جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۸:
بگفت سعدی وخوش گفت به کوی سخن
کنون تا به ابد می کنم ختم شاعری اعلام
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۷:
خوش است گفته سعدی که بر درت میرد
خوش است نگارا چنین رفتن وچنین انجام
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۶:
به درگه او رو بلبل غزل سرا سعدی
به تحنیت ودرود و مبارکی وسلام
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:
سعدی از داناییش گفت از عرب
من نمیدانم سخن غیر از عجم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۳:
عجب نبود که ناطق لال گردد
که سعدی در سخن گردید خاتم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:
سعدی شیرین خوان منم آوازه خوبان منم
خواهی بری جان از تنم دردت به جانم می خرم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۱:
سعدی ز عالمی وشاعری وفضل سخن
بریده گشت وبه عشق تو شد مشغول
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۰:
سری وسروری اندر سخن اگر سعدی
سرت فدای سرش باد تا شود مقبول
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۹:
سعدی دل نشین کلام نشیند به کوی تو
چون خاک راه تو گردد شود قبول
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۸:
گفته سعدیست مگر روی تو دلبر؟
خلق به تو شایق و واله ومتمایل
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۷:
کسی بگفت چو سعدی؟ چه فرض خطا
کسی شنید چوسعدی؟ چه وهم محال
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۶:
بلبل دهر است سعدی وای گل
امید است که بلبل، بنشیند، به تقابل
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۵:
سخن دارد سر سعدی که سر دارد بر سعدی
سخن گوید مگر سعدی سخنها را کند قابل
دانیال در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸۵:
بسیار پر معنی و جذاب، بخصوص شنیدن این شعر با صدای محسن چاوشی عزیز برای بنده بسیار دلپذیر بود.
بیقرار در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۳:
بی همگان به سر کنم بی تو به سر نمی کنم
کان همه در دلم تویی هان که حذر نمی کنممهرِ تو در سرای دل همچو ستون خیمه است
خیمه ی دل به نامتان ، دیده به در نمی کنمگر چه به کوی عاشقی خوف و خطر بود ولی
عشق تو تا به سر بود ، خوفِ خطر نمی کنمجــان منـی جهان من ، راز منی نهـان من
من به نهـانِ سینه ام ، مهــرِ دگر نمی کنمروح منـی روان من ، اَمن منـی اَمان من
از دلِ بی امـان خود ، عـزمِ سفر نمی کنمبلبلِ نغمه خوان دل دلشده در هوایِ توست
راز و نیــاز و نغمه را ، در برِ کـر نمی کنمقندِ تو در دهــانِ من ، شهدِ تو بر زبــــانِ من
اینِ منـی هم آنِ من ، میلِ شکـر نمی کنمدل به فـــــدای رویتان ، بسته به تارِ مویتان
مستِ مِی از سبویتان ، ترکِ بَصَر نمی کنماین تن بیقــرار تو ، گشتـه بسی نـــزارِ تو
بوده همی کنـار تو ، ترک حَضَ‍ر نمی کنم#رضارضایی « بیقرار »
بیقرار در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۸ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳ - این غزل در تذکرهٔ مرآت الخیال امیر علیخان سودی به نام شیخ سعدی است:
« بربود دلم در چمنی ، سرو روانی
زرین کمری ، سیم بری ، موی میانی »نازک بدنی ، خوش سخنی تازه تر از برگ
زیبا صنمی ، ماه رخی ، تنگ دهانیسرمایه ی عمرم شده این یار پری رو
هرچند کنم وصف رُخش ، هیچ ندانیچون لب بگشاید به سخن ، دُر بتراود
در هر سخنش ، خفته بسی مغز معانیقدّش همه سروست و لبش قند شکرخا
ذکرش همه نُقلست به هر جا و مکانیدریا دل و آهو وش و مخمل لب و بی تا
مدحش چه کنم کو شده آشوب جهانیای باد صبا کور شود دیده ی سردت
بر گوشش اگر حرف دلم را نرسانیدردم همه هجران رُخش باشد و لاغیر
آن سان که دگر تاب نمانده ست و توانیای ماه پریچهره و ای نور دو عینم
هرگز نتوانی من بیدل که برانیجانم به در آمد ز غمش در شب هجران
آن هم نه به یک لحظه و دم یا که به آنیآن کس که قرار از دل هجران کش ما برد
یارب چه شود یابم از او نام و نشانی#رضارضایی « بیقرار »
بیقرار در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:
« ما ترک سر بگفتیم ، تا درد سر نباشد »
گویی به ترک سر هم ، دیگر اثر نباشدمی سوزم از فراقت ، دایم به اشتیاقت
کی می شود که باشی ، مهرت به بر نباشددر خیل عاشقانت ، مجنون چو من نیابی
لیلای من کجایی ؟ کز تو خبر نباشدجان می دهم برایت ، دل گشته سرسرایت
آن چون و این چرایت ، کم بی ثمر نباشددل پر کشد به سویت ، هی سر زند به کویت
جز از خیال رویت ، فکری دگر نباشداثنای عالمی را ، گشتم ولی ندیدم
مثلت ، مثالت ای جان ، در بحر و بر نباشدغایب ز دیدگانی ، حاضر به قلب و جانی
در غیبتت نگارا ، لطف حضر نباشد«آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند »
در کارگاه هستی ، زان خوبتر نباشدزیبا شود جهانی ، غم را ز دل برانی
در جای جای گیتی ، چشمی که تر نباشداکنون که بیقرارم ، گرمای محفلم باش
ترسم رسد زمانی ، چشمم به در نباشد#رضارضایی « بیقرار »
بیقرار در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۲:
« دانی که چیست دولت ، دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی ، بر خسروی گزیدن »از هر چه در جهانست ، پا پس بکش که دامست
باید به دام دنیا ، از دانه دل بریدنبدتر ز پست و پستی ، بشمارمت به مستی ؟
بند از قبای گلها بی پرده بر دریدنعیشی خبر ندارم ، خوشتر ز روی خوبان
وصف از نگار مه رو ، از این و آن شنیدندر قحط نیکنامی صبری نمانده در دل
جز قطره از دو چشمی در بحر و بر چکیدنلب تا توانی از می ، تر کن به زندگانی
سودی دگر ندارد بی باده لب گزیدنیارب عنایتی کن ، جان را هدایتی کن
کی می توان به جانان ، بی جان و دل رسیدندرمان نمی توان یافت بر درد این خماری
لعلی ، لبی می آلود در میکده مکیدناز دیده می چکد خون ، دریاب حال مجنون
لیلا وشی بباید کز لعل او چشیدندل رفت و بیقرارم کاو کِی بُود کنارم
شب تا سحر شمارم ، قابل شوم به دیدن ؟؟
#رضارضایی « بیقرار »
بیقرار در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:
« رو سر بنه به بالین ، تنها مرا رها کن »
خیر از وفا ندیدم حالا دگر جفا کنشب گشت و سرد و سرما دل را امان ندادند
دستان سرد شعرم محکم بگیر و ها کنعهدی که بسته بودی بشکسته شد به هجران
اینک به وعده ای پوچ ، شوری دگر به پا کنسرمایه ای ندارم جز نظم نامنظم
این ورشکستگی را با لعل لب دوا کنآفتاب کنج بامم ، کم سوتر از چراغی
از بهر حفظ ظاهر ، شمعی در این سرا کن« ای آفتاب خوبان می جوشد اندرونم »
رحمی نما به مجنون ، او را ز غم رها کنبر سطر سطر تاریخ ردّی ز جنگ و جور است
صلحی بیا بر افکن ، عطری در این هوا کنیلدای شام هجران ، گویا سحر ندارد
وردی بخوان به سِحری بطلان این قضا کنبازآ که بیقرارم ، سر بر رهت گذارم
با یک نگاه نافذ ، این دیده مبتلا کن#رضارضایی « بیقرار »
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۹: