محسن در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:
با عرض سلام زیبایی کلام حضرت حافظ وصف نشدنیست.
من بارها این مثنوی رو خواندم و لذت بردم هیچگونه عیبی ندارد تمام
ابیات صحیح ؛ شیوا و بجا میباشد. از دوستان خواهش میکنم بجای نگارش ایده هیشان کمی از دانش حضرت بهره بگیرند و از مسولین محترم سایت گنجور بابت زحماتشان تشکر میکنم.
خسته نباشید عزیزان
محمد در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۵۱ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۱ - در مدح علیبن محمد:
با سلام. این قصیده وصفی است و مانند سایر قصاید سبک خراسانی و به ویژه منوچهری در آن وصف طبیعت جزو ملزومات قصیده است. و در کمتر قصیده ای از این شاعر، تنها وصف طبیعت دیده می شود.بنابراین در این شعر نیز او به وصف شخص خاصی می پردازد.
بهزاد در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۲۷ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب دوم در احسان » بخش ۳ - حکایت ابراهیم علیهالسلام:
درود بر شما به فکرم که در یایپ خط آخری اشتباه املایی رخ داده، من در لغت نامه شادروان علی اکبر دهخدا نیز جستجو کردم.
گونه درست شعر چنین است:
گر او می برد سوی آتش سجود
تو واپس چرا میبری دست جود؟
صبا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۱۴ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » تصنیفها » مرغ سحر (در دستگاه ماهور):
@توری مستوفی: در شعر مرغ سحر شادروان بهار یک اشتباه بزرگ شده است و آن در آنجائی است که عوض خاک تیره به غلط توده نوشته شده و این مسایل سیاسی را تداعی میکند با توجه به اینکه این عمل غیر ار دستبردجیز دیگر نیست.
خاک توده مسایل سیاسی رو تداعی میکنه؟
تو اصلا خوندی این شعر رو؟؟
این تصنیف در کوران حوادث پس از سقوط سلسله قاجار و روی کار آمدن پهلوی سروده شده است. اسماعیل نواب صفا، ترانهسُرای مشهور، نالهٔ مرغ سحر ملکالشعرا را مربوط به «حوادث دوران محمدعلیشاه و به توپ بستن مجلس شورای ملی و بلاتکلیفی مملکت در لحظاتی بسیار حساس» انگاشته است.
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۳۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳:
رضا جان آن مایینه است نه معاینه و در لری هنوز کاربرد دارد و برابر مادینه می باشد .
شرح سرخی بر حافظ در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹:
متاسفانه در متن چند غلط املایی وجود دارد مانند ( چین ) که ( چسین ) درج گردیده و ... به بزرگی خویش باید ببخشید . در مورد بیت مقطع ( حافظ از زبان درازی ) صحیح است
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:
با پوزش درست تر
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:
یعنی اینکه خاموشانه از کنار این داستان گذشتن به نگاهم درستر است .
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:
البته من جداستان هستم با سرورمان شهریار و به پاکی دلها برای سرودن دیوانهای باریک بینانه ایمان دارم و البته مغبچه و مغبچگان را می دانم چرا می آورند و دلاسوده هستم پیوندی با جنسیت ندارد ولی نمی توانم بگویم که سزا نیست .
شرح سرخی بر حافظ در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹:
غزل در مورد رابطه ی حافظ با شاه شجاع در دوره ی دوم حکومت شاه است که به علت رک گویی حافظ شاه از او عصبانی است و دستور داده است که او را به حضورش راه ندهند و داستان از این قرار است که شاه شجاع در مورد غزل های حافظ ایراد می گیرد که ابیات از هم گسسته و در یک موضوع واحد سخن نمی گوید و سپس از اشعار خود تعریف می کند و دیگران نیز سخن او را تصدیق می کنند . حافظ خیلی خونسرد جواب می دهد که البته همینطور است و اشعار شاه از بنده زیباتر و بهتر است اما نمی دانم چرا اشعار من تا چسین و ماچین رفته است و شعر سلطان هنوز در شیراز درجا می زند !! و شاه که به عمق سخن پی می برد و نزد بزرگان بی اعتبار می گردد کینه ی حافظ را در دل می گیرد و تا زمان مرگ نیز آن رابطه و دوستی که بین او و حافظ در دوره ی اول حکومتش بود به وجود نیامد هر چند حافظ با سرودن چنین غزل هایی سعی در رفع کدورت داشت و حافظ چندین غزل در این مورد دارد . با دانستن این شان نزول بیت سوم و ششم قابل درک است . در بیت مقطع هم اشاره به همان زیبا درازی خود می کند . و بیت ششم هم در حقیقت عذر سخنی را که گفته است می آورد و کل غزل در حقیقت حافظ از سخنی که گفته است و می داند که شاه را آزرده است ، عذر خواهی می کند
سید محمد فرقانی در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۳۸ دربارهٔ باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:
در مصرع دوم "را" اضافی است
ملیحه رجایی در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۱:
بیت 4:
که که را میکند --> که کرا میکند
کرا کردن : ارزیدن، ارزش داشتن
امیرعلی در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۴۶ دربارهٔ رضیالدین آرتیمانی » ساقینامه:
بیت دوم آنما به آن ما
برای ما فرود آمد
بزرگمهر وزیری در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۴۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷:
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پس صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی
انوشه روان در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۵۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایتِ شمارهٔ ۱۵:
جوهری در اینجا به معنی جواهرفروش است.
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۳۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵ - قصد خیانت کردن عاشق و بانگ بر زدن معشوق بر وی:
مولانا بسیار بر ادبمند بودن رونده پافشاری می کند ، این را پیشتر هم در دفتر یکم گفته بود .
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۳۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵ - قصد خیانت کردن عاشق و بانگ بر زدن معشوق بر وی:
ادبسار یعنی ادبیات جایی که ادب بسیاراست ، ادبسرا هم زیباست .
امین کیخا در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵ - قصد خیانت کردن عاشق و بانگ بر زدن معشوق بر وی:
قصد لغتی بر ساخته از خواست فارسی است
آذردیماهی در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶:
چه زیباست، چه زیباست، جه زیباست
این عشق خدایی که به یکباره هویداست
هرگز نرسد فهم به ادراک مثالش
هرجا سخن از آن گوهر بکتاست
علی در ۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۵۷ دربارهٔ خلیلالله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱: