... کز طبیبان منت از بهر دوا باید کشید

منت دریا کشند ار قطره ای احسان کنند

کاش منت را بمقدار عطا باید کشید ...

... بناز جغد درین منزل خراب رود

ز سوز آهم نم در نهاد دریا نیست

مگر سحاب بسرچشمه سراب رود ...

... هرآنچه در حق ما گفت غم بجا آورد

بدیده قطره ای ار گفته بود دریا داد

تمام چیده بتابوت آرزو بستم ...

... کلیم عشق بخود راه آرزو ندهد

گمان مبر که سرابش فریب دریا داد

... این نمک دارد که خون از دل گدایی می کند

دیده ام کو عارش از هم چشمی دریا شود

چشم پوشیدن ز نیک و بد کمال بینش است ...

... رنگ اختر دارد آهن کز آتش تاب دید

آب دریا را بجوی تیغ بیدادت مبند

بسکه سیر آبست شمشیر تو زخم از آب دید ...

... پای برهنه بادیه پیما نمی شود

ساحل ز پیش لطمه دریا کجا رود

رو تافتن ز عشق تو از ما نمی شود ...

... فیضی اگر به کس رسد از اغنیا چرا

بی آب کس مسافر دریا نمی شود

آواز آب غم ز دلم می برد کلیم ...

بی ستمکش صبر و آرام از ستمگر می رود

می رود دریا ز پی ساحل چو پس تر می رود

جوش سودا را علاج از دیده تر می کنم ...

سیل را درس روانی گریه ما می دهد

شوربختی اشک ما تعلیم دریا می دهد

روزگارم سربه سر از تیره روزی یک شب است ...

... بامید خلاصی دست و پایی می زند سعیم

در آن دریا که نتوانست ساحل بر کران آمد

کلیم ار عندلیب دل ز دام آمد سوی گلشن ...

... اگر مردن نبودی زندگی با ما چه ها کردی

درین دریا اگر نشکست کشتی صد خطر دارد

کلیم از جور گل خون شد دل بلبل چنین باشد ...

... طینت که پاک باشد از می کشی چه نقصان

دریا چه شد که بر لب جام حباب دارد

از دل خطا نگردد مژگان کج نهادت ...

... اغنیا بهره ز اندوخته خود نبرند

که همین خشک لبی قسمت دریا باشد

همچو رگ در قدم راهروان سبز شود ...

... نه رفع تشنه لبی می کند نه سوز جگر

دلم خوشست که چشمم ز گریه دریا شد

زدیده رفتی و تاریک شد سراچه چشم ...

... میان خاکساران سوزم از غم

چو آن کشتی که در دریا بسوزد

ز دودش اشک اخترها بریزد ...

... گرچه محتاجیم چشم اغنیا بر دست ماست

هرکجا دیدیم آب از جو به دریا می رود

بس که عشرت می رمد از من درین محفل کلیم ...

... گر ببزمت دیر می آید کلیم از صبر نیست

موسمی باید که کس آهنگ این دریا کند

... نتواند چو گذشت از سر یکقطره چه سود

که بلب تشنگی ما دل دریا سوزد

بسکه پست است و زبون جای تعجب نبود ...

... دیده گر طوفان خورد دل را درین تقصیر چیست

ناخدای هیچ کشتی ضامن دریا نشد

سرمه های تیره روزی حیف تأثیری نداشت ...

... ایمن نمی شود ز شبیخون گریه ام

سیلاب تا پناه به دریا نمی برد

بهر عصای راه عدم ناتوان عشق ...

... شمع از یکقطره نخل شعله را سیراب کرد

با همه دریا کشی مستی نمی دانم که چیست

گریه از بس بیتو آبم در شراب ناب کرد ...