... چو برقش در کمین باشد زخرمن کی برد حاصل

نه تنها پای من در گل بود از بار عشق تو

که هر جا کوه را بینی از این سوداست پا در گل

مده در حلقه زلفت خدا را راه آه کس

بیا مپسند این بار گران آشفته را بر دل

اگر خواهی نجات ای دل به کوی مرتضی جا کن ...

بغیر من که فتاد است بارم اندر گل

کشیده رخت همه همرهان سوی منزل ...

... ترحمی من آشفته را زروی کرم

که بار من بگل افتاد و بارها بر دل

خوش آن برهمن حق جوی فارغ از تثلیث ...

... از کمند و زکمان رستم زابل بودم

خواست تا بار سفر بندد و از ذوق وصال

صبر میکردم و امکان تحمل بودم ...

... زین گل تازه که بشکفت به گلزار دلم

گفتم ای مردم دیده زچه خونبار شدی

غوطه در خون زدو میگفت که خونبار دلم

خون من خورد دل و دیده فشاندش زمژه

دل کجا رفت بگیرید که خونخوار دلم

زلف او خم شده از بار دل مشتاقان

بار زلف کج دلدار شده بار دلم

مدتی راست نشد نغمه ای از پرده دل ...

من آن نیم که بجز بار عشق یار کشم

نیم حمول که جز بار دوست بار کشم

کناره جوی شوم من زباغ کون و مکان ...

... نه مردیست گریزان شدن زعرصه عشق

زنی زسر بنهم بار مرد وار کشم

من و تحمل در جور مدعی حاشا ...

... هزار منت از آن ترک شهسوار کشم

اگر غبار در مرتضی بیارد باد

به چشم یک دو سه میلی از آن غبار کشم

... خوی بدرا نشود یار مگر مرد غیور

حسن را بار کشی نیست مگر عشق سلیم

گنه هر دو جهان خاص من ار شد غم نیست ...

... آن روز که زد طاق نهان خانه عشقت

من بار تو بر فرق نهاده چو ستونم

در اوج محبت دو سه بالی بزدم بیش ...

... رحمتی ای عشق تا کی من برم منت ز عقل

آخر ای جان همتی تا چند بار تن کشم

جلوه ای ای یوسف مصری که شد چشمم سفید ...

... حنظل ندهد شکر و شوره ندهد گل

تا خود چه دهد بار از این خار که کشتیم

بر دست خداوند بود محو و هم اثبات ...

... هست بر دوش من آشفته گناه دو جهان

تا مگر دست خدا بار برد از دوشم

... قیس هزار آیدش بسته حلقه جنون

لیلی اگر برآورد بار دگر سر از حشم

زهره زبام آسمان روی بزیر آورد ...

... هست بردوش من آشفته گناه دو جهان

تا مگر دست خدا بار برد از دوشم

... قیس هزار آیدش بسته حلقه جنون

لیلی اگر برآورد بار دگر سر از حشم

زهره زبام آسمان روی بزیر آورد ...

... امیر مشرق و مغرب خدیو مکه و یثرب

که ما بار گنه پیشش به روز محشر اندازیم

شها آشفته ات را خم شد از بار گنه قامت

بکن رحمی که تا خود را به کوی تو در اندازیم

... مگر اکسیر عشق تو خورد بر قلب مغشوشم

به زیر بار عصیان مانده ام در این سفر یارب

مگر دست خدا بار گران بردارد از دوشم

... در پیش تو غیر تا جان فدا کرد

ار رشک خجلت صد بار مردیم

ما را عمل نیست آشفته مطلق ...

... بنشان ره بدر او بکرامات بریم

نفس چون بختی مست است بر او بار گناه

تحفه این است نداریم که طاعات بریم ...

... آشفته بدل ذره از مهر علی هست

گر بار گناه دو جهان هست بدوشم

با مهر علی کس نشود زنجه زدوزخ ...

... آنچه وامق دیده و فرهاد و مجنون در جهان

من به دوش اندر غمت این بار تنها می کشم

گفت لعلت روح بخشم از تبسم چون مسیح ...

... چشم تو خورده خون من چون من که خوردم خون دل

زلف تو دارد بار دل چون دل که دارد بار من

در عشق تو افسانه ام شمع تو را پروانه ام ...

... کمتر بگرد شمع او ای مدعی پروانه شو

پرهیز کن پرهیز کن از آه آتشبار من