روزگار است این که گه عزت دهد گه خوار دارد

چرخ بازی گر ازین بازی چه ها بسیار دارد

مهر اگر آرد بسی بی جا و بی هنگام آرد

قهر اگر دارد بسی ناساز و ناهنجار دارد

گه به خود چون زرق کیشان تهمت اسلام بندد

گه چو رهبان و کشیشان جانب کفار دارد

گه نظر با پلکنیک و با کپیتان و افیسر

گاه با سرهنگ و با سرتیپ و با سردار دارد

لشکری را گه به کام گرگ مردم خوار خواهد

کشوری را گه به دست مرد مردم دار دارد

گه به تبریز از پطر بورغ اسپهی غلاب راند

گه به تفلیس از خراسان لشگری جرار دارد

گه بلوری چند از آن جا بر سفاین حمل بندد

گه کروری چند از این جا بر هیونان بار دارد

هر چه زین اطوار دارد عاقبت چون نیک بینی

بر مراد چاکران خسرو قاجار دارد