... چو پشت کژ از لطمه کجواج شد

به روباهش آن گونه زد گرگ چرخ

که شیر شکارافکنش ماج شد ...

... ز آسمانی عطاردی سر زد

آفتابی ز چرخ دیگر زاد

خواست سال ولادتش ز رهی ...

شد به خاک از وضع دوران کو نظیرش در صفات

قرن ها نارد برون یک تن ز خاک این چرخ دون

بر سپنجی خانه ششدر سرای هشت کاخ ...

... تیر و طوق و تغاره و تبره

تخت و احرام و چرخ و سنباده

گر یکی فوت شد مگو تو زیاد ...

... بعد قرنی به اضطرار آن هم

چرخ آید به زعم تو یک قرص

سیم ناید به چشم تو یک نم ...

... مردانه وار بر سپه عقل تاختیم

رستیم خود ز ششدر این چرخ مهره باز

تا نرد عشق از دل و جان با تو باختیم ...

... ماهی نگشته طالع گاهی به زیر آب

اخترشناس گفت به چرخ است ماه کاش

می بود و می نمود نگاهی به زیر آب ...

... در فلک هم خود همی گویدچنین است آفتاب

گرمنجم گفت بر چرخ برین است آفتاب

من بر این هستم که طالع بر زمین است آفتاب ...

... مهر ومه را بکشد مهره به نرد

برباید ز سر چرخ کلاه

بر فشاند ز کف دریا گرد ...

... با دلم کرد آنچه دلبر از لب شنگرف گون

با همه کینی که دارد چرخ زنگاری نکرد

بر دل من صد هزاران آفرین از کردگار ...

... ز دو لعل شکر افشان تو چه نرخ بوسه کردی

که ستاره در ششم چرخ شنید و مشتری شد

دل شیخ و واعظ از بس که گرفته جای در او ...

... گفتم که کنی قیمت یک بوسه به جانی

گفت ار کنم از چرخ ششم مشتری آید

گفتم به جفا چشم توچون طره تو نیست ...

... درمجلس ما شیشه وجام و می ناب است

ای چرخ ستم پیشه دگر سنگ مینداز

رانی چو زایوان بدهم جا بر دربان ...

... اقبال من از عشق رخ دوست بلند است

نه ازمدد چرخ ونه از گردش یلدوز

... کس ندارد یاد با هم هیچ سال این صبح وشام

هر سیه بختی زندتهتمت به چرخ نیلگون

نیلگون بخت من است از آن خط فیروزه فام ...

من نه از زلف بتان این سان پریشان روزگارم

باشد از کج گردی چرخ این پریشانی که دارم

چارسوی وشش جهت را هفتخوان کرده است بر من ...

... بارها با من کشد تا می دد یک مشت خارم

چرخ گویا دردل از من کینه دیرینه دارد

ور نه روز وشب چرا خواهدچنین زار و فکارم ...

... دامنم را شب ز اشک از بسکه پراختر کنم

زهره اندر چرخ با یاران خود می گفت دوش

از بلنداقبال کوشعری که تا از برکنم

... ما اگر نیکیم اگر بد در شبستان توایم

نه زجور چرخ می نالیم ونه از دست بخت

زآنکه آشفته دل از زلف پریشان توایم ...

... هر بلایی رسد از دوست رسیده است دلا

نه شکایت دگر از چرخ ونه از انجم کن

پشت گرمی طلب از عشق اگر اهل دلی ...

... بس که از مرحمت دوست بلنداقبالم

نه عجب سر نهد ار چرخ به خاک در من