گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸

مهرداد در ‫۱۵ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۲۱:۰۹ نوشته:

"یکدو سه " باید به صورت " یک دو سه "نوشته شود.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ف-ش در ‫۱۴ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۶:۱۴ نوشته:

-
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
اگر معنی این بیت به خود خیام برمیگردد نشان وارستگی قابل توجه اوست کم کسی میتواند چنین ادعائی بکند
تنها عارف وارسته ممکنست از بند گذشته وآینده آزاد باشد و لحظات با ارزش عمررا هدر ندهد ودریابد
در بیت اول رباعی باز به ناپایدلری عمر اشاره شده است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آرش در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ بهمن ۱۳۸۸، ساعت ۰۱:۱۱ نوشته:

"مرا" به نظرم در این رباعی مهمه. خیام ابتدا نظرش رو درباره‌ی عمر و دنیا می‌گه و بعد تاکید می‌کنه که غصه‌ی گذشته و آینده رو نمی‌خوره.خودش رو محور قرار می‌ده و نظرش رو می‌گه.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آرش در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۲ بهمن ۱۳۸۸، ساعت ۰۱:۱۶ نوشته:

همین‌طور... یک دو سه و آب و باد برای گذر عمر... به نظرم با محیط یکی شده یا در حیات حل شده! گذر عمرش رو با باد و آب روان یکی دونسته.بسیار جالبه.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

hooshang haghbin در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۵ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۳۹ نوشته:

آیا زمان پیمانه ای است که هستی در ان جریان دارد ،
یا اینکه زمان در هستی جریان دارد؟
بعبارت دیگر : هستی (ماده) =زمان (مکان)؟
آیا هستی توصیف زمان-مکان است و بر عکس؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۰ نوشته:

نوبت به فارسی می شود واره و ان پسوند واره مثل ماهو اره نیست واره دری و پهلوی هم هست در میان مناطقی که دامپرور هستند خانواده هایی که دام هایشان شیر کافی برای مصرف یک روز خانواده را تولید نمی کنند برنامه شیر واره می گذارند و هر چند خانواده شیر های گاو هایشان را روی هم می ریزند و هر روز یک خانواده ان را می برد و این لغت پهلوی در لری باقی مانده است ، پر اشکار است که واره با بار یعنی مرتبه پیوندی دارد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بختیاربختیاری در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۹ نوشته:

.
با سلام و عرض خسته نباشید .
حقیر در خوانش وزن مصراع سوم، شدیدا"، دچار اشکال شده ام .
هیچ جوره هم نه می توانم تقطیع کنم و نه منبع موثق دیگری در دسترس
دارم .
لطفاً، خود حضرت تان یکبار به دقت مرور فرمایید .
.
.
با مهر ." آگاه " .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شجاع الدین شقاقی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۵۶ نوشته:

با سلام خدمت جناب بختیاری
قطعا در مصرع سوم کلمه ی (این) جا افتاده
هرگز غم این دو روز مرا یاد نگشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رآد در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۱۴ پاسخ داده:

جناب شجاع الدین : مصرع سوم مقدمه مصرع چهارمه. ادامه بیت اول نیست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شجاع الدین شقاقی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۵۹ نوشته:

با سلام
در مصرع سوم قطعا کلمه ی (این) جا افتاده است
هرگز غم این دو روز مرا یاد نگشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ATAA در ‫۷ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۰۰ نوشته:

دوروز رو مشدد بخونید
دور روز

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

قباد در ‫۷ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۲۸ نوشته:

ماشالله به سوات!دو روزو باید مشدد بخونیم؟خخخخخخ

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امید حق پرور در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۵۲ نوشته:

فکر میکنم مصراع سوم در یکی از اشکال زیر درست باشد:
هرگز غم این دو روز مر یاد نگشت
یا
هرگز غم این دو روز در یاد نگشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حسین در ‫۶ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۱۳ نوشته:

هرگز غم این دو روز مرا یاد نگشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۵ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۴۰ نوشته:

هرگز «غمِ» این دو روز مرا یاد نگشت
روزی که «نیامده‌»ست و روزی که «گذشت»
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ
▣ زوم شاعر روی کلمه ی «غم» است . البته آدمی از غم و غصه خوردن ناگزیر است ولی می تواند غمی را که مربوط به زمان «گذشته» است را مدیریت کند چون از آن فاصله گرفته است و به غصه های مربوط به زمان «آینده» هم فکر نکند چون از مسیر حرکت آن غصه ها بی خبر است . خیام ، این توانایی را به خود نسبت می دهد .
▩ احمد آذرکمان 5 مهر 1397

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حمید رضا۴ در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۶ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۰۸ نوشته:

به نظر من با یک مکث کوتاه پس از هرگز (سکوت سیاه در ریتم 6/8) و تأکید بر واژه «دو»، خوانش مصراع سوم روانتر از آنگونه جناب داوود ملک زاده گرامی خوانده می گردد، و نیز نیازی به اضافه کردن «این» و یا مشدد کردن «دو روز» نیست.
هرگز…، غمِ «دو» روز مرا یاد نگشت…
با احترام به آقای ملک زاده و سپاس از زحماتشان

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ساکت در ‫۴ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۲۳ نوشته:

چند اشکال در این رباعی وجود دارد که سبب میشود انتساب آن را به خیام مورد تردید قرار دهیم. اولین اشکال مربوط به وزن مصرع سوم است که خواننده را ناگزیر میکند در هنگام خوانش شعر بین کلمات دو و روز مکث و توقف کند، مکث زایدی که باید آن را از نوع سکته قبیح در شعر به شمار آورد. دومین اشکال مربوط به همین مصرع و کلمات به کار رفته در آن است. گویا قصد شاعر این بوده است که بگوید: هرگز غم این دو روز در خاطر من نماند (یا چیزی شبیه به این)؛ ولی آیا از کلمات به کار رفته در این مصرع این معنی برداشت میشود؟ سومین اشکال مربوط به تکرار قافیه در مصرع اول و چهارم است که در هر دو مصرع کلمه گذشت، دقیقا به یک معنی، تکرار شده است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عباس دالوند در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۴۷ نوشته:

با سلام ودرود فکر کنم بیان درست این رباعی به شکل زیر باشد
روزی دگر از نوبت عمرم بگذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت
هر گز غم این دوروز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده است و روزی که گذشت
گذشت فعل مفرد مربوط به یک روز است اگر دوسه روز باشد باید گذشتند به کار می رفت
ودر مصرع سوم این لازم است چون تاکید به دوروز مشخص دارد روزی که نیامده است وروزی که گذشت ، نه هر دو روزی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عباس دالوند در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۵۸ نوشته:

در مصرع آخر
روزی که نیامدست و روزی که گذشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عباس دالوند در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۰۳ نوشته:

با پوزش
درمصرع آخر
روزی که نیامدست وروزی که گذشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۵ نوشته:

این یک دو سه روزه نوبت عمر گذشت
چون ابر به کوهسار و چون باد به دشت
هرگز غم این دو روزه را یاد مکن
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سید عسکر رئیس السادات در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۴۴ نوشته:

سلام
متاسفانه گذشت در مصرع اول و آخر به یک معناست .
اشکال دیگر اشکال وزنی در مصرع سوم است که فقط به این صورت درست می شود
هرگز غم این دو روزم از یاد نگشت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۰۲ نوشته:

چون نیست یقین که شب چه خواهد آورد
پیشش غم ناآمده نتوانم خورد
فردا چو ندانم که چه خواهد بودن
امروز چه دانم که چه می‌باید کرد
رباعی شماره 112 از انوری

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شاعر گمنام در ‫۳ سال قبل، چهارشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۵۹ نوشته:

افسوس غم دو روز از یاد نگشت..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شاعر گمنام در ‫۳ سال قبل، چهارشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۰۱ نوشته:

هرگز غم این روز از یاد نگشت..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۲۵ نوشته:

سلام

این چند صباح عمر هم میگذرد

با پست و بلند و بیش و کم میگذرد

جز لحظه ی با جمع عزیزان بودن

باقی همه با رنج و الم میگذرد

تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

sofiya sofiya_gp@yahoo.com در ‫۲ سال قبل، یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۶ نوشته:

وقت بخیر

مصرع اول در بیت دوم این رباعی کاملا وزن شعر رو از بین برده ، بنده یک اصلاحیه کوچک زدم ک رد شد ولی متأسفانه اصلاحی هم انجام نشد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا از کرمان در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۲۶ پاسخ داده:

سلام سوفیای عزیز

همانطور که آقا حمیدرضا نوشته نیاز به اصلاح نیست شما دوروز رو پشت هم وبی فاصله بخونین ویک مکث بلند بین دو روز و مرا بگذارید وزن مصرع اصلاح میشه

شاد وخرم باشید

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد حسن رستگارزارع در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۱۰ نوشته:

به نام خدای رحمان و رحیم

مولانا نیز شعری در مضمون فوق سروده است:

صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق
نیست فردا گفتن از شرط طریق

معنی ابن الوقت در لغتنامه دهخدا:

[ اِ نُل ْ وَ ] (ع ص مرکب ) ابن وقت . آنکه بمقتضای وقت کار کند و سابقه و لاحقه را اعتبار نکند. زمانه ساز. || آنکه از حاضر تمتع جوید بی نظری بگذشته و آینده.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ‫۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۰۷ نوشته:

این یک دو سه روزِ نوبتِ عُمر گذشت / چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غمِ دو روز مرا یاد نگشت / روزی که نیامدست و روزی که گذشت

- یک دو سه روز: اشاره به کوتاهی عمر دارد!

- نوبتِ عُمر: فرصتِ زندگی کردن

- چون آب به جویبار و چون باد به دشت: اشاره به شتابِ عمرِ گذران دارد (فرصتِ زندگی هم کوتاه است و هم شتابان)

شاید حافظ هم نیم نگاهی به این رباعی داشته است که می گوید:

هر وقتِ خوش که دست دَهَد مغتنم شمار / کَس را وقوف نیست که انجامِ کار چیست

پیوندِ عُمر بسته به مویی ست هوش دار / غمخوارِ خویش باش, غمِ روزگار چیست?

مشهد> ایران> {۵ ژولای ۲۰۲۳}

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۸