محمدرضا اکبری در ‫۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۳۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴۵:

یکی از بهترین اشعار ،که کلمات عاجز از وصف زیبایی و دلنشینی این غزل هستند

مرسل سیاووش در ‫۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۱۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:

سلام- به نظر من- این ابیات نیز مانند تمام اشعار خیام بی ارزش بودن دنیا را گوشزد میکند.

قصری که زمانی جمشید جام در دست درش نشسته بوده بعدها ویرانه ای برای بچه کردن آهو و پناهگاه روباه تبدیل شد.

و بهرامی که همه عمرش به عیش و شکار گور( گراز یا گورخر) گذشت ولی بلاخره خودش هم شگار گور (قبر) شد.

با تشکر

مرتضی دارابی در ‫۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۵:۳۳ در پاسخ به رامین از جلفا دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:

خداجون

 

مرتضی دارابی در ‫۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۵:۳۱ در پاسخ به سعید دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:

یه پیام دیگه از 14 سال پیش ...

عجب فضایی داره این تارنما...

خدا نگهدار همه باشه. آمین.

 

دکتر حافظ رهنورد در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۳۹ در پاسخ به ابوطالب رحیمی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷:

بیتی که مرقوم فرمودید از ۱۶ نسخه‌ی دیوان حافظ که در قرن نهم کتابت شده از سال ۸۰۷ تا پس از ۸۲۷، تنها در نسخه‌ی هفتم سال۸۲۱ و نسخه‌ی دهم سال ۸۲۵ موجود است. در نسخه‌ی شانزدهم که مربوط به پس از سال ۸۲۷ هست هم این بیت با اندکی تغییرات آورده شده

یادآور می‌شوم که در بسیاری از نسخ قدیمی، ترتیب ابیات این غزل نسبت به ابیات غزل مندرج در گنجور متفاوت است.

حنانه عسکری در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۳۴ دربارهٔ مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۹۹:

خیلی زیبا

با سپاس از سایت گنجور 

امیرحسین در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۰۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

مایه کنایه از تیره و تاریک است!

امیرحسین در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

پردختن در اینجا به معنای پاک کردن و صاف کردن است!

یعنی زمین را با عدالت آراست و از بدی ها پاک کرد و سلطنت خود را آغاز کرد!

امیرحسین در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۴۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

قنّوج شهریست در هند.

 

امیرحسین در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۱۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱۲ - ستایش سلطان محمود:

میل همان مایل(واحد مسافت!) است که ریشه پارسی آن میل خوانده میشود!

.. منا.. در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۱:

ما به بغداد جهان کوس انالحق می زدیم

من این بیت رو به این صورت دیده بودم

مهرناز در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۹:۰۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد:

من از اون قسمت پیه و دنبه هیچی متوجه نشدم کسی هست که توضیح بده

شهاب قهرمان در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۸:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵۰:

بیت  ٧ می گوید علت اینکه در خانه ای (دلی) نور (آگاهی، بینش) وجود ندارد اینست که در آن جام ( وجد، شوق) نیست. از خداوند می خواهد که در دل ما ( خانه ای که بر أساس انتخابات، ارجهیات، تعصبات، خواستن ونخواستن ها،نگرانیها، و امیدهای ما شکل گرفته است- ساخته ما است) به گونه ای که تو می دانی و می توانی (تدبیر) وجد و شوق [بودن] القا و ایجاد کن تا به آگاهی برسیم - إشراق سویم.

رخشان در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۴۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۰ - مرتد شدن کاتب وحی به سبب آنک پرتو وحی برو زد آن آیت را پیش از پیغامبر صلی الله علیه و سلم بخواند گفت پس من هم محل وحیم:

کاتب وحی به جای این که در کنار حضرت رسول خود را مستغرق دریای وجود ایشان کند برای خودش دچار توهم شد چون هنوز منیّت داشت پس سقوط کرد 

بعداز آن هم به خاطر ناموسی که داشت عذرخواهی نکرد و برنگشت 

مرگ پیش از مرگ امن است ای فتی 

این چنین فرمود ما را مصطفی 

 

غیر مردن هیچ فرهنگی دگر

در نگیرد با خدای ای حیله گر 

Nooshin M در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۵ دربارهٔ حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:

این دیباچه خود حافظ؟ 

برای سعدی بالاش نوشته دیباچه ولی اینجا نوشته مقدمه جمع آورنده

نازنین مریم حسینی در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۳۸ در پاسخ به مسعود زمانى دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲:

از قضا بیت مهمی هم هست در نسخه دیوان سایه آمده تشکر از شما 

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰:

کِی توان ، با جان برِ جانان نشست

نجفی در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۴ - در قحط و غلا و شکایت روزگار گوید:

درود

قصه ی پرغصه و ملال انگیز این دیار گویا پایانی ندارد . این شعر اهلی شیرازی ، انگار حال و احوال اکنون مارا روایت میکند . 

رضا گودرزی در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۵۳۴:

وقت بخیر. 

بیت دوم بایستی به شکل زیر اصلاح بشه: 

صورتت صاحب معنی ز مَلَک به دانست...
(اهل معنا و صاحبدلان صورت و ظاهر تو را از فرشته بهتر و زیباتر می‌دانند)

احمدرضا نظری چروده در ‫۷ ماه قبل، شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۱۴ در پاسخ به مهمان دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:

با ازنظر سبکی به جای به بکار می رفته است. 

درنمازم خم ابروی تو با یاد آمد یعنی به یاد آمد.