جامی اطناب در سخن نه سزاست

قصه کوتاه کن که وقت دعاست

نه دعایی که شاعرانه بود

از ره صدق بر کرانه بود

خواهی آنها ز ایزد متعال

[...]

مرده لوزینه پز چو از کینه

سازد از سیر حشو لوزینه

شکل لوزینه می زند فریاد

هستم از سیر و بوی او آزاد

لیک حشوش به طعم گوید و بوی

[...]

نبرد فعل را چه خیر و چه شر

آنچه گفتم ز اختیار بدر

آن بود اختیار در هر کار

که بود فاعل اندر آن مختار

معنی اختیار فاعل چیست

[...]

آدمی چیست برزخی جامع

صورت خلق و حق در او واقع

نسخه مجمل است و مضمونش

ذات حق و صفات بیچونش

متصل با دقایق جبروت

[...]

هیچ موجود نیست در عالم

که شناسد حقیقت آدم

داند آدم حقیقت همه چیز

عین حق را حقیقت همه نیز

بیند آن عین را به چشم عیان

[...]

یا جلی الظهور و الاشراق

کیست جز تو در انفس و آفاق

لیس فی الکائنات غیرک شی

انت شمس الضحی و غیرک فی

فی چه باشد به فارسی سایه

[...]

جوع آیین سالک راه است

شیوه عارفان آگاه است

جوع سالک به اختیار بود

جوع عارف به اضطرار بود

می نماید رونده مرتاض

[...]

خواب مرگ و حیات بیداریست

صلح مرگ از حیات بیزاریست

می گریزی ز زخم نشتر مرگ

چه کنی روی در برادر مرگ

خواب دزدیست زندگانی کاه

[...]

قال خیرالوری علیه سلام

انما الناس هجع و نیام

فاذا جائهم و ان کرهوا

سکرة الموت بعدها انتبهوا

آدمیزاده در مبادی حال

[...]

معتمر گفت آن منم اینک

هر چه خواهی ضمان منم اینک

خواست چندان زر تمام عیار

که مثاقیل آن رسد به هزار

بعد ازان نیز ده هزار درم

[...]

صرصر مرگ را ببین چه فن است

سر شکن بیخ کن ثمر فکن است

شاخ پیوندها شکسته اوست

بیخ امیدها گسسته اوست

وی فکنده ست ازین درخت بلند

[...]

زنگی روی چون در دوزخ

بینیی همچو موری مطبخ

ننمودی به پیش رویش زشت

لاف کافوری ار زدی انگشت

چشم ها گرد و چشمخانه مغاک

[...]

بعد حمد حق و درود نبی

نیست پوشیده بر ذکی و غبی

که ظلال الله اند پادشهان

راحت رنجیدیدگان جهان

سایه بان ساخته ز چتر سیاه

[...]

خواست تا آفتابه زر خویش

به بر او فرستد از بر خویش

باز گفتا مبادا گرداند

کش چنان دیدم و خجل ماند

بر فقیران گرد خود یکسر

[...]

بود پیری به خطه خوارزم

همه جا ظلمجو چه بزم و چه رزم

در پی گام ها چه صبح و چه شام

به شریعت روی همی زد گام

چار زن داشت لیک چون به نکاح

[...]

نیکخواهی خاصه کو را یاور است

گشته پیدا با وی از یک گوهر است

کرده جا در سایه اقبال او

سایه وار افتاده در دنبال او

هر کجا این آفتاب آن پرتو است

[...]

شهریاری بود در یونان زمین

چون سکندر صاحب تاج و نگین

بود در عهدش یکی حکمت شناس

کاخ حکمت را قوی کرده اساس

اهل حکمت یک به یک شاگرد او

[...]

زنده دلی از صف افسردگان

رفت به همسایگی مردگان

پشت ملامت به عمارات کرد

روی ارادت به مزارات کرد

حرف فنا خواند ز هر لوح خاک

[...]

یکی تازه برنای نوخاسته

به شاهانه خلعت تن آراسته

درآمد بر آزادمردی حکیم

به خلوتسرای قناعت مقیم

حکیمش چو دید آنچنان بگذراند

[...]

بنامیزد چه دلکش منزل است این

نه آب و گل همه جان و دل است این

بسی مه بر فلک منزل بریده

به عمر خود چنین منزل ندیده

تصور کن چو یک شخص این جهان را

[...]