میثم زینلی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۷:

آنچنان مولای پارسی ما حرف دل گفته که آتش به تمام ذهنیات میزنه،دشت تفکرات هرزو میسوزونه و خاکستر میکنه تا جایی باز بشه برای رشد دانه های عقلانیت.

آدم ساعت ها در فکر و خیال با سفینه اشعار به پرواز درمیاد،جاهایی را میبینه که از این پایین کون و مکان دیده نمیشه

بارها از خودم پرسیدم که منی که درون این جسمم چی هستم

آدم از درون شعله ور میشه

ای عجبا

میثم زینلی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:

به علی اکبر غلامی عزیز

آتش است این بانگ نای نیست باد

هرکه این آتش ندارد نیست باد

زندگی روزمره قدرت تفکر را از آدما میگیره

مگه نه اینکه پیامبر گفته لحظه ای تفکر از صد سال عبادت بهتره

هرکس بالاخره این راه طولانی را پیدا میکنه آنچنان که از هزار مرغ فقط سیمرغ به پایان راه رسیدند.

بیت آخر هم که مطلبو گفته ودر آخر قصری که جمشید در او جام گرفت آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت

 

احمـــدترکمانی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۵:۴۴ دربارهٔ کمال خجندی » رباعیات » شمارهٔ ۲۱:

ای یارِ لطیفِ دلستان نازک

قیماغ و عسل بیار و نانِ نازک

اسماعیل بذرافشان در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۳:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:

در راه عشق اگه کسی عاشق صادقی بود اون معشوق حقیقی در آخر کار عاشق رو میکشه(به اصطلاح فانی در خودش میکنه) و خودش میشود خون بهای عاشقش

اسماعیل بذرافشان در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:

شاه برخودش وفا رو واجب میدونه چون پادشاهی که کریم هست توی ذاتش بخشندگی و وفا هست

مثل اون شعری که گفته شده شاهان کم التفات سوی گدا کنند

به قول یه پیری شاهان بسیار التفات سوی گدا کنند

کوروش در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۱۳:

. عالم چو عبارت از همین امواجست .

منو یاد یه جمله ای از مخترع بزرگ آمریکایی نیکولا تسلا انداخت که به طرز عجیبی یادم نمیاد چه جمله ای بود 😂 فکر کنم میگفت جهان ارتعاشه یا همچین چیزی

کوروش در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۱۰:

منو یاد یه رباعی از حضرت مولانای کبیر انداخت :

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

بد میکنی و نیک طمع میداری

هم بد باشد سزای بد کرداری

هرچند خداوند رحیم است و کریم

گندم ندهد بار چو جو میکاری

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

رضا رستمی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۳۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶:

دوستان سلام

بعضی از دوستان بسیار به واژه ی (شاهیست)در مصرع دوم ایراد میگیرند و درخواست اصلاح این واژه را به (شاهی)دارند

خدمتتون عرض کنم متن شعر همانند متن اورده شده در نسخه ی استاد فروغی هست و اگر میخواهید ایرادی بگیرید لطفا با مستندات بیان بفرمایید

افسانه چراغی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۱:

یکی از زیباترین غزلیات سعدی است و حس و حال بسیار دلچسبی دارد. قدر داشته‌هایمان را بدانیم و بودن‌ها را گرامی بداریم.

سیامک یوسفی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۳:

گله از فراق یاران و جفای روزگاران - نه طریق توست سعدی کم خویش گوی و سستی

ابوذر abozar۲@gmail.com در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۰۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان هفتخوان اسفندیار » بخش ۱۴:

رای یعنی خرد (اندیشه)

خداوند رای یعنی خداوند خرد و اندیشه. 

رایان یعنی اندیشمند.

رایانه نیز از رای ریشه گرفته است. 

ابوذر abozar۲@gmail.com در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۰۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱:

رای به معنای خرد و اندیشه است. به عنوان نمونه رایان یعنی خردمند. همچنین ریشه کلمه رایانه نیز از رایان و رای است.

(کردم رای) یعنی خرد کردم(اندیشه کردم).

محسن حسینی پور در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:

با سلا و عرض ادب خدمت آقای اسماعیلی با تشکر از توضیحات جامع و خوبتان ، فقط به نظر این حقیر که تا حدودی با اوزان شعر فارسی آشنایی دارم و دوره ای را نیز زیر نظر یکی از استاتید گذرانده ام عرض می کنم که در بیت پنجم برای آنکه در وزن شعر خدشه ای وارد نشود بجای پیشنهاد جنابعالی برای خواندن" چه بود" به صورت " چبُد" که  یک حالت سکته به ریتم آهنگین شعر تحمیل می شود و از ضرب آهنگ شعر میکاهد  صحیح تر آن است که آن را به صورت " چِب وَد" ادا شود .جسارت بنده را پذیرا باشید.

دکتر صحافیان در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱:

تجلی چهره دلپذیرت چون در زلالی  باده افتاد، عارف از شادی و شعف باده( از تجلی یا اشاره به صدای ریختن باده در جام)گمان کرد به دیدارت رسیده است.
۲- و زیبایی چهره ات با یک تجلی در آینه هستی، جهان را که چون نقشهای توهمی است( در مقایسه با حقیقت خداوند)به وجود آورد( خانلری:جلوه ای کرد رخت روز ازل زیر نقاب)
۳- و همچنین از پرتو نور چهره ساقی ازلی در جام وجود، این همه نقشهای گوناگون را -که چون بازتاب در باده هستند- به وجود آورد(خانلری: نقش مخالف: متنوع)
۴-اما آنگاه که راز سر به مهر عشقش، علنی شد، غیرت عشق زبان آگاهان را برید( اشاره به حلاج)
-بازتابهای تجلی:
-عکس روی تو در آینه جام
-حسن روی تو در آینه
-فروغ رخ ساقی در جام
و نتیجه تجلیات:
- عارف طمع تجلی حقیقی می کند
- نقشها در اوهام می افتد 
-تمامی نقشهای جهان پدید آمد
و البته ادامه راز هستی که در سه بیت تکرار شد با بیت چهارم رها می شود و با راز تقدیر ادامه می یابد:۵- با اراده خود از عبادت به مستی(ترک خودخواهی) نیفتادم، این سرنوشت نیک، هدیه ازلی بود.
۶- هر که در دایره هستی افتاد، چاره ای جز چرخیدن به دور مرکز  همانند پرگار ندارد.
۷- دل عاشقم از چاه زنخدانت به زلفت آویخت، بیچاره! از چاه رها شد و به دام افتاد( ایهام به هبوط آدم، شوق دیدار زلف -جهان یا کثرات- او را به گناه نخستین واداشت)
۸- دیگر ای خواجه در پرستشگاه نمی بینی ام، اکنون کار من با چهره دلربای ساقی و لب جام است( حال خوش دائمی)
۹- زیر شمشیر غم عشق(در بیت ۴ هم آمده) پای کوبان باید جان داد، که کشته این شمشیر بسیار سرانجام خوبی دارد.
۱۰- هر لحظه با این عاشق دیرینه لطفی جدید دارد، وه چه موهبتی با این فقیر دارد!
۱۱- صوفیان جملگی حریف معشوق و باده اند و نظرباز، اما چرا حافظ بدنام شده است؟!( که مایه مباهات است، چون از تظاهر به دور است)
دکتر مهدی صحافیان
 آرامش و پرواز روح

 پیوند به وبگاه بیرونی

رضا س در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۵:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۵:

در مورد بیت سوم:

فردا اگر نه روضه رضوان به ما دهند

غلمان ز روضه حور ز جنت به در کشیم

گویا صوفی بعد از شنیدن دو بیت اول اظهار نگرانی کرده که در صورت اجرای سخنان حافظ راهی جهنم خواهیم شد که حافظ در ظاهر نگرانی صوفی را برطرف می‌کند و در واقع به افشاگری می‌پردازد و هدف اصلی صوفی از رسیدن به بهشت را رسیدن به غلمان و حور عنوان می‌کند. حافظ در بیت بعدی هم بلافاصله میگه در این دنیا هم صوفی علیرغم ریاکاری، در واقع به همین امور مشغول است.

امین در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۴:۴۹ در پاسخ به رضوان دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۸:

احسنت

 

یکی (ودیگر هیچ) در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۵:

به نام او

اگر حواشی را یکبار از اول تا به آخر مرور کنیم به چند نکته پی می بریم . اول آنکه اهل شریعت یعنی متعصبان کور حافظ را هم کیش خود می پندارند (شامل مسلمان و زرتشتی و کلیمی و...) و برای اثبات درستی پندارشان حاضر به مقاتله می باشند!  دوم اهل طریقت که در ظاهر روشن فکرترند و خود را موجه تر می دانند و اندرز و پند می دهند ولی اینان نیز گرفتار شیطان نفسند و دور از حقیقت!  سوم اهل معرفتند و همگان را به صلح و خوبی و انصاف رهنمون هستند ولی ایشان نیز حیرانند و به حقیقت امر دست نیافته اند!  و اما از اهل حقیقت تنها یکی و خود حافظ هستند که هر چه می گویند گوش شنوایی نیست ! 

حال خوش و احوال خوش و نغمه بلبل و انرژی مثبت و هر چیز این جهانی هدف نیست ! بلکه اثرات جانبی  نوشیدن می الهی یا معنوی است و آنچه اصل است دستیابی به حقیقت وجود است که هرکسی به تنهایی باید این راه صعب العبور را طی نماید و شیخ و مرشد و پیر تنها دلیل (بمعنای راهنما) این راهند!

جمال سعادتی راد در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰:

با درود فراوان بیت دوم به این شما صحیح است که غبار خط نپوشانید خورشید رخش یا رب   حیات جاودانش ده که حسن جاودان دارد یعنی خط یار مانند غباری نتوانست زیبایی صورت محبوب را بپوشاند خداوندا به او عمری جاودان بده که زیبایی او ابدی است. در دو نسخه استاد شاملو و سایه نپوشانید درج شده است که با توجه به معنی می توان فهمید که نپوشانید صحیح تر است که باید اینجا ذکر کنم که بنده این مطلب را از روانشاد حسین  آهی شنیده بودم .

محمد صادق در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۱:

استاد افتخاری در آلبوم گرفتار و قطعه( مرد سفر ) این شعر رو اجرا کردند که بسیار زیباست

محمد گلی در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۴۷ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده:

با سلام ، در بیت هفتم منظور از هفت عروس و نه عماری چیست؟