مریم هروی در ‫۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰:

دوستان بزرگوار سلام.

در خصوص جَستنِ پلک چشم که از قدیم نشانۀ دیدار دوست تلقی می شده و اشتباه استاد شجریان، خود اسداد در مصاحبه ای گفته بودند من همیشه قبل از خوانش اشعار، با استاد ابتهاج مشورت می کردم، منتها در زمان گزینش و خوانش این شعر ، آقای ابتهاج در دسترس نبودند و من قرائت خودم را صحیح تصور کردم که بعدا با گوشزد ایشان متوجه اشتباهم شدم.

کامران ملکی در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۲۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » غم باسدی قلیانیمی:

با سلام و عرض ادب و احترام

آیا امکان خوانش شعر فقط با کامپیوتر میسر است و با گوشی ممکن نیست؟

مهرناز در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۱۰۷ - تمثیل موبد چهارم:

واقعا این دنباله وجود داره یا بعدا اضافه شده؟

فرهود در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۳۹ در پاسخ به محمدرضا دربارهٔ وحشی بافقی » خلد برین » بخش ۵ - حکایت:

موفق باشید

محمد هارون صادقی در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۰۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲:

با عرض سلام و تقدیم احترامات خدمت دست اندرکاران سایت وزین گنجور و رهبری معظم شان! یک سلام ویژه خدمت مخاطبین محترم که متن بنده را مطالعه میفرمایند. 

غزل زیبای حضرت ابوالمعانی بیدل را داشتم مطالعه میکردم، چشمم به قلم افتادگی های کتبی مقابل شد:  اگر بیان نکنم از نصاف بدور است. 

چه‌ احسان داشت‌ یارب جوهرشمشیر بید (بیدادش)

که‌ درهرقطرة‌ خون‌ سجدة‌ شکری‌ست‌ بسرال را (شکریست بسمل را)

نفس در قطع راه عمر عذر لنگ می‌  (می آرد)

نصیحت پیشرو باشد به وقت‌ کارکاهل را

چو ماه نو مکن‌ گردن‌ کشی‌ گر نیستی ن (ناقص)

که اینجا جپ سعرداری‌کمالی نیست‌کاملرا (که اینجا جز سپر داری کمالی نیست کامل را)

سرااغ سایه از خورشید نتوان یافتن بیدل  (سراغ)

من و آیینهٔ نازی‌ که می‌سوزد مقابل را

امیدوارم به اصلاحات این ابیات زیبا و دلنشین پرداخته بر ممنونیت بیفزاید. وسلام

فریبا اسدپور در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۳:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۴:

متناقض نیست؟

برمک در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۲:۴۶ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۱۲ - آغاز داستان:

 

بماند از گشاد و برش در شگفت بیازید تیر و کمان برگرفت


واژه گشای و گشایش و گشاد در پارسی بچم افتتاح است

ه طالبی در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹:

بگذارید کمی تحلیلی به بیت یکی مانده به پایان نگاه کنیم و ببینیم واژه رندان مناسب است یا قران یا چیز دیگری.

بهتر است از خود حافظ کمک بگیریم و واژه های "مذهب"، "رندان" و "صاحب دیوان" را در سروده های حافظ جستجو کنیم.

1- غزل 31 (مذهب): من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می  زاهدان معذور داریدم که اینم "مذهب" است.

2- غزل 46 (مذهب و رند): در "مذهب" ما "باده حلال است" و لیکن بی روی تو...و

     "می خواره" و سرگشته و "رندیم" و نظرباز وان کس که....

3-  غزل 493 (رند و مذهب): فکر خود و رای خود در عالم "رندی" نیست       کفر است در این "مذهب" خودبینی و خودرایی

4- غزل 71 (صاحب دیوان): "صاحب دیوان" ما گویی نمی داند "حساب"      کاندر این طغرا نشان حسبه لله نیست

نتیجه:

1- حافظ مذهب را مذهب رندان معرفی می کند، افرادی با مذهب خاص که پیروان آن یکتاپرست ولی غیر متشرع هستند (شرابخوار و ...)

2- صاحب دیوان شغلی بوده که وظیفه آن حسابداری، خزانه داری و امور مالی بوده. تا زمان قاجار نیز به حسابدار و مدیر مالی حکومت صاحب دیوان می گفتند (جستجو در اینترنت)

4- دیوان به معنی اداری، حکومتی، دفتری است.

5- دولت به معنی مال، ثروت و تمکن مالی است.

6- حافظ مانند بسیاری از محققین و اهل علم و فضل و ادب که مشغول کارهای اقتصادی نیستند گاه و بیگاه مشکلات مالی داشته و در سروده هایش آن را گفته است و گاهی در همین رابطه و برای تاثیرگذاری بر دیوان، از صاحب دیوان گله کرده (غزل 71) یا تعریف کرده (همین غزل)

 در این بیت با توجه به معنی واژه دولت و سیاق غزل که تمجید از رندان غیر متشرع است و همچنین با در نظر گرفتن آنکه در پایان از صاحب دیوان تمجید کرده است منطقی به نظر می رسد واژه مناسب "دیوان" و یا هتا نام یا لقب شخصی خاص باشد مانند "سلطان". واژه سلطان در غزل ها استفاده شده است، مانند غزل 191. واژه دولت (با توجه به معنی آن) با  واژه های دیگر سازگار نیست و بیشترین سازگاری را با سلطان یا دیوان دارد به ویژه "سلطان" با ترکیب "سلامت طلبی" در مصرع پیش سازگارتر است.

این نظری بود اما "خدا دانای مطلق است"

 

Sina Jafari در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۸:

اگر اهل فهم هر سخنی را بگوید دیگر اهل فهم نیست نباید با برملا کردن اسرار شاهی سر خود را به باد دهد. 

Sina Jafari در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۱۴ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۸:

تعدادی از خدمتکاران و اطرافیان به حسن میمندی گفتن، پادشاه درباره ی فلان تصمیم چه با تو چه مشورتی کرده، گفت آنچه به من گفته در 

Sina Jafari در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۱۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۴:

کسی که ک نمی‌توانی اورا با سخنان بزرگان و قرآن رستگار کنی بهترین جواب برای او این است که بی اعتنا باشی 

Sina Jafari در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۰:۱۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۴:

یک اندیشمند سرشناس با یکی از بی دینان که خداوند همه ی آنها را به شدید ترین وجه لعنت کند، و با منطق و دلیل نتوانست اورا قانع کند، تسلیم شد و از بحث برگشت، گفت من علمم را از قرآن و احادیث بدست آوردم و او به این چیز ها اعتقاد ندارد و تاثیر نمی‌گیرد ،. به چه دلیل من باید سخنان کفر آمیز او را بشنوم 

علی میراحمدی در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۵:۱۰ در پاسخ به ناشناس دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۴۲ - حب الوطن:

درود. این ابیات در کجاست ؟

میلاد اسماعیلی در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۲:۰۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:

با سلام خدمت دوستان و اساتید بزرگوار

در مصرع «تاب خوردم رشته وار» بنظرتون اینجا شاعر به آفرینش انسان اشاره نداره ؟ و اینکه در علم امروز معلوم شد رشته های DNA واقعا پیچ خورده اند.

امیرحسین در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱ - پادشاهی کیومرث سی سال بود:

گوش گشادن،کنایه از جمع کردن حواس است!

دکتر حافظ رهنورد در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۳:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱:

بیت پنجم و بیت هفتم از لحاظ  معنا باهم قرینه‌اند.

مَکِش آن آهویِ مُشکینِ مرا ای صیّاد

شرم از آن چشمِ سیه دار و مَبَندَش به کمند

باز مَستان دل از آن گیسویِ مُشکین حافظ

زان که دیوانه همان به که بُوَد اندر بند

آهوی مشکین

گیسوی مشکین

به کمند مبند

همان به که بود اندر بند

 

مهرناز در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۲:۲۷ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸۰ - غزل گفتن نکیسا از زبان شیرین:

فکر کنم غرقه است نه غرفه

افسانه چراغی در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۳:

شمس تبریزی در مقالات می‌گوید: «آبی بودم و بر خود می‌جوشیدم و می‌پیچیدم و بو می‌گرفتم؛ تا وجود مولانا بر من زد.»

و مولانا می‌سُراید:

دلا! می‌جوش همچون موج دریا

که گر دریا بیارامد، بگندد

محمدمتین عبدالهی در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۹:

درود

جناب تاج اصفهانی در یک اجرای خصوصی به همراهی مجید وفادار و شاپور حاتمی، در سه‌گاه این غزل زیبا و شاهانه را خوانده‌اند

سپاس سعدی!

Somi Za در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۵۸ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸:

بی برگی جان، نمیدونم کی هستی و چی هستی ولی بعد از خوندن هر غزل حافظ فقط دنبال متن و حاشیه شما میگردم و با خوندنش غرق میشم در حال خوش....

همواره در نور و آگاهی باشید