... یا با رضای او بگذر از رضای خویش

در شاه راه عشق مرو با هوای نفس

گر مرد این رهی بنه از سر هوای خویش ...

... در روز تیرباران مردانه ایستادم

جان با هزار شادی در راه او سپردم

سر با هزار منت در پای او نهادم ...

... من که از سدره به بام تو نشیمن کردم

خیل اندوه به سر منزل من راه نبرد

تا فروغی به در میکده مسکن کردم

... که من چگونه از آن کوی خیمه برکندم

به راه وعده خلافی نشسته ام چندی

که زیر تیغ تغافل نشانده یک چندم ...

... که از کمال تحیر مثال تصویرم

نشسته ام به سر راه آرزو عمری

که ابروی تو نشاند به زیر شمشیرم ...

... دنبال ترین کاروانم

گفتی منشین به راه تیرم

تا تیر تو می زنی نشانم ...

... هر گوشه اهل رازی دارد بدو نیازی

در راه عشق بازی تنها نه من چنینم

تو خرمن جمالی من خوشه چین مسکین ...

تا کفر سر زلفت زد راه دل و دینم

جز عشق تو هر کیشی کفر است در آیینم ...

... به مداوای دمادم ندهم

گر مرا در حرمت راه دهند

ره به نامحرم و محرم ندهم ...

... تار طرب گسسته شد پای طلب شکسته شد

راه امید بسته شد چشم امیدوار هم

طایر تیر خورده ام ره به چمن نبرده ام ...

... رنج فراق دیده ام محنت انتظار هم

ای زده راه دین من شاهد دل نشین من

چشم تو در کمین من غمزه جان شکار هم ...

... هیچ از آن کعبه مقصود نجستیم نشان

هر چه در راه طلب قافله سالار شدیم

غیر ما در حرم دوست کسی راه نداشت

تا چه کردیم که محروم ز دیدار شدیم ...

... زبان تیشه با فرهاد گفتا در دم رفتن

که راه کوی شیرین را ز سر باید قدم کردن

فلک از کعبه کویش مرا بیرون کشید امشب ...

... گفتی که کام دیدی از آن چاک پیرهن

پیراهن دریده من بین و دم مزن

در جلوه گاه دوست نگاهی فزون مخواه

در کارگاه عشق دم از بیش و کم مزن

بی ترک سر ز راه ارادت نشان مجو

بی راهبر به کوی محبت قدم مزن

گر آسمان به کام تو گردد فروغیا ...

... یا دل از زنجیر آن زلف عبیر افشان بکن

یا به خاطر دم بدم آشفتگی را راه ده

یا تعلق مو به مو زان طره پیچان بکن ...

... مشکین کمند خسرو مسکین نواز من

گفتم دلیل راه مجانین عشق چیست

گفتا که تار طره زنجیر ساز من ...

... کی پی برد به سر حقیقت مجاز من

تا از هوای نفس گذشتم به راه عشق

برخاست از میانه نشیب و فراز من ...

... جز مایه قصور نگردد نماز من

کردم به راه عشق دمی ترک دین و دل

کآمد به صد کرشمه پی ترک تاز من ...

... در گذرگاه وی از کثرت خلق

بسته شد راه تماشای به من

در غم عشق فروغی نرسید ...

... جام می باقی بکش جمشید ثانی را ببین

در دا که در راه طلب دیدم بسی رنج و تعب

آورد جانم را به لب دلدار جانی را ببین ...

... هر گه به صد کرشمه پری وار بگذری

بر چشم خود فرشته کشد خاک راه تو

تا جلوه تو دید فروغی به چشم دل ...

... یکی ز غمزه خونخواره اش تپیده به خون

یکی ز حسرت نظاره اش نشسته به راه

یکی ز جنبش مژگان او به چنگ اجل ...

... این روش تازه را تازه بنا کرده ای

راه نجات مرا از همه سو بسته ای

قطع امید مرا از همه جا کرده ای ...