گنجور

 
خواجوی کرمانی

از باده ی بیخودی بر انسان مستم

کاگاه نیم که نیستم یا هستم

آندم که در آردم ز پای آتش دل

بیرون ز قدح کسی نگیرد دستم

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode