آن لعل شکربار که صد بار نمک داشت
بر قلب حریفان زخط سبز محک داشت
گر بود نمکزار چرا قند و شکر ریخت
گر تنک شکر بود زچه شور نمک داشت
در مسئله جزء دهانت سخنی گفت
کاورد یقین هر که در این مسئله شک داشت
این سرو خرامان نشنیدم زچمن خاست
وین ماه سخن گوی ندیدم که فلک داشت
لعل تو نگین جم و خط بال فرشته
جا اهرهن جادو بر بال ملک داشت
بیگلشن رویت شب دوشین بگلستان
جا مردم چشمم همه بر خار و خسک داشت
با ترک نگاه تو نتابد دل مسکین
دل یکتن و او لشکر ترکان بکمک داشت
ناچار گریزم به پناه شه مردان
حیدر که ازو بیم سماتا بسمک داشت
آشفته از آن غمزه جادو نبرد جان
کاو راست بسی لشکر و این عجر زیک داشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های یک معشوق می‌پردازد و او را با نمک و قند مقایسه می‌کند. او می‌گوید که زیبایی و جذابیت معشوق چنان است که حتی دل حریفان را تسخیر می‌کند. در این میان، شاعر به احساسات خود اشاره می‌کند و از دلشکستگی و غم‌های ناشی از عشق سخن می‌گوید. همچنین، او به قدرت و شجاعت شخصیتی چون حیدر (علی) اشاره می‌کند که در برابر دشمنان پناهگاه است. در نهایت، زیبایی معشوق و غم عشق موجب آشفتگی روح شاعر شده است.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت شخصی اشاره دارد که با لبخند و魅力اش ویرانی و درد را در دل دیگران ایجاد می‌کند. آن شخص همانند یک جواهر با طعمی شیرین و خوشایند، در عین حال اثرات عمیقی بر دل‌های عاشقانش می‌گذارد. خط سبز می‌تواند نمادی از عشق و احساسات باشد که باعث می‌شود دیگران به شدت تحت تأثیر قرار بگیرند.
هوش مصنوعی: اگر نمکزار (زمینی پر از نمک) وجود داشت، چرا شکر و قند در آن می‌ریختند؟ اگر هم شکر کم بود، پس چرا نمک آنقدر شور و تند بود؟
هوش مصنوعی: در مورد این موضوع، صحبت از حقیقتی است که می‌گوید هر کس در این باره تردید داشته باشد، باید بداند که حقیقت کاملاً روشن و مشخص است.
هوش مصنوعی: این سرو زیبا را از چمن ندیدم که برخیزد و این ماه گفتار را هم ندیدم که در آسمان وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ارزش فرد مورد نظر اشاره دارد. لعل به رنگ قرمز الماس و نگین نشان‌دهنده‌ی ارزشی است که شخص مورد نظر دارد. جمشید، شاه اسطوره‌ای ایران، به خاطر جواهراتش معروف است و بال فرشته نماد تقدس و زیبایی است. در اینجا، زیبایی و ارزش فرد با چیزی تشبیه شده که حتی از جواهرات و موجودات مقدس نیز فراتر است. به نوعی روح و جادو را نیز در این توصیف به کار برده که به ویژگی‌های خاص و توانایی‌های ملکوتی فرد اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در شب گذشته، به خاطر زیبایی تو، عالم برایم به شکل باغی پر از گل درآمد، اما چشمم به خارها و علف‌های بی‌ارزش بود.
هوش مصنوعی: دل بیچاره من بدون نگاه تو نتواند تاب بیاورد، زیرا تو تنها نیستی و لشکری از حامیان و یاران داری.
هوش مصنوعی: من ناچار به پناه کسانی می‌روم که همچون حیدر، مردان بزرگ و شجاعی هستند؛ چرا که از خطرات و مصائب می‌ترسم و به آنها پناه می‌برم.
هوش مصنوعی: آدمی در برابر آن نگاه فریبنده و جادویی دچار آشفتگی می‌شود؛ او طاقت این همه لشکر و نیروی چشم را ندارد، چرا که این حسرت، از قبل در دلش وجود داشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.