌فروزد، تا دیگر بار زبانش دراز نشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سلطان غمت بنده‌نوازی نکند
تا خواجهٔ هجر ترکتازی نکند
از والی وصل تو نشانی باید
تا شحنهٔ غم دست‌درازی نکند
زلف تو که بازی مجازی نکند
جز با دل عشاق تو بازی نکند
ایخسرو شیرین لب خوبان جهان
فرمای که تا دست درازی نکند
چون قدّ تو سرو سرفرازی نکند
چون باد به زلفین تو بازی نکند
ما بنده مخلصیم دانی به یقین
لطف تو چرا بنده نوازی نکند
با قد تو سرو سرفرازی نکند
با زلف تو مشک دست یازی نکند
سوسن سخن بنفشه با موی تو گفت
آن به که دگر زبان درازی نکند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.