مرحبا پروانگان جمع‌ حق‌

داده جان در کربلا بر شمع‌ حق‌

جملگی‌ بر دور شمع‌ کبریا

جمع‌ و جانشان غرق جمع‌ کبریا

پیش شمع‌ حق‌ همه‌ پر سوخته‌

[...]

نسبت‌ ایاک نعبد گر تو راست‌

گوش هوشی‌ بر سلوک و فعل‌ ماست‌

چون عبادت‌ را به‌ نفس‌ خویشتن‌

تو دهی‌ نسبت‌ بر ارباب‌ فن‌

بهر نفس‌ اثبات‌ قدرت‌ کرده ای

[...]

چونکه‌ انسان را خداوند مجید

بیگمان بر صورت‌ خویش‌ آفرید

لاجرم یکجا ز مرآت‌ بشر

شد صفات‌ و ذات‌ مطلق‌ جلوه گر

یعنی‌ آدم مظهر یکتا بود

[...]

گوش جان را دار حاضر ای حکیم‌

بهر تحقیق‌ صراط المستقیم‌

گفته‌ بودم پیش‌ از اینت‌ مختصر

شرح آن اجمال را بشنو دگر

هست‌ ما را تا به‌ حق‌ راهی‌ دقیق‌

[...]

سرّ دیگر دارم و جوش دگر

هوش دیگر خواهم‌ و گوش دگر

بر بیانم‌ گوش جان دار ای حکیم‌

آنچه‌ نزد ماست‌ خط‌ مستقیم‌

شاید اندر وی دو نقطه‌ کرد فرض

[...]

وصف‌ ره را چون شنیدی ای پسر

گوش جان بگشا به‌ وصف‌ راه بر

هست‌ ما را رهنمایی‌ در طریق‌

واحد و عادل بسی‌ بر ما شفیق‌

هست‌ ذاتش‌ واحد آن صاحب‌ کمال

[...]

هرچه‌ خواهم‌ زین‌ بیان گردم خموش

شور عشقم‌ آورد دیگر بجوش

گرچه‌ خاموشی‌ است نزد ما حَسَن‌

لیک‌ من‌ بی‌اختیارم در سخن‌

چون سخن‌ ز اِنعام خاص حضرت‌ است‌

[...]

لاجرم در کربلا عشاق چند

بانگ‌ حق‌ چون شد ز نای حق‌ بلند

کالصلا ای عاشقان جان فروش

زآن صدا کردند ترک جان و هوش

خود منادی شد خدا و زد صدا

[...]

کرد او را بانگ‌ شه‌، کای شیر حق‌

مر که‌ داری عار از زنجیر حق‌

ور نداری ننگ‌، مردانه‌ و دلیر

بایدت‌ گشتن‌ به‌ راه حق‌ اسیر

بر اسیرانی‌ تو میرِ قافله‌

[...]

چون علی‌ فرمود در میدان نظر

دید حاضر ماسویٰ را سر به‌ سر

چه‌ نبی‌ و چه‌ وصی‌ و چه‌ ملک‌

چه‌ زمین‌ و چه‌ زمان و چه‌ فلک‌

بحر و کوه و طیر و وحش‌ و مار و مور

[...]

یا حسین‌(ع) ای سامع‌ الدعوات‌ ما

ای جنابت‌ قاضی‌ الحاجات‌ ما

گرچه‌ آگاهی‌ ز حاجات‌ همه‌

واقفی‌ از قلب‌ و نیّات‌ همه‌

نیست‌ حاجت‌ پیشت‌ اظهار سؤال

[...]

انبیاء کردند اول عرض حال

در حضور آن ظهور بی‌ مثال

کای ولایت‌ مر نبو ت‌ را سبب‌

بی‌ ولایت‌ چه‌ نبی‌ چه‌ بولهب‌

از جنینی‌ تا کهولت‌ تا ممات‌

[...]

آری از این‌ گریه‌ دل روشن‌ شود

روشنی‌ چشم‌ هم‌ از دل بود

روشنی‌ دل ز اشک‌ دیده است‌

کی‌ کسی‌ بی‌ گریه‌ نوری دیده است‌

خاصه‌ آن گریه‌ که‌ بر شاه دل است‌

[...]

پس‌ ملایک‌ محو و بی‌ خویش‌ آمدند

بهر عرض حال خود پیش‌ آمدند

کای وجودت‌، موجد امکان ما

درگه‌ عونت‌ پناه جان ما

گرچه‌ از عشق‌ تو ما بی‌ بهره ایم‌

[...]

هان بیا زعفر چه‌ باشد حاجتت‌

مشرفم‌ من‌ بر ضمیر و نیّتت‌

چون شما از این‌ عناصر ناقصید

خالی‌ از عشقید امّا مخلصید

پس‌ به‌ حد خویش‌ هرکس‌ بنده است‌

[...]

حق‌ تعالی‌ چونکه‌ ارسال وجود

کرد بر اشیاء ز فرط عدل و جود

هر وجودی بر قبول او شتافت‌

هستی‌ ای از، وی به‌ حد خویش‌ یافت‌

وآنچه‌ برد از وصف‌ هستی‌ قسمتی‌

[...]

در سعادت‌ زعفرا نیک‌ اختری

مر مرا در هر دو عالم‌ یاوری

هرکه‌ دارد حد خود را بی‌ دروغ‌

هست‌ در فطرت‌ سعید و با فروغ‌

یار ما باشند اشیاء پس‌ تمام

[...]

آسمانا حاجت‌ عرض تو چیست‌

زودتر گوی و برو برجا مایست‌

از تو زیبا نیست‌ ای گردون سکون

ور برآنستی‌ که‌ گردی سرنگون

این‌ به‌ امر خود کنی‌ یا حکم‌ ما

[...]

ای زمین‌ آرام گیر این‌ جنبشت‌

چیست‌ مر افتاده بر جان آتشت‌

خود تو را دادیم‌ ما حکم‌ سکون

چون روی زین‌ حکم‌ و حد خود برون

گر تو را بود اختیاری ای فضول

[...]

بحرها طغیان خود را وانهید

جملگی‌ بر جای خود ساکن‌ شوید

کرده خون عاشقان امروز جوش

مر شما بنهید این‌ جوش و خروش

از برای عشق‌ این‌ خونها شده

[...]