حیران حیران در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۲:

مرحبا

حیران حیران در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۲:

احسنت 

سعید . در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۶ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۰:

به به عالی آقا رضا عزیزو ممنون از وقتی که گذاشتید برای تفسیر شعر.

فاطمه زمانی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۵ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵:

خیلی مخلصیم آقا رضا

مهدی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۴ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷:

یوسف سعادت در مقالهٔ زیر، واژه «کیاخن» را «گُیاخَن» درست کرده است. گیاخن صفت است نه اسم بنابراین معنی آهسته و نرم می‌دهد همان‌طور که از بیت رودکی آشکار است.

آن‌طور که لغت فرس اسدی بیت را نقل کرده با درستی بالا:

درنگ آر ای سپهرِ چرخوارا // گُیاخَن‌تَرْتْ باید کرد کارا

 

منبع: فرهنگ نویسی. شماره های پیاپی 5 و 6. تهران، اردیبهشت 1392.”دربارة واژة »گُیاخَن« در شعر رودکی“ سعادت، یوسف: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. صص 328-323.

فاطمه rezaie در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۳۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲:

سلام میشه لطفاً معنای بیت اول رو توضیح بدید ؟

 

علی کامرانیان در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳:

آدمی مدام در حال برآورده ساختن حنیاز های خویش است ؛ در این نیازمندی بی نیازی ای است که از نبودِ حضورِ دوست نشات می گیرد و در واقع این نیاز های ابتدایی آدمی را اصلِ نیاز که نیاز به بینیازی است دور می کند و هر آن کس که در نیاز است بی نیاز است . اما نیاز به چه ؟ به راستی جوابت فکر کردن می خواهد؟ یا حق.

علی کامرانیان در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۷:

ای خدایِ زیبا
بندگی ات را شُکر
که پادشاهِ دلم تویی

رضا از کرمان در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۴۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۳۹ - نمودن جبرئیل علیه‌ السّلام خود را به مصطفی صلی‌الله علیه و سلّم به صورت خویش و از هفتصد پر او چون یک پر ظاهر شد افق را بگرفت و آفتاب محجوب شد با همهٔ شعاعش:

سلام

منظور از قلب  در اینجا تقلبی است سکه تقلبی که بامحک مشخص میشود ویا که در آتش سیاه میشود  بقول حافظ

ای خوشا گر محک تجربه آید به میان 

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد

یعنی منافقان  وستیزه گران چون حضرت رسول را دیدند تمامی تکریم وتمجید ایشان فنا گردید  مثل سکه تقلبی که در آتش قرار گرفته وسکه تقلبی محبوب کسی نیست کوروش جان عزیز

رضا از کرمان در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۸:

سلام 

این غزل توسط آقای مسعود درویش به زیبایی اجرا شده است.

سعید در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۲۰ دربارهٔ صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۱:

به خون خویش نویسم به روی سنگ مزارم

که من به جرم محبت قتیل خنجر یارم...

 

شهید غلامعلی رجبی این بیت از صغیر اصفهانی را ابتدای وصیت‌نامۀ خودش آورده است.

پرویز شیخی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۵۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۳۹ - نمودن جبرئیل علیه‌ السّلام خود را به مصطفی صلی‌الله علیه و سلّم به صورت خویش و از هفتصد پر او چون یک پر ظاهر شد افق را بگرفت و آفتاب محجوب شد با همهٔ شعاعش:

در قرآن فقط از حضرت موسی بعنوان مصطفی نام برده شده

ملیح میرزاخانی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۲۸ در پاسخ به رستم شجاعی مقدم دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷:

بسیارعالی🤩

فاطمه کاظمی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۰۹ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۴:

در بیت ۹ به گمانم اشتباه تایپی باشد چرا که قلیق به معنای نگران هست.

کوروش در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۴۵ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۱۴ - ذکر بایزید بسطامی رحمة الله علیه:

نگر خدای را به دو گرده نان نه آزمایی. چون گرسنه گردی دو گرده از جنسی از آن خویش بخواه، و بارنامه توکل به یکسو نه تا آن شهر و ولایت از شومی معاملت تو به زمین 

 

تفسیر لطفا 

 

احسان سنایی در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:

تنها هنرمندی که حق مطلب این ابیات شاهکار رو ادا کرده جناب آقای محسن چاوشی هستن . فضا سازی و موسیقی فوق العاده و غم نهان در صدا و تنفس های پر درد در این آهنگ  با درد عمیق شعر بطرز ماهرانه ای گره خورده.
شما دوست عزیز رو به آهنگ زیبای " راز " آقای چاوشی دعوت میکنم.

مهدی از بوشهر در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۵۷ در پاسخ به میثم دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰۳:

سلام 

ممنون از توضیحات مفید تان 

دکتر صحافیان در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۶:

اگر آن پرنده ماورایی همراه با دریافت‌های شیرین به پیشم آید، در هنگام پیری عمر دوباره خواهم یافت(ایهام عمر: معشوق)
۲- امید واثق دارم که با این اشک پیوسته چون باران( شوق و تمرکز مداوم) معشوق که چون روشنایی و برق سعادتمندی‌ام بود بازگردد( تناسب برق و باران)
۳- از خدا می‌خواهم که معشوقم که خاک پاهایش تاج پادشاهی و کامرانی‌ام بود دوباره به پیشم آید(دوباره تاج‌گزاری کنم)
۴- چنان شوقش پیچیده در جان که با عزیزترین یارانم به دنبالش خواهم رفت، تا جایی که اگر خودم برنگردم خبر از بین رفتنم در این شوق به شما برسد( خانلری: رفت و به یاران عزیز- واو معیت)
۵- آری مشتاقانه چنین خواهم کرد، جواهر ارزشمند جان اگر به پای معشوق ریخته نشود، به چه کار دیگری می‌آید؟!
۶-و در پایان اگر معشوق ماه دیدارم برگردد، بر بلندای سعادتمندی و خوشبختی بر طبل پادشاهی نو خواهم زد.( حال خوش یا همان بازگشت معشوق همه چیز حافظ است)
۷- اما مانع این وصول، نوای چنگ و خوای شیرین صبحگاهی است، ولی اگر آه سحرگاهم را دریافت کند حتما به پیشم می‌آید(خانلری: غلغل گل گشت-جوشش و شکفتگی گل)
۸- بی‌تابانه آرزوی دیدار این شاه‌معشوق را دارم ای حافظ! همت کن، دعا کن که به سلامت پیشم برگردد.
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح

 پیوند به وبگاه بیرونی

محمدعلی حکیم در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۱۵ در پاسخ به بزرگمهر وزیری دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:

درود 

معنی این بیت را به این صورت دیدم که گمشدگان لب دریا کسانی هستند که با دریا اشنایی ندارند ( شنا کردن نمیدانند)

معنی بیت : مرواریدی که از صدف تمامی موجودات جهان بیرون است ( توانایی تولید ان را ندارند ) از کسانی مطالبه می‌کرد که شناگری نمیدانند

مرمر در ‫۵ ماه قبل، چهارشنبه ۷ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۴۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:

‌درود 

به گمانم کتابی که از دکتر ندوشن تاوتک جان به آن اشاره دارد، کتاب سه جلدی روزها باشد.

 

کتابی شرح حال گونه و بسی زیبا که آغازگر آن این بیت بی مانند است.

 

روزها گر رفت، گو‌ رو باک نیست

 

تو‌ بمان ای آنکه جز تو پاک نیست 🧚🏻‍♂️