تاوتک در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۱۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
سارا جان من هم ابتدا با مثنوی خواندن مشکل داشتم اما محبتی که بوسیله اساتید در گوشم زمزمه شد جمعه که سهل است ساعت 3 نیمه شب هم مرا به این مکتب میکشاند .در کتابی که از دکتر ندوشن خواندم و متاسفانه نامش را فراموش کرده ام مثنوی را حماسه دوران بعد از اسلام دیدم و شاهنامه را حماسه پیش از اسلام نخست گزافه گویی به نظرم آمد و مخالف این قضیه بودم و فکر میکردم چرا شمس قهرمان آرمانی مولاناست اما رستم و بیژن و ..قهرمانان شاهنامه و متوجه نمیشدم که چرا باید فردوسی که جبهه خرد را برگزیده است رها کنیم و مثنویی بخوانیم که از کارساز بودن خرد دل بریده و به عشق روی آورده است در این گیر و دار به مقاله ای برخوردم با عنوان پاک باخته که تا حدودی رو شنگر و کارساز بود هر چند که باز نقطه و نکته های قابل تامل در ذهنم باقی ماند اما موضوعی که نویسنده در سراسر مقاله به آن پرداخته بود این بود که هدف یکی اما راه های رسیدن متفاوت است و توجیه هم این بود که مقتضیات زمان مولانا و اوضاع نابسامان آن زمان چنین حکم میکرده که عشق راهگشا دانسته شود .به هر حال سارا جان من فکر میکنم حتی اگر سلیقه شما اثری را نمیپسندد باید بخوانی و واکنش سریع و سلیقه ای وگاها بی حساب و کتاب را کنار بگزاری .یکی از ویژگی های این تارنما به نظر بنده این است که مخاطب با هر نظر و دانشی آزاد است بنویسد اما در چارچوب ادب . پس همین که امکان نوشتن برای آدم فراهم باشد دلیل نمیشود انسان به خود اجازه بدهد بنویسد آنهم این گونه که شما نوشته اید
کاری کمال در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۳۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۲:
حسین جان
تا که رخسار تو شد قبلۀ پنهانی ما
خلل افتاد در ارکان مسلمانی ما
شهریار۷۰ در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰:
پیرامون نظر محسن عزیز در مورد مصرع اول بیت تخلص
گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
به نکته زیبایی اشاره کرده‌اید.
در این جا نیاز به مصدر ارزیدن است نه سنجیدن ، لیکن آن طور که از مستندات برمی‌آید ، خواجه حافظ بزرگ و دوست داشتی ما مصدر سنجیدن را به کار برده و تمام نسخ قدیمی از 821 قمری تا اواخر سده‌ی نهم سنجد ضبط کرده‌اند و متاسفانه این بیت از نظر بزرگان شعر و شاعری ضعف تالیف به شمار میرود. به نظر من این اشتباهات در مقابل این اثر عظیم به مثابه قطره‌ای در برابر اقیانوسی است.
ضمنا استغنا ضبط درست و استغفار اساسا هیچ لطف و معنا و زیبایی ندارد و کل بیت را به هم می‌ریزد.
شهریار۷۰ در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰:
ممنون امین آقا
من فقط انتقال‌دهنده‌ی این اطلاعات هستم. اصل این پژوهش‌های شگرف متعلق به استاد آهی است که البته من تنها چند صدمی از آنها را در اینجا توانستم درج کنم.
در مورد نظر مهشید پیرامون بیت
آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی
آدمی اینجا جناس تامی فوق‌العاده است. آدمی مصرع اول با «یا»ی مصدری است یعنی آدم بودن و انسانیت و در مصرع دوم منظور ساختن یک آدم دیگر است. مهشید خانم به نظر من برداشت کلی شما از این بیت دقیق است فقط در تفسیر مصرع اول کمی تغییرات نیاز است.
رضا سعدی در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴:
1. یکی از دو جان من، منادا است: ای جان من، جان من فدای تو باد...
سارا صادقی در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
حالم به هم خورد این سایت فقط مولوی اهمیت داره فقط مولوی رو چاپ میکنه شاید یکی دوست نداره
رضا سعدی در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۷:
درود بر شمس عزیز
برخی از لغات، مانند همین برخی، از برخی لغات دیگر، تعدد معنایی بیشتری دارند، و تلگراف های بنده در ذیل برخی از غزل ها برای همین است، باری تذکر شما را بجا می دانم،
در باره فیلتر شکن هم به گفته های دوستمان تاوتک اضافه می کنم که: عموما فیلترشکن را از سایت ها و افرادی که آن را به صورت رایگان و یا فروشی در نت عرضه می کنند تهیه می نمایند و اگر نشانی از این افراد خواستید در خدمتتانم.
علی نوروزی در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۴۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸۵:
تکری یرلغسن: به آرامی تکرار کن
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰:
شهریار جان درود به دقت نگاهت
شهریار۷۰ در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰:
با سلام
دوستان بنا به آموخته‌های برادر کوچکتان از برنامه‌ی تماشاگه راز استاد آهی در شبکه رادیویی فرهنگ ، در مصرع نخست بیت مطلع محرم درست‌تر ، باپشتوانه‌ی نسخ قدیمی‌تر و رساتر است.
دیوان مصصح علامه قزوینی و دکتر غنی ارزشی ژرف و والا دارد ، منتها در زمان نگارش این مجموعه‌ی ارزشمند در حدود هشتاد سال پیش ، این تعداد نسخه‌ی قدیمی در سرتاسر جهان کشف نشده بوده و در ثانی دسترسی به آنها میسّر نبوده است. این دیوان همان گونه که در مقدمه‌اش آمده بر مبنای نسخه‌ی مشهور خلخالی که در سده‌ی نهم جمع‌آوری شده ، به رشته‌ی نگارش درآمده است.
حال شما به بیت مطلع نگاه کنید. مرهم را روی زخم جسمانی می گذارند. برای سینه‌ی مالامال از درد یک مرحم نیاز است تا درد دلت را برایش بیان کنی و از نظر روحی آرامش بیابی ، نه مرهمی که روی سینه ات قرار بدهی .
خدا را باید خدایا ضبط شود چون مخاطبی خاص ندارد بیت که در آن به خدا قسم خورده شود.
خطاب سخن خواجه خدا است و او را منادا قرار داده است.
تمام این سخنان من برداشتی از استاد آهی است و این بزرگوار تمام این موارد را با ذکر سندهایی از قدیمی‌ترین نسخ کشف شده‌ی دیوان حافظ به اثبات می‌رساند و به واقع از ضبط ذوقی و دل به خواه دیوان خواجه بزرگوار دوری می‌جوید.
در مصرع دوم بیت تخلص نیز طوفان بهترین ضبط است ، اگرچه دریا دارای معنا در این بیت هست ولی آنچه قدیمی‌ترین نسخ ضبط کرده‌اند طوفان است.
برای دسترسی به سخنان مربوط به این غزل از سایت iranseda.ir به برنامه‌ی ساعت 18:30 رادیو فرهنگ به تاریخ 92/8/10 مراجعه فرمایید.
تاوتک در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
سپاس دکتر جان
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۴۹:
دارا جانم ما نیازمند دانستن گویش های فارسی هستیم و این نیاز برای یارمندی فارسی بسیار هم ناگهند ( فوری ) است .شاید بسیاری از گویش ها کمرنگ تر بشوند و فارسی گنجینه های زبان های محلی و گویشگران محلی اش را از دست بدهد .سپاس برادر سپاس برای ذکر یک واژه محلی
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:
البته هر چه فارسی تر بنویسیم به برازندگی نوشته افزوده می شود محمد انسان غور رس و ژرف کاوی است گویا دسترسی به واتگروه ( الفبا) فارسی ندارند درود بر ایشان .
دارا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۰ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۴۹:
با درود
در گویش خراسانی (خراسان جنوبی)دینه به معنای دیروز به کار میرود.
منصور قاسمی(ساوه) در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
مرصع یکی مونده به آخر درستش اینه
راستی هرگز نخواهد گفت، سلمان ترک می
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۷:
حال به معنی وضعیت تندرستی فارسی است , و نیز انچه معنی لذت می دهد .ولی حال به معنی اکنون و نیز تالار به ترتیب عربی و انگلیسی است .
منصور قاسمی(ساوه) در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۷ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
مصرع یکی مونده به آخر غلطه
درستش اینه.
راستی هرگز نخواهد گفت، سلمان ترک می
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۰۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
ترک تاز درست است یعنی ترک تازنده همان که دوستان گمان کردند درست است اما چشم تنگ هم که علامت مغول ها است هم خود سند و فرنودی کمک کننده است
ناشناس در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۳۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴ - نی محزون:
بیت آخر:
شهریارا اگر آیین محبت باشد*چه حیاتی و چه دنیای بهشت آیینی
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۳۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰: