شبرو در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۳۳ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
بیت دوم «در کوی عشقبازان صد جان جئی نیرزد» باید باشد.
تنها خراسانی در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
حافظ صرفاً شاعر بزرگ ایران نیست، او «معجزه» ادب فارسی است؛ عصاره آن فرهنگ است و در شعرش سنت نبوی اسلام و روح باستانی ایران پیوند یافته است و حاصل این امر چیزی است آنچنان سرشار و ژرف که به مظهر انسانیت اسلام و ایران و شرق بدل شده است.
حافظ باطنی ترین و مردمی ترین شاعر ایرانی است.
گنج عشق خود نهادی بر دل ویران ما
سایه دولت براین کنج خراب انداختی
ساحت بینش حافظ/مرحوم داریوش شایگان
ز در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۱۰ - حکایت:
سمیلان یعنی چه؟
۸ در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۵۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۱۴ - منجذب شدن جان نیز به عالم ارواح و تقاضای او و میل او به مقر خود و منقطع شدن از اجزای اجسام کی هم کندهٔ پای باز روحاند:
حضرت خداوندگار دامت افاضاتکم
با احترام
چون جملگی یاوه است بر ده من زیاد و کم
پای نفشارید.
۸ در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۸:
خامش
آن بنده خدا تنها نقل قول کرده است از افلاکی
۸ در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۱۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۱۴ - منجذب شدن جان نیز به عالم ارواح و تقاضای او و میل او به مقر خود و منقطع شدن از اجزای اجسام کی هم کندهٔ پای باز روحاند:
جناب کرمانی نژاد
آنان که به پارسی سخن می رانند
در معرض دال ذال را ننشانند
ماقبل وی ار "ساکن" و جز " وای " بود
دال است و گرنه ذال معجم خوانند
و شاید کم نباشند هنوز هم شهریان که باذنجان می خوانند آن صیفی کریه المنظر را !!
کامیار فرقان پرست در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۲۵ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:
قبلا هم عزیزان نوشته اند در بیت دوم کلمه سیر را به اشتباه سر نوشته اید لطفا در شعر تصحیح فرمایید.
علیرضا در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۴ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۷:
اساتید فکر کنم یک *ز* جا افتاده است در بیت
ور زنده *ز* کوی تو روم مایه ننگم
حضرت خداوندگار در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۱۴ - منجذب شدن جان نیز به عالم ارواح و تقاضای او و میل او به مقر خود و منقطع شدن از اجزای اجسام کی هم کندهٔ پای باز روحاند:
در پاسخ جناب آذرخش باید عرض کنم که در مثنوی معنوی تصحیح رینولد نیکلسون بیت هشتم بدین شکل است که :
گر بگویم شرح این بی حد شود مثنوی هشتاد من کاغذ شود
با احترام
بابایی در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
در میان حاشیه ها شخصی بنام آقای فرهاد، این جمله ؛ (من میروم ای بی بصر) را جمله خبری دانسته اند. وبر این اساس اشاره کرده اند که نباید علامت ؟ گذاشت.
به نظر بنده حق با ایشان است. چرا که در دیگر اشعار سعدی همین مضمون وبا شکل گویا تری دیده میشود.
؛گویند برو زپیش جورش
من میروم، او نمیگذارد.
احمد نیکو در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۲۴ دربارهٔ خیام » ترانههای خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۱۰۰:
دوشین به معنای دیشب از کلمه ی دوش گرفته شده
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
احمد نیکو در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۲۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۷:
عبارت درست مصرع چهارم رباعی چنین است
تا عمر گرانمایه بدان نفروشی
nabavar در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۴:
گرامی شیرین
مهدی درست می گوید
نَفَختُ دو بار به یک شکل در قرآن آمده
سوره 38, آیه 72
فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ
و
سوره 15, آیه 29
فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ
به مانای :
وقتی او را موزون ساختم، و از روح خود در آن دمیدم در برابرش به سجده بافتید
مهدیار در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۹:
عاقل کسی که رنجبر دشت آرزوست
خرم کسی که در ده امید روستاست
جالب است که در این بیت معنای مثبت آرزو به کار رفته در حالی که در نگاه اولیه اشعار پند، آرزو در معنای منفی و مذموم است!
نرگس در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:
از ثری تا به ثریا به عبودیت او
همه در ذکر و مناجات و قیامند و قعود
این بیت بالا در همین شعر معلوم میکنه که منظور سعدی در این شعر تکیه بر عبودیت و سجده هم هست .
پس این بیت میتونه درست باشه :
مختار در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:
درود پر مهر
شگفت انگیز است که برخی دچار تعصب مذهبی میشوند، حال آنکه کسانی چون حافظ نه تنها فرا مذهبی که فرادینی می اندشیدند.
بسنجید حافظ را با سعدی، که به وضوع از صحابه و ... یاد کرده است، چه عمر باشد چه علی، که باز فرا مذهبی نگاه کرده است، یا مولانا، فرا مذهبی می اندیشید، ولی کسی چون حافظ اصولا فرا دینی می اندیشید، و البته اگر از باورهای آنزمان به عنوان نماد استفاده می کرد، چندان عجیب نیست. چنانکه بیشتر مفاهیم فلسفی خود را که نگاهی خیامی و اگزیستانسیالیستی است، از قرآن گرفته است و ...
دقت کنید که هر گونه پیش فرض برای داوری و ارزیابی شعر حافظ (یا هر کس دیگری) و در نهایت تلاش برای اثبات آن پیش فرض از نگاه علمی باطل و غیر معتبر است.
در نگاه عملی، فرض با آزمون سنجیده میشود، بر پایه ی شواهد و آیات و مستندات و ....، که یا با درصدی احتمال (یقین در عمل نادرست است) صحت فرض رد یا پذیرفته میشود.
نه اینکه تلاش شود فرض اثبات شود، فرض آزموده میشود.
بر این اساس، در مجموع هیچ نشانی از مذهبی بودن خاص حافظ نیست، و روشن است در این باره به هر بزرگی در دین و مورد احترام بیشتر مذهب خاص هم توجه کرده باشد.
ولی حافظی که در ستایش شاه شجاع چنان مبالغه میکند که او را در حد خدا می برد:
(مظهر لطف ازل روشنی چشم امل
جامع علم و عمل جان جهان شاه شجاع؛
قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع،
....
جبین و چهره حافظ خدا جدا مکناد
ز خاک بارگه کبریای شاه شجاع؛
و ...
حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در مدح شاه شجاع/)
و حتی یک بار به صراحت از صحابه یا بزرگان دین و حتی پیامبر اسلام نام مستقیم نبرده، باید فردی فرا دینی باشد.
دقت کنید فرا دینی، یعنی میتواند خیلی از اصول و ارزش های درون دینی را بپذیرد، ولی بدان بسنده نمی کند، و دایره باور و دیدگاه او بسیار گستده و جهان شمول است.
وحید در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۳۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۶۱ - وصیت کردن پیغامبر علیه السلام مر آن بیمار را و دعا آموزانیدنش:
سلام
برای یک روح که آزاد هست و محدودیتی ندارد چه جهنمی بدتر از زندگی در این دنیای مادی هست که پر از محدودیت هست و چه بهشتی بهتر از رهایی از قفس جسم مادی
زندگی اگر بر قوانین شعور کیهانی و ساختار عالم منطبق نباشد مثل شنا کردن بر خلاف جهت جریان آب میماند و زندگی برای انسان جهنم است اما اگر در جهت اصلاح شبکه و ساختار عالم باشد آرامش و لذت بهشت حتی در همین دنیا نصیب انسان میگردد
نیکزاد در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۱۸ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش دوازدهم » بخش ۵ - الحکایه و التمثیل:
بروت = سبیل
هیچکس بی نام در ۵ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۰۲ دربارهٔ امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۲۹:
نمیدونم سعدی بزرگ این شعرو خونده بود و یا صرفا یه مضمون مشابهی هست که توسط هر دو انتخاب شده ولی حتی اگه این شعرو هم خونده باشه بزرگی و عظمت شاعر و دلیل اینکه نامش چاودانست کاملا مشخص میشه
خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست...
طاقت بار فراق این همه ایامم نیست
شبرو در ۵ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۳۳ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲: