منصور قاسمی(ساوه) در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۷ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
مصرع یکی مونده به آخر غلطه
درستش اینه.
راستی هرگز نخواهد گفت، سلمان ترک می
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۰۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
ترک تاز درست است یعنی ترک تازنده همان که دوستان گمان کردند درست است اما چشم تنگ هم که علامت مغول ها است هم خود سند و فرنودی کمک کننده است
ناشناس در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۳۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴ - نی محزون:
بیت آخر:
شهریارا اگر آیین محبت باشد*چه حیاتی و چه دنیای بهشت آیینی
گود مشد در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۳۳ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۱ - دیباچه:
احد درمیم احمد گشت ظاهر
دراین دور اول آمد عین آخر
زاحمد تااحد یک میم فرقست
جهانی اندر آن یک میم غرقست
به نظر بنده آنچه که از این دو بیت برمی آید عبارت ازاینست که:
احمد:حضرت محمد(ص)
احد:خداوند
در ظاهر فرق کلمه احمد با احددر یک (میم) است که می بینیم در وسط و باطن کلمه احمد قرار دارد
ولی واقعیت اینست که خداوند برقلب حضرت محمد تجلی وظهور کرده است(میم احمد).
همینطور از مصرع دوم برمی اید که جهان در خداوند غرقست.
بعنوان نمونه عطار میفرماید:
دلبر تو جاودان بردردل حاظر است
روزن دل برگشا حاضروهشیار باش
یعنی ما وهر آنچه پیرامون ماست در خدا مستغرق است وکافیست چشم دل باز شود.
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
گودمشد در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » نغمهٔ حسرت:
آقای شمسالحق واژه گود مشد اصطلاحی است مر ابدال را.
اشکان در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۰۸ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۳۴:
خیلی زیبا بود...
این هم زیباست:
دلا خو کن به تنهایی، که از تنها بلاخیزد/
سعادت آن کسی دارد، که از تنها بپرهیزد...
علی در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۳۰ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
ترک تازی به جای تر تاز باید باشد در مصرع اول بیت 7.
ونیز در مصرع اول بیت 8 به جای گر بدم ،گرم بدم نوشته شده است.
علی در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:
نقش بستم رخ زیبای تو برخانه دل
خانه ویران شد و آن نقش به دیوار بماند
کیم من؟ در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۲۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵ - چراغ هدایت:
درود بر دوستان
مآل یعنی سرانجام، عاقبت
آمال یعنی امیدها و آرزوها
مآل درسته علی آقا
نرگس در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۱۱ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۰۲ - فرشتهٔ انس:
در مصرع:
زن ار براه متاعت نمیگداخت چو شمع
«متاعت» واژه ای اشتباه است و درستِ آن، «متاعِب» است.
احمد در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:
این آقا محمد ظاهرا در خارج از کشور هستن و امکان استفاده از فونت فارسی را ندارن!!!
فایزه در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۳:
سلام ممنون ازسایت خوبتون من ازاین غزل حافظ خیلی خاطره دارم خداروحشوشادکنه .اولین هدیه ای که به نامزدم دادم این غزل ودرکنارش نوشتم ..یادبادان روزگاران یاد باد....
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
من با کوشش برای پارسی تر نوشتن همداستانم ولی اینکه ناپارسی ننویسیم را درست نمی دانم انچه که بر ما رفته است بی سرپرستی پارسی است یعنی اینکه هیچ بنیاد و یا بنگاه نیرومندی در نگهداری زبان فارسی نمی کوشد و خود فرهنگستان هم کارنامه اش جای خرده گیری دارد. ولی دیده وران و صاحبان اندیشه های بلند و غورکاو می توانند بدون نگاه به گرایستگی های ( گرایش ) اجتماعی روزگار خودشان بنویسند و همین گونه یک سبک و ریختار جدید زاده می شود .هم اکنون به گفته فرهنگستان زبان گرایش مردم برای فارسی تر سخن گفتن بیشتر شده است که خود مایه خرسندی و دلخوشی است ولی انچه پایه پیشرفت فرهنگی می تواند باشد پیشرفت بازرگانی و دادستد در کشور است به این معنی که اگر ایران به لطف پروردگار اباد و ازاد و خرم و مایه دار باشد همه با نرمدلی به فارسی روی می کنند . پروردگار مردم و میهن مان را آباد بداراد یا رب العالمین .
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۲۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
راستش فارسی از بیخ ص ندارد و اگر ما با ص چیزی را می نویسیم یا عربی است و یا اینکه با یک لغت دیگر دشواریی در نگارش پیش می آورد . سد درست است ولی مشکل فقط سد به معنی اب بند نیست بلکه سد دیگری هم داریم که فارسی است و ان معنی ظهور می دهد بهر هال ( حال ) گمان می کنم فارسی هم مانند کردی باید همه س و ص و ث ها را فروکاست کند و نترسیم اخر کرد های عراقی که از ما بیشتر عربی می دانند و زبان رسمی کشورشان بوده است ولی رضا را رزا می نویسند دشواری ای هم پیش نمی اید . دشواری فارسی این است که حجم زیادی نسک های کهن دارد که در شش سوی جهان انبارده اند و گردانش و تغییر در نگارش و واتگروه ( الفبا) برای کسانی که به این کارنامه درخشان سربلند هستند بیمزاست . به نگاه من دانایان هرگونه دلشان بخواهد می توانند بنویسند .شما آزادی بنویسی پایه واژه است نگارش تنها پیرایه است ! وقتی REIMS را به فرانسه غز می خوانند دیگر برای نگارش ارزش شگفتی نمی شناسم مهم خود کلمه است . که نگارش پوستی از ان است .
رضا سعدی در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۷:
10.برخی: قربانی
سعیده نیک طبع در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴:
با سلام. در مصراع " نه پادشاه منادی ز دست می مخورید" به نظر می رسد که اشتباه تایپی روی داده. باید "ز" و "دست" به هم بچسبند تا به صورت فعل "زدست" (زده است) خوانده شود. با نحوه نگارش فعلی بیشتر به صورت " ز دست" (از دست) خوانده می شود.
با تشکر از شما
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
محمد همدرسی در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۵۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۲۳ - بازی زندگی:
سپاس فراوان از تمامی عزیزانی که به گردآوری این سایت پرداختند.... مادربزرگ بنده با 70 سال سن در خاطراتش این شعر را به یاد داشت .... اما گذر زمان رخصار خاطراتش را یوشانده بود اط روزمرگی... به لطف شما مسرورش ساختیم
مسیح در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۷ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶:
این شعر برای سعدیست
تاوتک در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۵ - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخن‌ها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد:
دکتر کیخای عزیز تکلیف ما را با 100 معلوم نفرمودید
ابتدا 100را به این گونه صحیح دانستید(سد)سپس فرمودید که طبق آخرین خوانده هایتان شاید همان(صد)درست باشد اما حالا باز در نوشته های شما سد را میبینیم .استاد چه کنیم ?
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۷: