صانع بی‌چون که این عالم هویدا می‌کند
این همه قدرت ز صنع خویش پیدا می‌کند
چون درست مهر پنهان می‌کند
دامن گردون پر از لؤلؤ لالا می‌کند
در شب تاریک بهر روشنایی در سپهر
صد هزاران مشعل انجم هویدا می‌کند
چرخ صوفی وضع ازرق‌پوش را هنگام شام
در کنارش از شفق یاقوت حمرا می‌کند
نی غلط گفتم که اندر کاسه‌ای از لاجورد
دست صنع و قدرتش یک جرعه صهبا می‌کند
از ثریا عقدی از گوهر به گردون می‌دهد
وز مه نو حلقه‌ای در گوش جوزا می‌کند
غرهٔ مه آنکه غرا کرد دست قدرتش
طرهٔ عنبرفشان شب مطرا می‌کند
این همه قدرت برای خاطر ما می‌نهد
این همه صنع از برای دیدن ما می‌کند
لعل و یاقوت و گهر از سنگ می‌آید برون
کآتش مهرش اثر در سنگ خارا می‌کند
دست صنع و قدرتش هر شب به کلک معرفت
دفتر گردون پر از حرف معما می‌کند
هر سحر نقاش قدرت شمسه‌ای از زر ناب
بر سر لوح زمرد آشکارا می‌کند
عالمی از صنع مالامال قدرت کرده است
خرم آن کس کین همه قدرت تماشا می‌کند
پرتوی از نور ذات خویش درمی‌افکند
خاک را از صنع خود گویا و بینا می‌کند
سرمهٔ تورات اندر چشم موسی می‌کشد
حلقه انجیل در گوش مسیحا می‌کند
یوسف دل خسته در دست زلیخا می‌دهد
آدم بیچاره سرگردان حوا می‌کند
هر شب اندر گردن گردون گردان، دست صنع
خوشه‌های گوهر از عقد ثریا می‌کند
قدرت و صنعش تماشا کن که از یک قطره آب
صورت مه‌پیکر و خورشیدسیما می‌کند
دلبر سیمین‌تن سنگین‌دل یاقوت‌لب
گل‌رخ نسرین‌بر شمشاد بالا می‌کند
چون شراب لایزالی می‌دهد از جام شوق
عاشقان خویش را سرمست و شیدا می‌کند
چون به دست صنع خود خوان کرم می‌گسترد
روزی خلق جهانی را مهیا می‌کند
گر کسی را هست دردی در نهاد از عشق او
درد او را از وصال خود مداوا می‌کند
گوهر وحدت به بحر نیستی می‌افکند
چشم گوهربار من مانند دریا می‌کند
گر کسی از ناشکیبایی ملالی می‌کشد
از وصال خویشتن او را شکیبا می‌کند
کافران را زآتش دوزخ محابا هیچ نیست
مؤمنان را زآتش دوزخ محابا می‌کند
بر سر راه بیابان طلب از آرزو
سالکان راه وحدت بی‌سروپا می‌کند
تا شش و پنجی ازین چار و سه بیرون آورد
جای هفت اختر درین نه طاق مینا می‌کند
پادشاه پادشاهان بر فراز تخت دل
مخزن اسرار خود سر هویدا می‌کند
احمد مرسل که باشد سرور پیغمبران
در دو کونش از شرف محبوب دل‌ها می‌کند
در شب معراج قربت دستگیرش می‌شود
پایگاهش بر سر عرش معلا می‌کند
هرکسی را در جهان باشد تمنایی ز حق
حیدر از حق در جهان هم حق تمنا می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از قدرت و آفرینش خداوند می‌پردازد. شاعر به توصیف زیبایی‌های عالم و نشانه‌های قدرت الهی می‌پردازد. از خلاقیت‌های خداوند در آفرینش ستاره‌ها و سنگ‌ها گرفته تا ایجاد زیبایی در طبیعت و دادن زندگی و عشق به انسان‌ها، همه نشان‌دهنده عظمت و هنر الهی است. شاعر به قدرت خداوند اشاره می‌کند که با خلق مخلوقات مختلف، همچون نور و زیبایی، عشق و مواسات را در دل انسان‌ها می‌گسترد. همچنین، پیام‌های دینی و معنوی نیز در لابه‌لای ابیات وجود دارد، از جمله اشاره به پیروزی مؤمنان و اهمیت طلب و عشق الهی. در نهایت، این شعر دعوتی است به مشاهده و درک قدرت و زیبایی‌های آفرینش خداوند.
هوش مصنوعی: خالق بی‌نقصی که این جهان را به نمایش می‌گذارد، نشان‌دهنده قدرت بی‌پایان خود است.
هوش مصنوعی: وقتی که خورشید به طور درست پشت ابر می‌رود، آسمان مثل دامن پر از مروارید زیبا و درخشان می‌شود.
هوش مصنوعی: در شب تاریک، برای ایجاد روشنی در آسمان، ستاره‌های بسیار زیادی خود را نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: چرخ فلک در هنگام غروب، لباس آبی صوفی را با رنگ قرمز یاقوتی شفق در کنارش تزیین می‌کند.
هوش مصنوعی: من اشتباه گفتم که در ظرفی از سنگ لاجورد، دست خالق و قدرتش یک قطره از شراب ناب می‌ریزد.
هوش مصنوعی: از آسمان، چیزی با ارزش و زیبا به زمین می‌آید و از ماه نو، تزیینی در گوش برج جوزا قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: درخشش و زیبایی ماه، آن حالت فریبنده را به وجود می‌آورد که در پس قدرتش، مانند دستانی زیبا و قدرت مند، شب را به رنگ عطر عنبر درمی‌آورد.
هوش مصنوعی: تمام این قدرت و توانایی‌ها برای ما به وجود آمده و این همه آفرینش به خاطر تماشای ماست.
هوش مصنوعی: سنگ‌های قیمتی مانند لعل و یاقوت و گوهر از دل خاک بیرون می‌آیند، اما این تنها به خاطر تأثیر آتش عشق است که می‌تواند سنگ سخت را به جواهر تبدیل کند.
هوش مصنوعی: هر شب، دست خالق و قدرت او با استفاده از دانایی و هنر، دفتر آسمان را پر از نشانه‌ها و رازها می‌کند.
هوش مصنوعی: هر صبح، هنرمند قادر، تصویری از خورشید طلایی را بر روی لوح سبز نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: جهان پر از نشانه‌ها و زیبایی‌های خالق است. کسی که بتواند این عظمت و قدرت را ببیند و از تماشای آن لذت ببرد، واقعاً خوشبخت است.
هوش مصنوعی: خداوند از نور خود نوری می‌تاباند که به خاک حیات و بینش می‌بخشد و آن را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تأثیر عمیق و معنوی متون مقدس بر پیامبران اشاره دارد. به طور خاص، می‌گوید که بینش و بصیرتی که از طریق کتاب مقدس حاصل می‌شود، همانند سرمه‌ای است که در چشم موسی قرار دارد و به او بینایی و روشنایی می‌بخشد. همچنین نشان می‌دهد که پیغام انجیل در دل مسیح برقراری یک ارتباط معنوی و روحانی است که شنیدن آن در گوش او همانند حلقه‌ای است که او را به حقیقت متصل می‌کند. به طور کلی، این بیت بر اهمیت و ارزش بالای این متون دینی و تأثیر آنها بر زندگی و رسالت پیامبران تأکید دارد.
هوش مصنوعی: یوسف که دلی پر از درد و خستگی دارد، در دستان زلیخا قرار می‌گیرد و آدمی که در بلاتکلیفی و سردرگمی است، حوا را به یاد می‌آورد.
هوش مصنوعی: هر شب، آسمان به دور خود می‌چرخد و با دستانی ماهر، جواهراتی را از خوشه‌های ستاره‌های ثریا به زمین می‌آورد.
هوش مصنوعی: به قدرت و هنر خداوند نگاه کن که چگونه از یک قطره آب، موجودی زیبا و با شکوه همچون ماه و خورشید می‌آفریند.
هوش مصنوعی: محبوب با زیبایی و تن طلا مانند، با قلبی سنگین و لبانی چون یاقوت و صورتی مانند گل و نسرین، بر درخت شمشاد نگاهی می‌افکند.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به اینکه عشق و شوق می‌تواند همچون شراب جاودانی باشد که انسان را مست و شاداب می‌کند. این عشق انسان‌ها را مجذوب و سرمست می‌سازد، به‌طوری‌که در حالتی مملو از شادی و شوق قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند با مهارت خود نعمت‌ها را به گسترش می‌گذارد، برای روزی رسانی و تامین نیازهای خلق، جهانی را آماده می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر عشق از دردی در درون رنج می‌برد، بی‌تردید حضور و وصال معشوقش می‌تواند آن درد را تسکین دهد.
هوش مصنوعی: چشم پرتوان من به دریاگونه، جواهر یگانگی را در گودال نیستی می‌افکند.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر نداشتن صبر و شکیبایی، از نزدیکی و ارتباط با خود ناراحت است، او را با صبر و تحمل آشنا می‌کند.
هوش مصنوعی: کافران از آتش جهنم هیچ ترسی ندارند، اما مؤمنان از آن آتش به شدت می‌ترسند.
هوش مصنوعی: در میانه بیابان، وقتی که در جستجوی آرزوها هستی، سالکان راه اتحاد و یگانگی را بدون توجه به ظاهرشان زیر و رو می‌کنند.
هوش مصنوعی: شخصی تلاش می‌کند تا با گذر از محدودیت‌های موجود، به جایگاه و مرتبه‌ای بالاتر دست پیدا کند. او در این مسیر به زیبایی و زرق و برق زندگی توجه دارد و سعی می‌کند تا از آن لذت ببرد.
هوش مصنوعی: بزرگ‌ترین پادشاه‌ها بر بالای تخت قلب خود، رازهای نهانی‌اش را آشکار می‌سازد.
هوش مصنوعی: احمد مرسل، که سرور همه پیامبران است، در هر دو دنیا به دلیل شرافتش محبوب دل‌هاست.
هوش مصنوعی: در شب معراج، در نزدیکی خداوند، او به مقام و جایگاهی دست می‌یابد که بر فراز عرش عظیم قرار دارد.
هوش مصنوعی: هر فردی در این دنیا آرزویی دارد، اما کسی که به حق حیدر (علی) اعتقاد دارد، این آرزو را هم از حق و حقیقت طلب می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از رضی الملک الحق شرمساری حاصلست
بس که اندر حقّ من لطف و کرم‌ها می‌کند
لیک تا فصل خزان آغاز دم سردی نهاد
گوییا کآن دم سرایت با تن ما می‌کند
در خوی خجلت غرق گردد سراپایم همی
[...]
آفتابی از شکاف ابر ایما می‌کند
عاشقان را در هوا چون ذره رسوا می‌کند
باز در زیر نقاب فستقی رخسار گل
می‌نماید بلبلان را مست و شیدا می‌کند
لعل او با من به لطف و خنده می‌گوید سخن
[...]
دلبر سرمست ما عزمی به دریا می‌کند
منع نتوان کردنش چون میل مأوا می‌کند
چشم ما پر آب کرده خوش نشسته در نظر
این عنایت بین که او با دیدهٔ ما می‌کند
آفتاب حسن او هرجا که بنماید جمال
[...]
گوهر اشکم که راز دل هویدا می‌کند
ز آن نشد پنهان که بازش دیده پیدا می‌کند
اشک اگر بی‌وجه ریزد آبروی ما رواست
چون به رو می‌آید آخر آنچه با ما می‌کند
نافه گر برد از خطت عطری به صد خون جگر
[...]
زان پری ما را دل دیوانه رسوا می‌کند
این چه رسوایی است این دیوانه با ما می‌کند
ای که می‌گویی ز افغان چند غوغا می‌کنی
من خموشم عشق او در سینه غوغا می‌کند
یار پروای شهیدان محبت کی کند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.