محسن سنجابی در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۴۵ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۳:
در بیت ششم:
توبی باید تویی باشد!
بیخبری، باید جدا و با نیم فاصله نوشته شود: بیخبری!
ازگداز، باید با فاصله نوشته شود که خواناتر باشد:
از گداز
امیر سالار در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۴۵ در پاسخ به سیاووش دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
درود بر شما
تفسیر پندآموزی ارائه فرمودید.
این بیت شعر واژگان جالبی دارد:
۱) تنگ دستی: زمانی که یک شخص به چیزی نیاز دارد ولی در اثر فقدان آن (فقر) در عذاب باشد یا دیگران وی را گرفتار خویش کرده باشند.
۲) قارون: شخصیت خیالی یا واقعی که به دلیل گنجی که داشت به دیگران فخر می‌فروخت و از گنجش بهره‌ای به نیازمندان و تنگ دستان نمی‌داد.
۳) گدا: شخصی که به سبب فقدان چیزی، بدون اینکه چیزی در عوض آن بدهد در حالت پستی و فرومایگی آن را از دیگری تقاضا نماید.
۴) کیمیای هستی: با ارش‌ترین چیز در زندگی
۵) عیش و مستی: «عیش» نوعی وقت گذرانی در عین لذت بردن است و گاهی به عنوان Entertainment نیز شناخته می‌شود و «مستی» نیز به وضعیتی که پس از خوردن نوشابه‌های الکلی یا شراب سبب می‌شود شخص از حالت عادی روانی خود خارج شود.
در این بیت: «عیش و مستی» رابطه‌ی بین «تنگ دستی» و «قارون» شده است (گویی قارون شدن کمال «تنگ دستان» است) و از طرفی می‌گوید «عیش و مستی» (که «کیمیای هستی» می‌داند) سبب می‌شود «گدا» به «قارون» تبدیل شود یعنی قارون کمال «گدا» می‌باشد پس آیا در این شعر «تنگ دستی» همان «گدا صفتی» است! (بعید بدانم)؟
آیا در زمان حافظ «گنج قارون» موضوع شناخته شده‌ای بوده؟ آیا این بیت ممکن است بعداً به این شعر اضافه شده باشد؟
مصطفی o در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۲۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۰:
دوستانی که چپ و راست آیات قرآن رو میذارن دچار مغلطه شده اند چون اولا اون آیاتی رو میذارن که باب میلشون باشه و دوم این که خود آیات هم شان نزول داره و هم با آیات دیگه مرتبط. مثلا اگر خدا گفته به قلب کفار مهر زده تا چیزی نفهمند دلیلش رو هم بذار برادر من! تو خود قرآن گفته چون آیات ما را انکار کردند چنین کردیم! در ضمن آیاتی که به اختیار انسان اشاره دارد رو هم بیارید مثلا جایی که خدا می قرماید اگر کسی دنیا را یخواهد خدا او را در همان مسیر کمک می کنه و اگر هم آخرت رو بخواد باز تو همون مسیر کمک می کنه
یا مثلا این که در قرآن فرموده است ما به هر دو راه (خیر و شر) انسان رو هدایت کردیم.
از این دست مسایل زیاد هست.
مصطفی o در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۲۵ در پاسخ به کامران هیچ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۰:
خدا رو انکار می کنید تا فسق و فجورتون رو توجیه کنید این رو تو فرآن هم می تونید ببینید. در ضمن برای دینداران این که حیام نظرش چی هست کمترین اهمیتی داره. ایشون صرفا یک شاعر و ریاضیدان هست و بس
امیر سالار در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
بیت شعر:
هنگام تنگ دستی، در عیش کوش و مستی ... کین کیمیای هستی٬ قارون کند گدا را
این که می‌گوید: «هنگام تنگ دستی در عیش کوش و مستی ...» که در آن، «تنگ دستی» نقطه مقابل «گنج قارون» است و «عیش و مستی» رابطه‌ی بین این دو را برقرار کرده است.
آیا واقعاً از حافظ است؟ آیا «گنج قارون» در زمان زندگی حافظ موضوعی بروز بوده است؟
بعد از دوره‌ای که رمان نویسی در ایران باب شد، موضوع «گنج قارون» چندین بار در ادبیات ایران بکار رفته است ول پیش از آن، بعید بدانم به آن پرداخته شده باشد.
ز حافظ شناسان عزیز طلب راهنمایی دارم.
فاطمه یاوری در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۱۴ دربارهٔ سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۷۵:
به به.
.. منا.. در ۴ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۵۰ دربارهٔ عبید زاکانی » موش و گربه:
چرا این شعر انقدر عیوب قافیه داره
رضا موسوی در ۴ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۹:
این غزل رو شجاعت حسین خان به همراه کتایون گودرزی اجرا کرده که پیشنهاد می‌کنم گوش بدین
فرهود در ۴ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۰۲:۵۶ در پاسخ به فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی اسکندر » بخش ۴:
شاید هیچوقت زبانی بجز یونانی صحبت نکرده بوده است.
شیدا آدمیت در ۴ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۰۱:۰۴ در پاسخ به عليرضا دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:
ساز تار در ابتدا 5 سیم و سه تار 3 سیم داشته است.
در زمان درویش خان ، ایشون یک سیم به این دو ساز اضفه می کنند که واخوم نام داره.
در مورد ساز های دوتار و تنبور هم چون اطلاعاتی ندارم حرفی نمیزنم.
ققنوس در ۴ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۰۰:۵۷ در پاسخ به Faraz دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۲:
درود
از ویژگی‌های حافظ این است که هیچ گاه وانمودگری نمی کند و هر آن چه در برش‌های زندگی به آن دست یازیده بر زبان آورده ...به سخن دیگر بی‌پرده‌پوشی سخن دل (حدیث نفس)می‌گوید تا بی‌همانندی خود را در ریاستیزی نشان دهد...از این روست که گاهی ما گمان می‌کنیم پریشان و از هم گسیخته می‌گوید...
پوریا سجادی در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۲۶ دربارهٔ صابر همدانی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۶:
بیت چهار به نظر خونابه صحیح است
Bijan G بیژن در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۰۹ در پاسخ به فرخ شیرانی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱۵:
آقای فرخ شیرانی ،
دقیقا من هم می خواستم همین را بنویسم که دیدم شما نوشتی: مصرع اول را جوری می‌خوانند که مفهوم به‌کل دچار تغییر می‌شود (دستِ زنانم)
و خانوم عندلیب نیز همینطوری خواندند - (دستِ زنانم)
سیدمحمد جهانشاهی در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:
مولانا و پدر و فرزندش ، همگی اهل‌سنت حنفی مذهب بوده اند تصوف خراسانی بر مذهب اهل سنت حنفی استوار است تصوف شمال‌غرب ایران هم بر مذهب اهل سنت شافعی مبتنی بوده است
علی‌رضا در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۴۲ در پاسخ به امیر مستلزم دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷:
سلام مازیار جان
گل لاله نماد رنگ سرخ (داغ) است. گل بنفشه منظور حافظ است که در مصرع نخست آورده است.
صدای سخن عشق در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۵۵ در پاسخ به شهاب الدین صدر دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵:
زاهد و زاهد پرور بود ولی عارف وعارف پرور شد
ناصر علی مجیدیان خلیلی در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۵ - گفتار اندر آفرینش آفتاب:
در مصراع اول نوعی تناقض paradox, به نظر من نهفته، چرخ کبود رنگش بین سیاهی وروشنایی است که در اثر تابش منابع روشنایی در کائنات، حاصل می شود، اما این کبودی از یاقوت سرخ سربلند تناقض به وجود می آورد فردوسی نقاشی می کند، مشبه و مشبه به زیبائی خلق می‌کند اجتماع سرخی و کبودی این پارادوکس را ایجاد کرده است معنی ورنگ سرخی تکلیفش معلومه ولی وقتی موصوف یاقوت قبلش می نشیند رنگ سرخی کبوتر می شود همچنان که رنگ کبودی سیاهی مطلق نیست ولی با موصوف چرخ =کائنات و آفرینش، جمع شوند هاله رنگ کبودی در موصوف کمی شفاف‌تر می شود که تاریکی مطلق را از بین می برد، ودر واقع معادله ای می سازد هنرورانه آن طرف یاقوت سرخ واین طرف دیگر چرخ کبود که نوعی مشبه و مشبه به البته نه از نوعی که ابتدای گزارش گفتم، بلکه در اینجا جمله ای روایت شده که دو طرف تشبیه در آن به زیبائی غنوده است ،یا نوعی تضاد، که در ادامه بیت چهار عنصر متضاد را در این دو مصراع به زیبائی ترکیب کرده است، آب وخاک وباد و آتش که نیابتشان آب و گرد وباد ودود هستند ،در مورد اینگونه تصاویر و ایماژ های شاهنامه بستری فراخ می طلبد که با آوردن نمونة های دیگر این هنرمندی استاد توس را بیان کرد ،چون هوش مصنوعی تا این تاریخ هنوز پتانسیل و دریافت های زیباشناسانه ذهن زنده را نتوانسته از میدان بیرون برد وبه نظر من نخواهد توانست. ایدون باد،دکتر ناصر مجیدیان پیوند به وبگاه بیرونیnmajidiankhalil13491349@gmail.com
محمد ملکی در ۴ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴:۳۷ دربارهٔ حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳:
این نشانه ارادت حضرت خواجه به امیرمؤمنان است.
السلام علیک یا امیرالمؤمنین
درود به روان پاک حضرت حافظ
محمدرضا.ا در ۵ روز قبل، شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۹:
«من» در بیت اول چیه؟
من خمره افیونم ...
دکتر سید روح اله تقوی پور در ۳ روز قبل، یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۱۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز: