بهره ای نگرفت گر کام دل بیتاب دید
بخت ما دایم رخ مقصود را در خواب دید
خاطر روشندلان از گرد کلفت‌های دهر
تیره شد چندانکه نتوانیم رو در آب دید
کلبه ویران ما از رخنه سنگ ستم
پای تا سر چشم گردیده و ره سیلاب دید
من درین بحر از پی سرگشتگی افتاده ام
کشتیم در رقص آمد هر کجا گرداب دید
هر که در راه عبادت دیده اش بیناترست
قبله منصور دارد دار را محراب دید
رهرو بحر فنا در طی بحر زندگی
آب چون بگذشتش از سر آن زمان پایاب دید
زاهد از بس در متاع دعوی خود آب کرد
در گمان افتاد فسق و دامن تر باب دید
گر شکافی سینه ام پیکان ز دل نتوان شناخت
رنگ اختر دارد آهن کز آتش تاب دید
آب دریا را بجوی تیغ بیدادت مبند
بسکه سیر آبست شمشیر تو زخم از آب دید
لابه بی نفع است دربد گردی گردون کلیم
چرخ بی پروا چه زاری‌ها که از دولاب دید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناامیدی، دل‌نگرانی و دشواری‌های زندگی می‌پردازد. شاعر از بی‌بهره‌بودن از خوشبختی و افتادن در دام مشکلات می‌گوید. او اشاره می‌کند که خوشی‌ها و آرزوها در خواب باقی مانده و دنیای سخت و پر از فریب باعث تیرگی خاطره‌ها شده است. در این بین، چالش‌های زندگی مانند طوفان و گرداب را توصیف می‌کند و بر این نکته تاکید می‌کند که واقعیات زندگی عمیق‌تر از ظواهری است که به نظر می‌رسد. در نهایت، شاعر به بی‌فایده بودن ناله و حسر‌ت در برابر چرخ روزگار می‌پردازد و بر بی‌پروایی دنیای مادی تاکید می‌کند.
هوش مصنوعی: هرگز چیزی نصیبش نشد، حتی زمانی که دلش آرزو داشت. شانس ما همیشه در خواب به سر می‌برد و هرگز به خواسته‌مان نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: ذهن و خاطر افرادی که دارای روشنایی و سادگی هستند، به قدری از مشکلات و سختی‌های زندگی تاریک و تیره شده که دیگر نمی‌توانند تصویر خود را در آب ببینند.
هوش مصنوعی: کلبه نابود شده ما از زیر فشار سنگ‌های ظلم، از سر تا پا پر از آب شده و مسیر سیلاب را مشاهده کرده است.
هوش مصنوعی: من در این دریا به دنبال گم شدن خود هستم و هرجا که گردابی دیده‌ام، در آنجا به رقص درآمده‌ام.
هوش مصنوعی: هر کسی که در جاده عبادت، دیدش بیشتر و دقیق‌تر باشد، می‌تواند در زندگی‌اش به هدف‌های عالی‌تری دست یابد و همچنان در برابر مشکلات و چالش‌ها استقامت کند.
هوش مصنوعی: مسافر زندگی که در دریای فنا حرکت می‌کند، وقتی از روی آب می‌گذرد، در آن زمان به جوی آبی می‌رسد که به آن دسترسی پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: زاهد به خاطر این که در مورد اعتقادات خودش زیاد سخن می‌گوید و در مقام بحث و جدل برمی‌آید، به اشتباه به گناه و فساد دامن زده است.
هوش مصنوعی: اگر سینه‌ام را بشکافی، نمی‌توانی دل مرا بشناسی؛ زیرا رنگ دل همانند رنگ ستاره‌ای است که از آهنی می‌درخشد که از آتش تابیده است.
هوش مصنوعی: به دنبال آب دریا نرو و از تیغ بیداد خود استفاده نکن، زیرا آب به قدری فراوان و گسترده است که شمشیر تو نمی‌تواند به آن آسیبی برساند. زخم‌هایی که تو به آب می‌زنی، در واقع از خود آب ناشی می‌شوند.
هوش مصنوعی: زندگی در چرخش و تغییرات زمان، بدون بهره‌ای از آن، به نوعی بی‌فایده و بی‌نتیجه است. مانند ناله‌ها و زاری‌هایی که از چرخ روزگار دیده می‌شود، نشان‌دهنده یأس و دردهایی است که انسان‌ها از سرنوشت خود احساس می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهره ای نگرفت گر کام دل بیتاب دید
بخت ما دایم رخ مقصود را در خواب دید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.