|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساس عمیق عشق و دلتنگی پرداخته است. شاعر به این نکته اشاره میکند که در عشق واقعی هیچ محدودیتی وجود ندارد و هیچ عاملی نمیتواند مانع از عشق ورزیدن شود. او بیان میکند که در دنیای عشق، درد و آزار طبیعی است و بدون آن، هیچ جذابیتی وجود نخواهد داشت. همچنین، شاعر از نبود آرامش و راحتی در زندگی بدون محبوبش سخن میگوید و به زیبایی و جذابیت عشق اشاره میکند که باعث شعلهور شدن احساسات در قلب انسان میشود.
هوش مصنوعی: بازار تو هیچ حد و مرزی ندارد و هیچ دلیلی برای آزارت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: از دل من شعلهای برمیخیزد که نشانهای از درد و بیتابی توست، اما هیچ داستانی در آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هیچ وقت در مسیر دوست داشتن تو، خواب و آسایش نداشتهام.
هوش مصنوعی: در محله تو زیبایی و جذابیت حاکم است و بدون غم و اندوه، هیچ خانهای وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.