... دردسر بسیار دارد دردمندیها که من

سوختم چون لاله تاپرکردم ازخون جام خویش

حرص برمن دردهای نسیه راکرده است نقد ...

... تمنای رهایی دارم از دریای خونخواری

که چون لاله است خونین کاسه های چشم گردابش

ز دریا کم نگردد سوزش پنهان من صایب ...

... کند یکرنگ خود با هرچه می گردد قرین آتش

نباشد لاله در دامان این صحرا که افتاده

ز برق آه من در خیمه صحرا نشین آتش ...

... امید سازگاری دارم از حسن جهانسوزی

که نقش از خوی او چون لاله بندد بر زمین آتش

سمندر شو اگر از نی تمنای نوا داری ...

... مگر رحمی کنند و با قفس سازند آزادش

نه لاله است این که دارد تربت فرهاد را دربر

که با این گوش سنگین خون چکاند از سنگ فریادش ...

... نسیمی را که راه افتد به زلف مشکبار او

شود ناسور داغ لاله زار از گرد جولانش

من آن روزی که نخلش بارور می گشت می گفتم ...

... که در خم جای دارد چون می نارس فلاطونش

ز فیض عشق دارم لاله رویی درنظر صایب

که می چسبد چو داغ لاله بردل خال موزونش

... درآن گلشن که گردد جلوه گر شمشاد موزونش

غبارش لاله گون خیزد نسیمش گلفشان باشد

به هر خاکی که افتد پرتو رخسار گلگونش ...

... ندارد در گرفتن کوتهی مژگان گیرایش

گلستان کاسه دریوزه سازد لاله و گل را

زتاب می چو گردد شبنم افشان روی زیبایش ...

... دلی کافتاد در سرپنجه مژگان دلجویش

ازان در دل گره چون لاله دارم شکوه خونین

که خاکستر شود اشک کباب از گرمی خویش ...

... نگه دارای خط بیرحم دست ازخال دلجویش

سیه بختی به خون چون لاله غلطیده است هرجانب

زمین کربلا راداغ دارد عرصه کویش ...

... نقل پیغام ز لعل لب شکربارش

شبنم از لاله و گل نعل در آتش دارد

که نظر آب دهد چون عرق از رخسارش ...

... تادم صبح جزا گرم بود بازارش

لاله ای نیست که بی داغ تجلی باشد

محملی نیست که لیلی نبود دربارش ...

... اگر آیینه درآغوش کشد تمثالش

چون نسیم سحر از لاله ستان می گذرد

ازسر خاک شهیدان دل فارغبالش ...

... بی تکلف به نگه سوزی آن عارض نیست

لاله هر چند که آتش چکد ازسیمایش

عالم بیخبری طرفه تماشاگاهی است ...

سرو گلزار بهشت است قد دلجویش

لاله باغ تجلی است رخ نیکویش

من که از رشک دل روشن خود می سوزم ...

... بغل گشاده به منصور می دود دارش

شهید لاله عذاری شوم که تا دم خط

نرفت شرم ز بالین چشم بیمارش ...

... به دور چهره او آتشین عذاری نیست

که همچو لاله گره نیست آه در جگرش

ز سایه مژه پایش شود نگارآلود ...

... که شور حشر بود گرده نمکدانش

ز خون صید حرم کعبه داغ لاله شده است

هنوز تشنه خون است تیغ مژگانش ...

... سیه دلی که به دامان اوست چشم مرا

چو داغ لاله گرفته است درمیان خونش

به دام شاهسواری فتاده ام صایب

که لاله لاله چکد خون ز نعل گلگونش

مخور چو لاله و گل روی دست ساغر عیش

که در رکاب نسیم فناست دفتر عیش ...

... که دین ضعیف شود در زمین کافر عیش

ز داغ لاله عاشق مداممعلوم است

که دل سیاه کندصحبت مکرر عیش ...