سام در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۱۲ دربارهٔ اقبال لاهوری » جاویدنامه » بخش ۴۱ - نوای طاهره:

این شعر را طاهره در ابراز ارادت به سید باب سروده و اصلا منظور شاعر عشق رمانتیک نیست. از نگاه بهاییان و بابیان، شعر «اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را» سروده حضرت حافظ نیز در وصف مهدی موعود بوده و اشاره به ترک بودن و اهل شیراز بودن سید باب داره که خالی هم در گوشه لب داشته. بنابراین اگه طاهره اشاره به دور دهان تنگ و غیره میکنه منظور زیبایی و کشش جنسی نیست. صرفا از این لحاظ سید باب رو توصیف میکنه که به گفته خودش شبی او رو در خواب میبینه؛ ولی هیچوقت فرصتش پیش نمیاد که از نزدیک ملاقات کنه باب رو

نوشین در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۰۵:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹۲:

من یکم وقتی این شعرو‌خوندم رفت سمت اینکه مثنوی شش دفتره

شقایق عسگری در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۰۲:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷۹:

دوستان من تمام مصرع های دوم سوالی خوندم آیا درسته؟
البته جز بیت آخر

سعید امیری راد در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۴۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:

با تشکر از آقای حمیدی، فن بیان و تلفظ صحیح تر کلمات در گویش آقای محمدرضا توده فلاح مشاهده می شود.

آرام نوبری نیا در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۷:

این شعر زیبا را آقای وحید تاج در
آلبوم: در عشق زنده باید
آهنگ : سرو خرامان
بسیار زیبا اجرا و خوانده است.

آرام نوبری نیا در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:

این شعر زیبا را آقای وحید تاج در
آلبوم: در عشق زنده باید
آهنگ : شمع جهان
بسیار زیبا اجرا و خوانده است.

آرام نوبری نیا در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۳۰:

این شعر زیبا را آقای وحید تاج در
آلبوم: در عشق زنده باید
آهنگ : ماه دلستان
بسیار زیبا اجرا و خوانده است.

سیاوش در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۶ - بردن پدر مجنون را به خانهٔ کعبه:

در مصرع دوم بیت زیر «براد» به چه معناست؟ جایی «بزاد» خواندم ولی باز مفهموم مصرع رو متوجه نشدم.
آن دل که بود ز عشق خالی
سیلاب غمش براد حالی

محمد در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰:

در خونش آقای قاسمی موسیقی عقب شعر چیه؟ بنظرم تار می نوازن لطفا کمک کنین من دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی هستم هفته ء آینده انشاالله این شعر رو می خونم در برنامه بزرگداشت حافظ عزیز

مهدی در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:

با عرض ارادت خدمت عزیزان. سخی به معنی"سخاوتمندی" نیست. بلکه به معنای "سخاوتمند"است. لذا بکار بردن سخی در معنای شعر اشکال پدید می آورد.

ریحانه در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۱۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:

خیلی زیباس این شعر قطعا نیاز به گفتن نیست دیگه
بابت اینکه یه نفر هم این شعر و می خونه هم خیلی ممنونم واقعا، فقط ای کاش کسی که این شعر و داره می خونه یه ذره با احساس تر و دلنشین تر می خوند چون این شعر احساسی و این جوری که ایشون خوندن انگار یه شعر حماسی دارن می خونن ولی در کل خوب بود

فاطمه تسلیم در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۵۳ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶:

این قصیدۀ عطار به قصیدۀ طلسمیه نیز معروف است و فردی به نام مولانا حافظ علی جامی که از اقارب جامی بوده, آن ر اشرح کرد. متاسفان با وجود تصریح جامی در کتاب نفحات‌الانس برخی مصححان عطار چون سعید نفیسی راه به اشتباه رفتند و شرج این قصیده را به تشابه نام به جامی شاعر قرن نهم نسبت دادند. نفیسی شرح این قصیده را در سال 1319 در انتشارات اقبال به همراه قصاید و غزلیات عطار منتشر کرده است.

یکی (ودیگر هیچ) در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰:

به نام او
جناب مزدک نوع نوشتار شما نشان از پریشان حالی و آشفتگی ذهنی دارد!
یا بقول خودمونی شیرین میزنی برادر!
بدنبال طبیب باش که همه سخت محتاج یافتن او هستیم!!!

میثم در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲:

درود.
جناب متین، پیام شما را خواندم و به دو مورد برخوردم که نیاز دیدم پیام بگذارم. و پوزش از خوانندگان که پیام این بنده پیوندی با این برگِ تارنگار ندارد.
1. اگر در قرآن گفته ارث زن نیمی از ارث مرد است، نفقه را در چشم گرفته. زنی که بخشی از ارث را میبرد، می تواند آن را تنها و تنها برای خود نگه دارد و کسی حقی ندارد از او بازخواست کند. ولی مرد باید همان ارثش را در راه همسر و فرزندانش خرج کند، یعنی در اینجا، مرد در ارث خود با همسری که نیمه ی خود را دارد شریک باشد.
و اما، اگر معذوریت نباشد، پدر می تواند ارث دختر و پسرش را برابر دهد. یعنی اجبار و زوی نیست، تا زمانی که معذوریتی نباشد.
2. شوربختانه، در گذشته از آیه 178 سوره بقره کژفهمی شده، و تا سال ها دوام داشته. در آن زمان عربستان جاهلی؛ زمانی که مردی، از قیبله دیگر مردی را می کُشت، قبیله مقتول هر کس از قبیله قاتل را می دیدن، می کشتن. به این کار، می گفتن "قانون ثار". خود طبری هم به این جریان اشاره کرده که در آن زمان چنین بوده.
سخن این آیه 178 این است که اگر زنی، زن دیگر را کشت، همان زن قاتل را قصاص کنید. به سخنی دیگر، فاطمه، زهرا را کشت نرید ملیکا را قصاص کنید.
در همین شهر ما دعوا شده، طایفه مقتول رفته فرد بی گناه از طابفه قاتل را کشته.
در آیه 45 مائده آمده: اَلنَّفس بِالنَّفس یعنی تن در برابر تن. اعم از اینکه مقتول مرد یا زن باشد. مائده نیز پس از بقره نازل شده و این آیه تفسیر همان آیه بقره است.
در آیه 1 نساء آمده که خدا شما را از یک نفس واحد آفریده. بنابراین، نفس زن و مرد یکی است و یک جایگاه و مقام دارد (حال در انجام هر کار و سِمتی در جامعه و کشور)، البته جز تقوا و پرهیزکاری.
درباره قصاص هم سخن ها زیاد است.
امیدوارم احکام و کردار شخصی افراد و جامعه ها را به قرآن که مبدا و سرچشمه ی اسلام است، تعمیم ندهیم.
اصل، همین نَسک (=کتاب) است و بس.
بهروز و پیروزبخت باشید.

من فک میکنم اصلش این باشه در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۱۱ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۷۴:

به قبرستان گذر کردم کمو بیش بدیدم قبر ثروتمندو درویش نه درویش بی خاک و بی کفن ماند نه ثروتمند برد از یک کفن بیش

به قبرستان گذر کردم کمو بیش بدیدم قبر ثروتمندو نه درویش بی خاک و بی کفن ماند نه ثروتمند برد از یک کفن بیش در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۰۸ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۷۴:

به قبرستان گذر کردم کمو بیش بدیدم قبر ثروتمندو نه درویش بی خاک و بی کفن

حکیم در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱:

در بیت دوم حافظ علیه الرحمه که میگوید ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم منظور چیزی هست که خداوند در پیاله ی اب به او نشان داد و در مصرع بعد ای بی خبر زلذت شرب مدام ما طاعات و عباداتی هست که حافظ در این راه کرده هست
وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ کِتَابًا فِی قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَیْدِیهِمْ لَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ ???
و اگر مکتوبی بر روی صفحه ای بر آنها نازل کنیم و (علاوه بر دیدن) آن را با دستهای خود لمس کنند باز کافران می‏گویند این چیزی جز یک سحر آشکار نیست! (7 سوره نمل)

محمد طهماسبی دهنو(هانا دایی) در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۱۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵۳:

سجده‌ی سنگین‌دلان آیینه‌‌ی نامحرمی است
میل آهن‌ گر دوتا شد حلقه‌‌ی در می‌شود
چقدر بیدل به زیبایی کسانی را که بی حضور قلب در نماز ایستاده و سر بر سجده می‌سایند رو به تصویر کشانیده است
سجده سنگین دلان=سجده و عبادات افرادی که دلشون رنگ خداگونی نداره و لبریز از تعلقاته
آیینه= نماد،نشان
نامحرمی=بیگانه بودن

میل آهن=زاهدان ظاهر پرست و دور از باطن و حقیقت، خشک مذهبانِ عاری از فهم و روح
دوتا شدن=خَم کردن
سجده و ذکر خشک مذهبان و سنگین دلان در گوش خدا حاکی از صدایی ییگانه است
همچنان حلقه ی در، که با به صدا در آمدن درب خانه برای صاحب خانه حاکی از بودن نامحرم در پشت در است

امید یزدان پناه در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۰۴ - تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش:

باسلام. مصرع سوم به گمانم " ز دست تو چو کاری نادر آید" صحیح تر باشد. این بیت زیبا نشان از اهمیت خلاقیت و نوآوری است در نظر محمد لاهوری بدبن معنا که اگر توی انسان کاری نادرست اما خلاقانه و نادر انجام دادی چه بسا این کار صواب باشد

محسن عابدی‌جزی در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - قصیدهٔ در مدح شاه شیخ ابواسحاق:

با سلام
حق با علامه قزوینی و زریاب و سایه است. ایراد برداشت رجایی، این است که در قدح مشک میریزند نه سیاهی مشک.حافظ شاعری نیست که چنین خطای گفتاری ازو سرزند.بناعلیهذا،حاصل بیت اینچنین است؛زغال شب من‌باب مفاخره در سیاهی،به سیاهی مشک طعنه می‌زند و او را در سیاهی ناتمام می‌انگارد،شرار چراغ خورشید در او خواهد گرفت و به‌کل،رنگ سیاهش را خواهد باخت.
محسن عابدی‌جزی