... سپاهی کشیده بر آن مرز و بوم

نریمان و گرشاسب بر هندوان

سپاهی کشیده چو پیل دمان

همه هند خون بود و تاراج بود

که گرشاسب را رزم مهراج بود

چنان آمد از رای خسرو پدید ...

... یکی خلعتش داد در خورد شاه

ز شمشیر و اسب و قبا و کلاه

... درآریم چون بار پیشش به بند

نه بر اسب رنج و نه بر ما گزند

کنون هر که دارد دل رزم و کین ...

... نه نیزه بکار آمد آن شب نه تیر

چنان پیل دندان برافگند اسب

که شد کین مهراب و آذرگشسب

به هر زخمی اسبی و گردی چو کوه

بکشت از دلیران ایران گروه ...

... بناکام برگشت زود و برفت

همان گاه از اسب اندر افتاد کوش

ز بس خون کز او رفت از او رفت هوش ...

... رخ کوش مانند گل برشکفت

رکیبش گران گشت و ران زد بر اسب

بسی تیزتر گشت از آذرگشسب ...

... هوا تیره تر شد ز گرد سپاه

تگ تازی اسبان و آواز تیز

تو گفتی برآمد یکی رستخیز ...

... کز آن هول مریخ را باک بود

دوان بی سوار اسب و گردان به جنگ

گسسته لگام و شکسته خدنگ ...

... ببست و فرستاد نزدیک شاه

هزار اسب تازی سمند و سیاه

سزای نشست فریدون همه ...

... درآمد بکردار آذرگشسب

بزد تیغ و آمدش بر یال اسب

سر بارگی چون ز تن دور شد ...

... ز سستی بیفتاد تیغش ز دست

سپهبد به اسب دگر برنشست

برانگیخت و آهنگ او کرد باز ...

... ز مکران بجوشید یکسر سپاه

گزیده سواران با اسب و ساز

رسیدند در دشت خمدان فراز ...

... چو گفتار بشنید فرخ قباد

شتابان به اسب اندر آمد چو باد

بیامد بدید آن سپاه گران ...

... به نیرو بزد بر سر پیل زوش

ز اسب اندر افتاد و زو رفت هوش

چنان مغزش از خشم او خیره شد ...

... نکوشد چو بیند سرش را نژند

دو اسبه سپاهی دو ره ده هزار

زره دار با آلت کارزار ...

... سواران مکران و چین هم ز گرد

بر ایشان فگندند اسب نبرد

جهاندیده ایرانیان زود پشت

بدادند و شمشیر و نیزه به مشت

چو اسب از کمینگاه بگذاشتند

سراسر همه روی برگاشتند ...

... نبودش خود اندیشه ی داوری

به چوپان اسب و شبانان گله

توانست کرد آتبین را حله ...

... همان گنجم اندر کم و بیش توست

ز دینار و اسب و قبا و کلاه

ببخش و ببر چند خواهی به راه ...

... از این سان چو کرد آن سپه را گزین

سلیح و درم داد با اسب و زین

ز آمل سراپرده بیرون کشید ...

... برو شش هزار از سپه برگزین

سواران و اسب افگنان گاه کین

نگه کن که کاری توان ساختن ...

... سپهبد کرامی به راه آمده ست

بیامد سلیح و سپه دید و اسب

شتابان بشد همچو آدرگشسب ...

چو از قلب قارن بدید آن شکست

یکی اسب آسوده را برنشست

به قلب سپه برزد و حمله برد ...

... ز دست دلاور برون شد عنان

بیفتاد ز اسب اندر آمد به سر

بجست از زمین شاه پرخاشخر ...

... سواران چین همچو آذرگشسب

رسیدند پیشش کشیدند اسب

شتابان به اسب اندر آورد پای

برآشفت آن شیر مردم ربای ...

شهنشاه چین با سپاهش نژند

فرود آمد از پشت اسب سمند

سران سپه را همه کشته دید ...

... هماورد او سر بدزدید و یال

بزد بر سر اسب گرز گران

بیفتاد و در زیر او ماند ران ...

... ز زخم گران شاه رنجور گشت

سپهبد به اسب اندر آمد چو باد

بینداخت گرز و بدو بر فتاد ...

... وز این روی نستوه و فرخ قباد

برانگیختند اسب مانند باد

بدان چینیان خویشتن بر زدند ...

... قباد آمد و هر دو دستش ببست

بر اسبش فگندند مانند مست

مبادا که شاه آزماید نبرد ...

... بفرمود تا قارن پاکرای

از آمل به اسب اندر آورد پای

به یک هفته سوی دماوند شد ...

... فرستاد نزدش ز هرگونه ساز

ز دینار و اسبان گردنفراز

چو روز آمد او را بخوبی بخواند ...

... روا دارم ار جان من بگسلی

سزد گر به زیر پی اسب شاه

ازاین پس کنم خویشتن را تباه ...