mowjehasti در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۱۰ - جواب دهری کی منکر الوهیت است و عالم را قدیم میگوید:
درود بر همراهان
بیت 24 رو اشتباه نوشته و موجب سرگردانی در دریافت معنی شده.
درست: که تو قلبی، من نِکُویم ارجمند
یعنی تو تقلبی هستی اما من خوب و ارزشمند و خالصم.
غمناک ابددوست در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۰۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مخمس:
بیت دوم
خواهد به سر آید، "غم" هجران تو یا نه؟
همچنین
دیوانه "نیم" من که روم خانه به خانه
ملیکا الف در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۱۱ در پاسخ به حسین شنبه‌زاده دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۵:
عرض ادب
«زردگونه» به معنای افسرده و ناتوان و در اینجا به معنای درگذشته و مرده.
از کتاب «پیشگامان شعر فارسی» دکتر محمدرضا ترکی
یسنا در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۰۳ در پاسخ به nabavar دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱ - در بیان اقسام سخن:
بسیار سپاسگزارم
محسن خطیبی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۱۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۸ - حکایت در معنی شفقت:
فراوان درود
خوانش دوم همراه با ایراد جزیی است استناد نکنید
اما در نوشتار به شب گفتی آن جرم گیتی فروز درسته چون باید صفت اشاره باشه نه حرف اضافه از در اینجا کاربردی نداره
بعضی از دوستان مثل خوانش دوم گفته بودند فرومانده در قیمتش مشتری !!! مشتری چرا؟ مگه شما میرید چیزی میخرید فروشنده قیمت تعیین میکنه یا شما؟ پس قیمت را فروشتده تعیین میکنه درست اینه که بگید فرومانده در قیمتش گوهری (جواهرفروش)
شیخ الاسود در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۹:
سلام و درود
خدمت ادمین سایت عرض کنم که در مصرع دوم از بیت دهم به جای کلمه "تریاکی" باید "تریاقی" قرار بگیرد.
چون در این مصرع کاملا بدیهی است که حضرت سعدی نیت بر این داشتند که تناقض ایجاد کنند.
تریاق به معنای پادزهر یا درمان زهر به کار می رود.
با تشکر.
بابک بامداد مهر در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۳:
باتاکید استادخرمشاهی این مصرع پرقدرت را برجسته بایدکرد:
اسیرعشق شدن چاره ی خلاص من است.
همچون همیشه حافظ خداوندگار تناقض پردازی روزگاران اسیر وخلاص را روبروی هم قرارداده وتنها راه رهایی را تسلیم در آرامش عشق اعلام می کند.
کاف - حقی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۱۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳ - گوهرفروش:
سیزده را همه عالم به در امروز از شهر
من خودآن سیزدهم کزهمه عالم به درم
* * *
بگمانم هر کس دیگری جای شهریار بود و آن صحنه را میدید، دق می کرد!
بی نهایت غیر قابل تحمله که مثلا رفته باشی سیزده بدر ولی ناگهان در کمال بدشانسی و بدبختی محبوبت را ببینی که با دیگری وصلت کرده و در چند قدمی تو مشغول به در کردن سیزده باشد!
خدایا! نحوست سیزده دیگه تا این حد؟!
میم یه در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۴۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
سلام. من هم تا پیش از امروز حدسم بر این بود که این شعر سعدی احتمالا در پاسخ به شعر معروف مولاناست، همان گونه که جناب زرین‌کوب هم در پله‌پله تا ملاقات خدا احتمالش را داده است. در رد چنین فرضیه‌ای هم انگاشتن ساحتی قدسی، چه برای سعدی و چه مولانا را روا نمی‌دانم. به هر حال انسانهایی بوده‌اند که گرچه یکی حکیم باشد و دیگری عارف واصل، خطا هم در کارشان راه داشته است.
با این حال، پس از مطالعه حاشیه‌ها، به خصوص اشاره به سابقه ابیات اول غزل سعدی در اشعار ابوسعید، که به نظر می‌رسد مطلع غزلی ناقص باشد و نه یک رباعی یا دوبیتی، به یک حدس جالبتر رسیدم. شاید کسی از اهل تحقیق این حدس را جدی بگیرد:
سعدی سابقه تصاحب اشعار شاعران ماقبلش را دارد. بر فرض غزلی از کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی را تنها با افزودن یک بیت به نام خود مهر کرده است؛ غزلی با مطلع:
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
با این وجود شاید استبعادی نداشته باشد که این غزل را هم که در اصل سروده ابوسعید است و این امر هم از استفاده از تخلص "بوسعید" در بیت یکی مانده به آخر مشخص است، با افزودن بیت پایانی به نام خود سند زده باشد. در این صورت در واقع مولانا به استقبال شعر ابوسعید رفته است و سعدی شعر ابوسعید را بالکل اقتباس کرده و این تشابه ربطی به ارتباط احتمالی دو شاعر هم عصر ندارد.
ملیکا رضایی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۳۶ در پاسخ به سارا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴:
درود بانو اتفاقا در آهنگ علیرضا قربانی هم اینگونه خوانش شده و در برخی نسخه ها هم دیده ام که اینگونه نگاشته شده هر چند اندک نسخه ای ...
مهرداد در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۲۵ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۴۷:
ای آن که دم ز رهروی عشق می زنی
در پرده نظر، اثر زخم خار کو؟
مهرداد در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۴۷:
دریای بی قراری ما را کنار کو؟
علیرضا محمدی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۱۰ در پاسخ به احمد دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸:
سلام
اشاره به تکفیر عارفین بالله از سوی متشرعین قشری دارد که مولوی در مقام پاسخ میگوید ما عارفین هستیم که با همین مطلبی که متشرعین آن را کفر محسوب می‌کنند خوش هستیم ( حقیقت والای اسرار توحید الهی )
علیرضا محمدی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۰۷ در پاسخ به صلاح الدین بهروز دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸:
سلام دوست عزیز. این نوع تاویل مقداری سبک انگاری هست گرچه مضمون رباعی نزدیک به مضمون شما نزدیک هست اما مولوی یک عارف هست نه صوفی زاهد و عابد!
متشرعین هم اهل تصوف و زهد و تارک دنیا رو کافر نمیخونند و ای بسا التماس دعا هم به اونها بگن، مشکل اصلی متشرعین عرفای بالله هستند که مست از جام معرفت الله هستند و به تعبیر والای امیرالمومنین یغبقون کاس الحکمه بعد الصبوح یعنی هر صبح و شام از فیوضات مستقیم الهیه یعنی باده بی جام بهره مند می‌شوند و لذا اهل تشرع تهمت کفر و تباهی به عرفا میزنند و لذا مولانا در مقام حسن تعلیل دارد ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم
مهیار صیفی در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۴۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۴:
بیت دوم با وزن جور در نمیاد، احتمالا به جای کلمه (است) باید کلمه (بُوَد) باشه ( ز بی دردی جهان غافل بُوَد از عافیت بخشی)
شهرام شریف‌زاده در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۷:
زان سر کسی
کوروش در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۰۳ در پاسخ به سارا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴:
عالم تو ببینیم درسته یعنی جهان رو تو میبنیم
کوروش در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:
کز آتش خود بسوخت !
مر یم در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۸ - حکایت در معنی شفقت:
سلام.این پنج بیتی که سعدی آخر گفته رو میشه معنی کنید
Arash Ahmadpour در ۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹: