... غلام همت آن خاطرم که در ره عشق

کمینه جرعه جامش هزار دریا بود

بیا که قاسم بیچاره باد پیما شد ...

... گر عاشق یارید بجز یار مگویید

یک منزل دیگر زلب جوی بدریاست

در لجه دریا طرف جوی مجویید

گر عاشق یارید درین کو بخرامید ...

... ای دل اگر امینی امانت نگاه دار

دریا و در شنیده ای اما ندیده ای

دریای جان دلست و سخن در شاهوار

با پیشوای شهر بگویید کای سلیم ...

... هر کجا یابی نشانی هستی ما را بسوز

با وجود آنکه دریا جرعه جام منست

بر لب دریای حیرت با لب خشکم هنوز

با خیال زلف و رویت مست و حیران مانده ام ...

... طریق عشق و مودت ز جان قاسم جوی

نشان در شهین از درون دریا پرس

... گر همی خواهی که سر عاشقی پیدا شود

همچو ابری بانگ می زن همچو دریا می خروش

زاهدی دیدم خراب افتاده گفتم زاهدا ...

... بر روی تو مفتون شد ای دوست سلام علیک

دریا همه هامون شد دلها همگی خون شد

جان جانب بیچون شد ای دوست سلام علیک ...

... در عالم جان و دل خوش جلوه گری دارم

گر کوه اگر دریا ای چاره بر دلها

بیچاره نخواهم شد چون چاره بری دارم ...

... تو آن شه بیت غرایی چه گویم

تو دریایی و من دریایی تو

ازین دریا و دریایی چه گویم

بسودای تو شد جانها سرافراز ...

... ز شرابات الهی می تو جوی تناهی

می من لجه دریا بجه از جوی و مرا جو

دل قاسم بکجا رفت بجایی که در آنجا ...

... خوش قابل و مقبولی گر قبله خدا داری

هر لحظه کند القا با ابر دل دریا

از ما شده ای پیدا هم روی بما داری ...

... یقین بدان به حقیقت که بیت معموری

غدیر گفت به دریا نه عاشق و مستی

بگو همیشه چرا در فغان و در شوری ...

... ز صد گوهر یکی بنما اگر در اصل ازین کانی

به پای عقل نتوان رفت ازین دریای بی پایان

مگر حیران شوی ای دل به حیرانی به حی رانی ...

... بیا ای عشق خوش حالت که هم ریشی و هم مرهم

تویی کشتی تویی دریا تو نوحی هم تو توفانی

ز خود جوهر چه می جویی که هم دریا و هم جویی

تویی معشوقه و عاشق که هم جانی و جانانی ...

... حقیقت قطره ای بودم از آن بحر

کنون دریا شدم کم جونم از جوی

اگر تو شمع جانی در حقیقت ...

خالق اشیا که این دریای اخضر آفرید

در کنار و دامنش یاقوت و گوهر آفرید ...

... طشت زرین طاس سیمین در و گوهر جزع و لعل

این همه قدرت درین دریای اخضر آفرید

صانع بیچون که این سطح مسطح راست کرد ...

... چار طبع و نه سپهر و هفت اختر آفرید

ماهیان را در میان آب دریا جای داد

در کنار آتش سوزان سمندر آفرید ...

... گوهر وحدت به بحر نیستی می افکند

چشم گوهربار من مانند دریا می کند

گر کسی از ناشکیبایی ملالی می کشد ...

... سینه از فرقت معشوقه کنم چون آتش

دیده از حسرت دردانه کنم چون دریا

از قفا گرچه رقیب تو قفا خواهد زد ...

... بی گنه خون دل خسته چرا می ریزد

مردم دیده دریا دل گوهر پاشم

هرچه دارد همه در پای شما می ریزد ...

... چین زلف سیهت مشک خطا می ریزد

طبع حیدر ز هواداری تو دریایی است

ورنه این گوهر معنی ز کجا می ریزد

... بگفت این و بادی ز دل برکشید

به کردار دریا دلش بردمید

به رویین چنین گفت باره بران ...

... که بند یلان را کلید آمده ست

چه هامون وکوه و چه دریا و دشت

ز سم ستورش همی چیره گشت ...

... چه شیر و چه جادو چه دیو و چه پیل

چه کوه و چه هامون چه دریای نیل

گه کینه در پیش چشمش یکی ست ...

... تو را باشد این لشکر و بوم وبر

ز دریای چین تا به مرز خزر

سپهر و ستاره گواه من است ...

... مر این مرد را خاک بالین کنم

ز خون روی ایران چو دریا کنم

نشست تو را بر ثریا کنم ...

... به پیروز بخت رد افراسیاب

کنم دشت ایران چو دریای آب

ستانم ز کیخسرو آن تاج و تخت ...

... دل شیر دارد تن ژنده پیل

چه هامون به پیشش چه دریای نیل

ز دیوان جنگی نترسد به جنگ

به مردی بر آرد ز دریا نهنگ

بسا شیر مردان که او کشته کرد ...