... بی قصه تو زبانه ای نیست

تا بوده هزار بار بالین

در کوی تو آستانه ای نیست ...

... عمری است تا چو شمع به امید یک سخن

موقوف پرور دهن تنگ بار اوست

تا کی به خنده ای سردندان کند سپید ...

... در هر شکن آرامگهی یافته باشد

صد بار بگفتم مکن ای دل مرو آنجا

کان ره نه به پای چو تویی بافته باشد ...

... که شب حامله جز هجر همی هیچ نزاید

بار این حادثه من خسته به منزل برسانم

گر در آن سر که جفاهای تو باشد مگر آید ...

... دم نتوان زد که چون همی آید

هر بار دل آمدی کم از غم هات

این بار غمت فزون همی آید

چشم تو خدنگ بر گمان دارد ...

... گفتا منشین برون همی آید

یک بار اثیر زخم خورد از تو

وین بار به آزمون همی آید

... باز ز من شهر پر آوازه شد

دل ز برم رخت سفر بار کرد

جان ز پی اش تا در دروازه شد ...

... هرکس درود هرچه در آنجا که بکارد

بیداد کنی بر من و یک بار نپرسی

زآن کو چو تو بیداد کنی بر تو گمارد ...

... ماییم و نیم جانی در پای صد بلا

این بار دست پر زده آن را همی زند

الحق به سخت کوشی سستی نمیکند ...

... جهان بگیرد حسن تو هیچ میدانی

سپاه عقل بیک بار تارومار بود

براق حسن تو هرجا که دید میدان ساخت ...

... آنچنان خوارم که یارب زینهار

هردمی صد بار بیش از جور یار

بر زبان آرم که یارب زینهار ...

... هر شب برسم تحفه دیده عقیق نابم

کوه است بار هجرم کاهی تن ضعیفم

دانی که من بر این تن آن بار بر نتابم

وین قصه ی تظلم بر هجر عرضه کردم ...

... گفتم که خوانمش جان دل گفت آن تودانی

من باری این دلیری با خوی او نیارم

خواند مر اسک خود وین طرفه تر که هرگز ...

... گربط شوم گذشتن از جوی او نیارم

صد بار آب رویم رویش ببرد والله

این بار اگر برد جان برروی او نیارم

خواهم که گوی باشم چو گان حکم اورا ...

... منهم رقم درد تو بر خویش کشیدم

صد بار ز بیداد تو رختی که ندارم

از عالم هستی بعدم پیش کشیدم ...

... زان کنج دست نقب زمان کوته است از آنک

سی سال شصت بار زکاتش بداده ام

منگر به خامشیم که بر سنگ تجربت ...

... کار نو در پیش می باید گرفتن بعد از این

بار نو گردی بتا باید گرفتن کار نو

گرچه دل بس نازنین و نازتو بس دلکش است

دیر باید تا برآید دل بطبع بار نو

از تجمل ها همین دل کهنه داری ای اثیر ...

سیم اگر پیش سمن لافی زد از سیمای او

سر و باری گیست تا گوید که من بالای او

بر سر آنست مه کز آسمان یک شب فتد

با سری در محنت سودای او در پای او

گیسوی ده پای او هر تا کزو بار افکنی

هست مأوای دلی در عاشقی یکتای او ...

دگر بار ای دل سنگین فتادی

عنان در دست بد عهدی نهادی ...

... ز چشمم چشمه ها بر رخ گشادی

فرامش کرده آن کزعشق صدبار

بمردی باز و وز مادر بزادی ...

... در این مقصوره پنهان میکنی یار

همان باری که صد بارش بدادی

نباشد عیب شاگردیت در شعر ...

... یارب من و آن کاخر نامم بزبان بردی

کم بار دهی بازم بر درگه بار خود

این رسم چنین دانم زان تنگ دهان بردی ...

... جان ببرم بشرط آن کز تو بود حمایتی

گوش تو تنک بار تر از دهنت چو بشنود

غصه ی هر حکایتی قصه ی هر شکایتی ...

... برجای گل تازه شتر خار بر آرد

او بار بیک رقص شتر بگسلد از هم

هر کار که بدخواه تو در یکدگر آرد ...

... بیماری مرک از مگس مختصر آرد

زان قوم کران خوی که با بار قمطره

نادان بود آنکس که شتر در شمر آرد ...