احمدرضا ضیایی
احمدرضا ضیایی در ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۸ دربارهٔ رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه » بخش ۴۴:
در لغت نامه دهخدا این بیت این گونه آمده است:
گفت دینی را که این دینار بود
کاین فژاکن موش را پروار بود.
ومعنای بیت این است که : به شخص دیندار گفت که این دینار سبب غرور و جسارت این موش پلید شده بود.
احمدرضا ضیایی در ۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۳۳ دربارهٔ لبیبی » قطعات و قصاید به جا مانده » شمارهٔ ۲ - قطعهٔ منقول در تاریخ بیهقی:
بیت دوم بنا به تحقیقات استاد مجید منصوری می بایست بدین صورت باشد:
گله دزدان از دور بدیدند خران
هر یکی زایشان گفتی که یکی قسوره شد.
برای اطلاع بیشتر به مقاله ایشان تحت عنوان
(تصحیح یک بیت از لبیبی در تاریخ بیهقی) مراجعه کنید.
احمدرضا ضیایی در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۵۸ دربارهٔ عسجدی » اشعار باقیمانده » شمارهٔ ۹۵ - قطعه هزلیه:
آیا دربیت پنجم واژه سوله به معنی سوراخ به جای واژه شوله می تواند درست باشد؟
احمدرضا ضیایی در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ وطواط » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:
این شعر به نام ادیب صابر هم ضبط شده و در دیوان اشعار او آمده است. این شعر مزین به صنعت زیبای تکرار میباشد و در متن موجود در گنجور(همین متن حاضر) به درستی نوشته نشده و کاستی دارد. در دیوان ادیب بدین شکل آمده است:
مشکست توده توده نهاده بر ارغوان
زلفین حلقه حلقهء آن ماه دلستان
زان توده توده، تودهء مشک آیدم حقیر
زین حلقه حلقه، حلقهء تنگ آیدم جهان
چون قطره قطره آب لطیفست عارضش
وز نور شعله شعله نهاده بر ارغوان
زان قطره قطره، قطرهء آبست در بخار
زین شعله شعله، شعلهء نارست چون دخان
هر روز دجله دجله ببارم من از دو چشم
کو طرفه طرفه گل شکفاند به بوستان
زان دجله دجله، دجله بغداد دردمند
زین طرفه طرفه، طرفهء بغداد شد نوان
تا پشته پشته بار فراقش همی کشم
چون ذره ذره کرد مرا در هوا هوان
زان پشته پشته، پشته چو کاه آیدم سبک
زین ذره ذره، ذره چو کوه آیدم گران
هجرانش پاره پاره زمن برد خواب و خور
من خیره خیره داده بدست عنا عنان
زان پاره پاره، پاره شود مر مرا جگر
زین خیره خیره، خیره شود چشم خونفشان
چون نکته نکته در غزل آرم ز وصف او
بختم ز تحفه تحفهء دولت دهد نشان
زان نکته نکته، نکتهء رنج و جراحت است
زین تحفه تحفه، تحفه قبول خدایگان.
احمدرضا ضیایی در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۴۰:
این رباعی به شکل زیر هم در فرهنگها آمده است:
از زلف برون کنی اگر تاب شوم
بر لب ننهی اگر می ناب شوم
در چشم نیاوری اگر خواب شوم
از دست فرو ریزی اگر آب شوم.
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۰۱ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۵۲:
این شعر به نام کسایی مروزی در فرهنگها ثبت شده و به این صورت:
نباشد میل فرزانه...
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۰۹ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۷:
و یا به تعبیر دیگر اینکه تا زمانیکه گردش چرخ ادامه دارد نصیب یکی غم و محنت ونصیب دیگری شادی و راحت است
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۵۶ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۷:
در مصراع اول قطب ، ستون و محور آهنی است که سنگ آسیا دور آن می چرخد و حور به معنی طحین و آرد است و مفهوم بیت این است که یعنی تا زمانی که زندگی ادامه دارد غم و شادی(سختی و آسانی یا ...) باهم است.
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۹ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۴۴:
در حاشیه امثال و حکم دهخدا ذکر شده که احتمالاً صورت صحیح مصراع اول چنین است:
مرده نشود زنده ، مرده به ستودان شد .
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۰ دربارهٔ رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۵:
این بیت به نام عنصری هم در فرهنگها مضبوط است
احمدرضا ضیایی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۳ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴:
درمتن دیوان خاقانی دکتر سجادی بیت اول اینگونه است:
طیره منشین که غرامت بر ماست
طره منشان که قیامت برخاست.
احمدرضا ضیایی در ۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۲:
بیت اول این رباعی به گونه دیگری نیز نقل شده است:
هر ذره که در هوا و در هامون است
کیخسرو و کیقباد و افریدون است.
احمدرضا ضیایی در ۵ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۹:
این رباعی به گونه دیگری نیز نقل شده است:
ای دل نفسی به دوست همدم نشدی
در خلوت کوی یار محرم نشدی
مفتی و فقیه و صوفی و دانشمند
این جمله شدی ولیک آدم نشدی.