... نسیم لطف علی چون در اهتزاز آید

چه غم که بار گناه تو کوه الوند است

... نتوان گفت که کس در طلبش پویان نیست

هر کرا بار بود در حرم خلوت یار

غمش از سرزنش گفته بدگویان نیست ...

... گو سنگ ملامت بزن و تیر شناعت

ما را بجز از بار گنه نیست متاعی

جز عفو تو کس را نشناسم بشفاعت ...

المنة لله که ز نو عهد بهار است

بلبل به نواخوانی و گل بر سر بار است

غوغای عنادل همه از رفتن گل بود ...

... در خاک چمن نافه آهوی تتار است

آتش زند از برق و زابر آب ببارد

در خاک چمن باد ندانم به چه کار است ...

... باز پس ناید دگر زان چین زلف

دل که ما را چند بار از دست رفت

دل ندادم تا که بودم اختیار ...

... گر نهی صد کوه بر کاه وجودم می برم

لیک اندر بار هجرانت تواناییم نیست

طبع من جز بر مدیح مرتضی مایل نشد ...

... اگر که جلوه یار است طالبان سوزد

اگرچه نخله طور است بار او شرر است

حدیث روز قیامت که گفت طولانیست ...

... هلاک آن دل خونین که زخمش از نظر است

دو چشم وقف براه غبار قافله است

دو گوش در ره پیغام یار نوسفر است ...

... بولای تو که جز حب توام نیست عمل

گر تو گویی ببرد بار مرا سلمانت

... تا ندانند یار این یا اوست

عاشقان برد بار و نرم و سلیم

نازنین تند و سرکش و بدخوست ...

... ببین که رشک محبت رسیده تا به چه غایت

نه زهر عشق چشیدی نه بار هجر کشیدی

بدان که فرق بسی از روایتست و درایت ...

آن لعل شکربار که صد بار نمک داشت

بر قلب حریفان زخط سبز محک داشت ...

... که بوی خون شنوم من زلاله زار محبت

گدای شهر دهد تاج اعتبار بسلطان

عجب چه میکنی اینها زکار و بار محبت

زفیض سر ازل سربلند شد منصور

نه هر سری بجهان شد سزای دار محبت

غبار قافله مصر کحل دیده یعقوب

مرا بدیده جان سرمه شد غبار محبت

ببین که با همه جاوید زیستن بزمانه ...

... علی ولی ازل تاجدار کشور وحدت

که نقد حب وی افزود اعتبار محبت

زپرده صوفی مجلس پی سماع درآید ...

... کس نمی بینم که ما را در پی آزار نیست

من گرفتار یار نبود که ام برد باری زدل

باری آن یاری کجا کز او بدوشم بار نیست

نیست اندر مسجد و میخانه مطلب جز یکی ...

... عشق هر جا بدرون شد در شهوت بربست

عقل را بار ندادند بخلوتگه عشق

کی بود بار گدا را چو شهنشاه نشست

عیب رندی و هوسناکی عشاق مکن ...

... بر عمر رفته افسوس تا چند

عید نو آمد عمر دو بار است

ابرست و ژاله باغ است و لاله ...

... ساقی زدوری کن عمر تازه

کاین دور دوران بی اعتبار است

از جم چه جویی جام می آورد ...

... از جان فرو شو رنگ تعلق

کاین گرد هستی در ره غبار است

نوروز آمد فیروز و خرم ...

... محیط مرکز خورشید شام یلداییست

ببخش بار خدایا بجرم آشفته

که گرچه زشت ولی مدح خوان زیباییست ...

... صبحدم غنچه در شکرخند است

بار هجر تو بر دل مشتاق

بر سر کاه کوه الوند است ...

... فروغ عشق بس او را پی دلیل نجابت

بود چه بار گران بار عشق روی تو یا رب

که کوه تاب نیاورد با هزار صلابت ...

... باز نواخوان بیاد یار و دیار است

سرووش آزاده ام زبار تعلق

تا که بخاطر مرا زعشق تو بار است

میروی و صد هزار دل برکیبت ...

... کمین سگی زسگان در تو آشفته است

به آستان جلال تو بار یابد کاج